Gespeeld: Gravel – Vorig jaar kondigde Milestone een nieuwe racegame aan onder de noemer ‘Gravel’. De game is een racer die zich richt op verschillende disciplines en op de gamescom vertelde de ontwikkelaar dat ze het gemis van een MotorStorm met deze game willen opvullen. Dat betekent kortweg een racegame die races op asfalt combineert met blubber, exotische locaties en brute racemonsters. Na een korte hands-on sessie in Keulen vorig jaar, mochten we nu iets langer met de game aan de slag.

Gravel TV

De belangrijkste modus van Gravel is Gravel TV en dat is een televisieshow waarin verschillende coureurs het tegen elkaar opnemen in diverse disciplines. Degene die aan het einde van de rit de beste blijkt te zijn, die mag zich kampioen van een discipline noemen. Het is in elk seizoen weer de bedoeling om het tegen andere coureurs op te nemen, zodat je de huidige kampioen van de troon kunt stoten. De gehele singleplayer campagne is daarop gericht en dat vertaalt zich in de gameplay naar puur en alleen maar races rijden, en bij voorkeur deze winnen.

We hebben het eerste segment van de singelplayer kunnen spelen en daaruit werd duidelijk hoe de structuur van deze televisieshow er qua seizoen uitziet. Voordat je het tegen een kampioen kan opnemen, moet je eerst in een aantal series van races goed beslagen ten ijs komen. Dit doe je door te racen en op een zo goed mogelijke positie te eindigen. Zo was het in de previewversie pas mogelijk om tegen de eerste kampioen te racen nadat we eerst drie series van telkens vier races hadden afgewerkt. Het is hierbij belangrijk dat je zoveel mogelijk sterren weet te verdienen.

Als je als eerste, tweede of derde over de streep komt, dan verdien je drie sterren. Per serie is het dus mogelijk om een totaal van 12 sterren te verdienen. Als één race echter niet lukt, dan is dat niet direct een probleem, want de volgende serie races unlockt al bij bijvoorbeeld 6 sterren. Je bent dus niet verplicht om elke race zo hoog mogelijk te eindigen, want je kan altijd naar een volgende serie gaan. Hoewel nog afgesloten in onze versie, ziet het er zelfs naar uit dat je ook naar raceseries kan die volgen na de eerste kampioen, ongeacht of je die verslagen hebt. De game geeft je dus best wat vrijheid om je eigen route binnen een relatief lineaire opzet te volgen.

Eat my dust!

De verschillende series met races die we hebben kunnen spelen gaven allen de vrijheid om zelf de volgorde binnen een serie te bepalen. Als jij racen op een deels asfalt deels off-the-road circuit nou echt helemaal niks vindt, dan kan je die gewoon laten voor wat het is of bewaren tot het laatste. Het is helemaal aan jou. Goed, als je eenmaal voldoende sterren verzameld hebt, dan dient de kampioen van een bepaalde discipline zich vanzelf aan. In deze races rijd je niet met nog 7 anderen op de baan, maar puur tegen je grote rivaal. Het is dus alles of niets en als je een race gewonnen hebt, dan staat dat geregistreerd. Om jezelf tot kampioen van een discipline te kunnen kronen, moet je wel alle races winnen.

Deze zijn echter niet aan elkaar gekoppeld, dus tussen de races door kan je altijd wat anders gaan doen. Ook maakt dat het winnen van een kampioenschap gemakkelijker, zeker als je de game op een wat hogere moeilijkheidsgraad zet. Die kampioen verslaan is een iets grotere uitdaging, maar het zal – afgaande op twee uur spelen – nooit een al te moeilijke klus zijn. Als je je rivaal eenmaal voorbij bent, dan is het een kwestie van goed verdedigen en rijden om het einde succesvol te bereiken. Daarmee lijkt Gravel een vrij lage instapdrempel te krijgen en dat is voor een arcade racer als dit meer dan prima.

