Review: Monster Hunter World

Review: Monster Hunter World – Zoals we eerder al benoemden in ons Topper van 2018 artikel, is het lang geleden dat we een Monster Hunter game op een non-handheld console hebben mogen verwelkomen. Hoewel de serie zijn roots kent op de PlayStation 2, heeft Monster Hunter – in Europa althans – de PlayStation 3 volledig overgeslagen. In plaats daarvan werd de serie voornamelijk voortgezet op de PlayStation Portable en Nintendo consoles. Monster Hunter World belooft echter van een groter kaliber te zijn, iets wat de hardware van Nintendo simpelweg niet waar kan maken. De grote vraag blijft natuurlijk wel: is Monster Hunter World de topper waar we op hoopten?

Jachtinstinct

De Monster Hunter serie moet het nu niet bepaald hebben van een diepgaand verhaal en daar komt met dit deel ook geen verandering in. Je bent een jager en krijgt de opdracht van de Research Commission in jouw thuisbasis Astera om te gaan jagen op monsters voor hun onderzoek. Deze breng je dood terug, maar in sommige gevallen ook levend. Veel meer diepgang dan dat zul je eigenlijk niet echt treffen in het verhaal. Sommigen zullen het ontbreken van een echte verhaallijn in een RPG misschien wat vreemd vinden, maar dit past eerlijk gezegd wel bij de rest van de game en franchise. Die staat immers sowieso niet bekend om z’n hoogstaande verhaallijnen.

Wat maakt Monster Hunter World nou zo speciaal tegenover de voorgaande delen? Laten we beginnen met dat zones eigenlijk verleden tijd zijn. In voorgaande delen was de wereld altijd verdeeld in meerdere zones, waardoor het ontsnappen aan een monster altijd een mogelijkheid was als je een verkeerde keuze had gemaakt. Dit is nu niet meer zo gemakkelijk als voorheen, gezien ze je nu over praktisch het hele eiland achterna kunnen blijven zitten. Die vrijheid voelt echter geweldig aan, omdat je jezelf nu erg gemakkelijk door de hele wereld heen kan verplaatsen. Dat is dan ook zeker een broodnodige evolutie binnen de franchise te noemen.

Om dit werkbaar te maken, zijn er een paar subtiele wijzigingen aangebracht aan de formule. Denk bijvoorbeeld aan de mogelijkheid om een potion te consumeren terwijl je in beweging bent, daar waar je voorheen stil moest staan. Ook heb je de beschikking over een aantal gadgets, zoals een grappling hook waarmee je jezelf naar hogere plateaus kan verplaatsen. Ook kan je hiermee afleidingen creëren voor een monster wanneer deze je op de hielen zit. Verder is er nog een ghillie suit toegevoegd aan jouw uitrusting. Hiermee kan je, vanzelfsprekend, jezelf camoufleren om zo niet zichtbaar te zijn voor diverse type monsters, maar dit biedt natuurlijk niet altijd een oplossing.

Zo veel te doen, zo veel te zien

Nadat je een paar uurtjes hebt doorgebracht in Monster Hunter World, kom je al gauw tot een conclusie, en dat is dat je hier nog wel even zoet mee gaat zijn. Waar Capcom initieel al had aangekondigd dat het verhaal je zo’n 50 uur bezig zou houden, zijn er ook gigantisch veel side-quests om te voltooien. En voor de échte “completionists” onder ons, ben je ook nog wel even zoet met het verzamelen van allerlei soorten wapens, pantsers en andere hebbedingetjes. Net als in de laatste delen voor de Nintendo 3DS, zijn er weer 14 wapensoorten die je tegen kan komen en dat in allerlei soorten en maten met elk hun voor- en nadelen. Wanneer je net dacht jouw favoriete wapen te hebben gevonden, kruist iets anders wel weer jouw pad.

Het quest systeem is ook aangepakt waar nodig. Er was voorheen een vrij dunne draad tussen de main- en side-quests, maar hier is nu enigszins een scheiding in aangebracht. Tussen de main-quests zijn we nauwelijks nog “dood 10 dit” en “dood 20 dat” tegen gekomen wat de hoofdlijn toch wat interessanter houdt. Deze opdrachten zijn nu verwerkt in de zogenoemde Bounties en Investigations, kortweg de side-quests. Deze zijn niet van belang voor jouw progressie in het verhaal, maar het voltooien hiervan brengt natuurlijk wel de nodige voordelen met zich mee. Want als er één ding absoluut niet veranderd is aan de serie, dan is het de grind wel.

