DLC Special: Call of Duty: WWII – The Resistance – Zoals er elk jaar een nieuwe Call of Duty verschijnt, zo krijgen we ook elk jaar vier uitbreidingen voor onze kiezen. Call of Duty: WWII is nu inmiddels een aantal maanden uit en werd door ons erg goed ontvangen. Reden te meer om ditmaal uit te kijken naar het eerste uitbreidingspakket getiteld: The Resistance. Deze uitbreiding is nu ruim een week verkrijgbaar en wij zijn er natuurlijk uitgebreid mee aan de slag gegaan. Hoog tijd dus om je hier kennis te laten nemen van onze bevindingen.

Retourtje Parijs

Te beginnen met een retourtje Parijs waar we terecht komen in de map “Occupation”. Deze map is voor fans ook wel bekend als “Resistance” uit Call of Duty: Modern Warfare 3. Oplettende fans zullen deze map echter ook herkennen als “Amber”, de map die als DLC voor Call of Duty: Infinite Warfare uitkwam. Kortom, een bekende map, maar ditmaal is het slagveld gesitueerd rondom een oud gedeelte van Parijs, vlakbij de Eiffeltoren. Occupation ademt echt de sfeer van een gestreden oorlog. Dat komt onder andere door de Duitse vlaggen die je her en der ziet hangen, alsook door de uitslaande brandjes overal. Gebouwen zien er oud en verkommerd uit, winkels zijn dicht en auto’s zijn verlaten. De zware strijd is hier dus al voorbij getrokken, maar dat neemt niet weg dat het een goede ruimte is voor een extra potje knallen.

Occupation is meer nog dan Amber dat vorig jaar was een remake die dichter in de buurt komt van het origineel. Het voelt daarbij iets compacter aan terwijl je tegelijkertijd ook behoorlijk wat ruimte hebt. Dat zit hem onder andere in de routes die je kunt lopen. Zoals in elke map wordt hier ook weer gebruik gemaakt van het ‘drie-banen-principe’. Je kan links, door het midden, of helemaal rechts doorsteken naar de andere kant. Occupation kenmerkt zich echter door zijn smalle paadjes en door zijn iets meer open ruimtes, wat tevens dient als plek waar spelers weer kunnen spawnen. Uiteindelijk maakt dit Occupation tot een degelijke en leuke map die de moeite waard is.

Door het kanaal

Via Occupation blijven we in een stedelijke omgeving, we knallen namelijk door naar Anthropoid. Een map in een stad waar je minder dan in de vorige map de sporen van de oorlog terugziet. De omgevingen zien er hier wat fraaier uit. Anthropoid is daarnaast ook een stuk ruimer qua opzet. Het is echter niet zo ruim dat je het overzicht verliest. Je kan vanaf beide kanten eenvoudig langs twee paden richting de overkant gaan. Ga je door het midden, dan zwem je letterlijk een stukje door een kanaal. Vanuit daar kan je eveneens onoplettende vijanden vanuit het niets onder vuur nemen, aangezien je daar genoeg plekken hebt om je verdekt op te kunnen stellen.

Vooral in het midden van de map en dan met name één zijde, kenmerkt deze map zich door wat hoogteverschillen. Je kan langs de hoge zijde precies in het midden helemaal doorkijken naar de andere kant. Dit biedt ideale opties voor sluipschutters, maar ook liefhebbers van gevechten op korte afstand komen op deze map aan hun trekken. Daarvoor zijn er nog genoeg kleinere ruimtes waar je elkaar tegen het lijf kunt lopen. Rondom het midden tref je overal gangen aan naar de linker- of rechterkant van de map en dat kan voor heftige shoot-outs zorgen zodra je een tegenstander treft die net het hoekje om komt zetten.