Toch kan je het jezelf wat lastiger maken, want de game biedt wat mogelijkheden om hulpmiddelen uit te schakelen en tevens kan je een beetje klooien met de afstelling van je auto’s. Er zit dus wel degelijk enige diepgang in de gameplay, maar dat zal het gros van de spelers straks weinig uitmaken. Ben je echter een liefhebber om een beetje met de afstellingen te rommelen? Dan biedt de game je daar in ieder geval de mogelijkheid toe. Wat overigens wel opviel, is dat de game op de standaard moeilijkheidsgraad vrij simpel was. Op geen enkel moment hebben we echt veel moeite gehad met het winnen van races, zelfs als we door een foutje ver achter kwamen te liggen, dus daar mag nog wel wat aan getweaked worden.

Gevarieerde tracks, races en auto’s, maar…

De singleplayer campagne is de belangrijkste modus en daarin tref je een enorm diversiteit aan tracks in aan. Je racet door Alaska in beboste gebieden om even later over de zandduinen van Namibië te scheuren. Ook (fictieve) circuits komen voorbij die puur off-the-road zijn of een combinatie van asfalt en modder. De routes, de omgevingen en de locaties die je aan zal doen zijn erg divers. Bovendien zijn de tracks creatief vormgegeven waardoor het keer op keer een verrassing is. Nu beschikt de game niet over oneindig veel racebanen, maar wel bieden verschillende locaties alternatieve track lay-outs, wat de variatie nog meer ten goede komt.

Naast veel en diverse banen kent de game ook nog een leuke hoeveelheid auto’s. Alles is gelicenseerd, dus je komt veel bekende, maar ook wat minder bekende auto’s tegen, uiteraard geheel in stijl van de race waar ze voor bedoeld zijn. De visuele aankleding daarvan kan je bovendien aanpassen door te levelen, want hoe meer showpunten je weet te verzamelen, hoe sneller je in level zal stijgen. Door te levelen ontvang je weer nieuwe items, zoals liveries, die de auto’s van andere likjes verf kunnen voorzien. Een geinig extra, maar op zich niet heel bijzonder.

Alles bij elkaar genomen ziet het er naar uit dat de singleplayer een vermakelijk geheel gaat worden dankzij de verschillende banen, soorten races en voertuigen. Daarbuiten kan je nog aan de slag in een traditionele quick play modus. Verder ontbreekt een multiplayer niet, alsook een onderdeel waarin je verschillende uitdagingen moet voltooien. Dat hebben we echter nog niet kunnen uitproberen, aangezien dat afgesloten was in de preview versie. Rond de release zullen we daar uiteraard dieper op in gaan. Gravel lijkt qua content op zich genoeg te bieden om voor enige tijd leuk te blijven, maar toch kunnen we ons niet aan de indruk onttrekken dat de game buiten de genoemde modi om weinig meer te bieden heeft.

De singleplayer modus zal ongetwijfeld voor de nodige uren speelplezier zorgen en de multiplayer kan dat mooi aanvullen, samen met de uitdagingen. Veel meer dan dat lijkt de game echter niet te bieden en dat is in vergelijking met andere racegames vandaag de dag wat aan de beperkte kant. Maar goed, het is nog wat voorbarig om daar echt concreet in te zijn, lang niet alles was immers beschikbaar in de preview versie. Voor de rest is het een prima racer in wording die zich lekker laat besturen en aan variatie is geen gebrek. Het enige waar nog wat aandacht aan besteed mag worden is het visuele aspect, want het ziet er netjes en kleurrijk uit, maar loopt qua details toch wel wat achter op de hedendaagse standaard.

Voorlopige conclusie

Vorig jaar op de gamescom wist Gravel ons in positieve zin te verrassen en nu we de game wat langer hebben kunnen spelen blijven we dat positieve gevoel houden. De singleplayer is op een leuke manier ingevuld en wat hier echt met kop en schouders bovenuit steekt, is de forse variatie in tracks en omgevingen. Hierdoor zal je je niet snel gaan vervelen en we zijn erg benieuwd naar de resterende banen die voor nu nog niet beschikbaar waren. De singleplayer lijkt wat dat betreft ook de leukste modus te worden waar je zeker een leuk aantal uren in kan steken. Of de rest van de game net zo interessant zal zijn – voornamelijk op lange termijn – is voor nu nog even afwachten. Gravel verschijnt eind volgende maand en in onze review lees je te zijner tijd meer.