The grind is real

Voor het geval je niet bekend bent met de term “grinden”, hierbij een korte uitleg. Grinden is herhaaldelijk hetzelfde doen om een vorm van progressie te boeken. Dit kan zijn voor het verhogen van jouw level of het vinden van handige loot. Klinkt dat niet echt als jouw ding? Dan durven we bijna met zekerheid te stellen dat Monster Hunter World niet jouw type game zal zijn. Heb je hier geen problemen mee of vind je het zelfs erg leuk om te doen? Dan is Monster Hunter World absoluut wel jouw soort game. Mede door het uitgebreide crafting systeem zal je vaak dezelfde monsters moeten verslaan om bepaalde benodigdheden te verkrijgen, om zo voor jezelf bijvoorbeeld een beter wapen te maken.

Craften bestaat echter niet alleen uit wapens en pantsers, maar ook uit voor de hand liggende zaken zoals potions, ammunitie voor je geweer of boog en toevoegingen aan jouw wapens, zoals een giftig laagje om de tegenstanders nog net wat extra schade toe te brengen. Er zijn behoorlijk wat mogelijkheden met het crafting systeem, maar in verhouding tot de rest van het spel is het toch enigszins beperkt. Als we kijken naar de gigantische wereld en de grote hoeveelheid monsters die we zijn tegen gekomen, hadden we graag wat meer uitkomsten gezien in het crafting systeem.

Hulp nodig?

De basis van de online coöp is eigenlijk met één woord te beschrijven; ‘Geweldig’. Het is super om samen met wat vrienden op pad te gaan in de wereld van Monster Hunter om zo elkaar samen vooruit te helpen. Het helpt daarbij dat Monster Hunter World hier echt op ingericht is en de balans in de coöp gewoonweg erg goed is. Jammer is wel dat de pret zo nu en dan verstoord werd door wat haperingen in de verbinding, maar wellicht dat dit met de officiële release allemaal verholpen is. Ben je niet zo’n teamplayer, maar zijn sommige monsters net te lastig voor jou alleen? Schiet dan een flare af. Hiermee krijgen andere spelers, die verbonden zijn met het PlayStation Network, een notificatie en zij kunnen jou dan eventueel te hulp schieten. Daarna kan je weer lekker in je eentje verder.

Wil je graag samen spelen, maar heb je geen vrienden die in het bezit zijn van Monster Hunter World? Sluit je dan aan bij een squad. Kort door de bocht genomen kan je dit vergelijken met een guild, zoals dat in de meeste MMO’s voorkomt. Afwijkend is wel dat aansluiten bij meerdere squads een optie is, iets wat bij een gemiddelde MMO dan weer niet kan. Een squad kan bestaan uit maximaal 50 spelers. Met een squad heb je ook een hub waar je elkaar kan treffen om zo te handelen of wat grappige mini-games te spelen, zoals armpje drukken. De nadruk wordt erg gelegd op de online interactie, maar het is zeker niet verplicht voor de einzelgängers onder ons. Helemaal alleen ben je echter nooit, want mocht je er voor kiezen om het avontuur solo aan te pakken, dan word je vergezeld door jouw Palico, een soort katachtig wezen. Dit wezen zal jou dan assisteren tijdens je jacht en het heeft ook zijn eigen uitrusting.

It’s a wonderful world

Het is een veelgehoorde klacht over de beta’s die we al hebben mogen spelen, maar helaas is het grafische gedeelte nog steeds niet je-van-het. Hoewel Monster Hunter World super soepel draait en we nauwelijks framedrops hebben mogen ervaren, zijn er behoorlijk wat grafische glitches te ontdekken. Helemaal gek vinden we dat niet, gezien de omvang van het spel, alleen had Capcom er hier en daar wel wat meer op mogen letten. Hopelijk wordt dit in de toekomst nog gepatched. Qua audio valt er weinig te klagen. Diverse audio opties zijn beschikbaar, hoewel er geen optie voor Japanse voice-acting is. Wel kan je kiezen voor de Monster Hunter language. Die is overigens aan te raden voor de beste ervaring en omdat de Engelse voice-acting niet echt om over naar huis te schrijven is.