Compact en hectisch

Dan hebben we nog een derde en laatste map en die is het meest compact van de drie, Valkyrie. Hier draait alles om een kapot geschoten legerbasis wat goed zichtbaar is. Her en der zijn uitslaande brandjes te zien en de muren zijn afgebrokkeld en kapot geschoten. Doordat de map vrij compact is, is de combat vooral op korte afstand van elkaar en dat levert hectische gevechten op. De map is verder vrij simpel van structuur, want je zult nauwelijks tot geen verrassingen tegenkomen. Ook is deze map niet echt geschikt voor sluipschutters, hoewel er één punt is waar je een goed overzicht hebt. Dat punt is echter ook gelijk een spawnpunt, dus of dat heel praktisch is… Overigens, het centrale gebouw op de map speelt vaak een grote rol in de actie. Als je bijvoorbeeld een modus als Domination speelt, dan is vlag ‘B’ hier middenin te vinden wat ontzettend veel spectaculaire actie oplevert.

Weinig verrassend

De vierde map is niet voor de standaard multiplayer modus bedoeld. Dit is namelijk een nieuwe War missie, genaamd “Operation Intercept”. Deze map is gesitueerd in een kapot geschoten stad nabij een verwoest treinstation en het doel als geallieerde is om op te rukken naar de enige trein die nog rijdt. In eerste instantie is het taak om twee gijzelaars te redden, vervolgens moet je elders flink wat radioapparatuur vernietigen en tot slot moet je een tank begeleiden die het station wil binnenrijden. Het uiteindelijke doel is een goederentrein met vluchtende soldaten tot stilstand brengen. Aan de andere kant moet je natuurlijk zien te voorkomen dat de gijzelaars bevrijd worden, dat de radioapparatuur intact blijft of anders dat de tank niet ver genoeg doorstoot. Operation Intercept is wat ons betreft een leuke toevoeging, maar eentje die verder weinig verrassingen brengt.

Een duister ritje in een mijnkar

Het sluitstuk is zoals altijd het nieuwe hoofdstuk voor de Zombies modus, genaamd “The Dark Shore”. De vier zelfde helden uit het vorige hoofdstuk reizen hier per roeibootje af naar een mysterieus eiland. Het doel is om een Duitse generaal te volgen die hier naartoe is gegaan, maar wanneer je het strand op stapt, gaat het vrijwel onmiddellijk mis. Dan ontvouwt zich een scène die niet misstaan zou hebben in een Pirates of the Caribbean film. Hordes aan zombies doemen namelijk op uit de zee en jagen jou en de rest van je team het eiland op. Om verder te komen treed je direct een verlaten legerbasis binnen en vanaf daar ga je aan een oplossing werken. Overigens is aan deze basis duidelijk af te zien dat hier sinistere dingen hebben plaatsgevonden.

Het houdt dan niet op hoor, want de zombies blijven komen, met onder andere een nieuwe grote zombie die enorme tentakels heeft en je zo neer kan maaien. Daarbij komt dat het op het eiland vaak behoorlijk mistig kan worden en dan zie je even letterlijk geen hand voor ogen. Onder tijdsdruk zijn er weer de nodige geheimen die je moet ontrafelen waardoor je eigenlijk wel in alle hoeken van de map terecht komt. De actie is daarbij intens, wat mede te danken is aan een ritje in een mijnkarretje waarbij meerdere grote zombies met tanks op hun rug je vijanden zijn. Knallen zoals nooit te voren of ze bestoken met granaten is hierin de oplossing. Kortom, een nieuwe setting die bevalt en die weer spannende actie met zich meebrengt. Fans van de Zombies modus zullen zich absoluut niet gaan vervelen, zoveel is wel duidelijk.

Conclusie

Tijd voor het slotwoord waarin we alles wat we hebben gespeeld nog eens kort nabeschouwen. Ben je meer van de reguliere multiplayer modus? Dan is het jammer dat je nu een map minder hebt. Aan de andere kant zijn er voor liefhebbers van de War modus wel weer nieuwe dingen te doen in Operation Intercept. Hoewel weinig verrassend ten opzichte van eerdere War missies, is hier wel genoeg actie te beleven. De drie multiplayer maps steken verder erg goed in elkaar en zijn ook leuk om te spelen. The Dark Shore is weer een prima toevoeging waar fans van de Zombies modus tevreden mee kunnen zijn. Kortom, als één pakket is The Resistance uitbreiding een nette toevoeging aan Call of Duty: WWII waar je weer een flinke tijd mee vooruit kunt.