Review: Dissidia Final Fantasy NT – Het lange wachten is eindelijk voorbij. Bijna tien jaar geleden zijn we losgegaan met de uiterst originele fighting game van Square-Enix, Dissidia Final Fantasy voor de PSP. In deze game werden de protagonisten en antagonisten uit diverse Final Fantasy delen bij elkaar gegooid om te vechten voor Cosmos en Chaos. Nu kunnen we wederom van dat concept genieten, maar dan op de PlayStation 4. Dissidia Final Fantasy NT is op dit moment verkrijgbaar en wij hebben gekeken of deze game net zo indrukwekkend is als de game van bijna tien jaar geleden.

Bravery knokpartij

Dissidia Final Fantasy NT is een iets ander soort vechtgame dan je gewend bent. Games als Tekken of Street Fighter kennen een traditionele 2D opzet, waarin twee personages elkaar kapot slaan totdat de levensbalk de nul raakt. In Dissidia Final Fantasy NT is het allemaal een stuk dynamischer en chaotischer. Een gevecht bestaat uit drie tegen drie personages in een grote arena. Voordat je helemaal los kan gaan als Lightning uit Final Fantasy XIII of de slechterik Kefka uit Final Fantasy VI, dien je wel de basisgameplay onder de knie te krijgen. Een beginner zal hier even voor moeten gaan zitten, want er komt veel bij kijken. Maar wees gerust, de game kent een uitgebreide tutorial waarin je alles kunt terugvinden en leren.

Het principe is als volgt: je hebt twee soorten aanvallen. Dit zijn de zogenaamde ‘Bravery Attacks’ en ‘HP Attacks’. Bravery Attacks zorgen ervoor dat je een bepaald aantal punten krijgt als je met deze aanvallen een tegenstander weet te raken. Dit aantal punten is in feite het aantal schadepunten dat je kan aanrichten als je vervolgens een HP Attack uitvoert. Stel: je hebt geen Bravery punten, dan kan je met een HP Attack geen schade aanrichten. Belangrijk is dus dat je voldoende Bravery punten hebt alvorens je een effectieve aanval kan plaatsen.

Je vecht in een opzet van drie tegen drie en de doelstelling is natuurlijk om de drie tegenstanders te verslaan. De game biedt twee mogelijkheden om de strijd aan te gaan. Je hebt een standaardwedstrijd en een ‘Core Battle’. Bij een standaardwedstrijd heeft elk team een totaal van drie levens. Worden er drie willekeurige tegenstanders verslagen, dan wint de tegenpartij. Bij de Core Battle hebben de twee partijen echter een kristal in hun bezit en het is dan zaak dat je het kristal van de tegenstander vernietigd om zo te kunnen winnen, in plaats van rechtstreeks op de man te vechten. Hierin zit dus enige afwisseling wat de gevechten betreft en dat komt de gameplay ten goede. Helaas is dit ook de enige afwisseling die je hebt in spelregels, wat de game op den duur een beetje eentonig laat aanvoelen.

Enigszins incompleet

Het concept waarop deze game is gebouwd maakt ons zeer enthousiast, want het is echt een keer wat anders binnen het genre. Het voelt als een fris alternatief en daarbij is het natuurlijk geweldig om diverse Final Fantasy personages bij elkaar te zien. Het rooster bestaat uit 26 personages, die komen uit Final Fantasy I tot en met XV, alsook twee spin-offs. Op die manier is er een ruime keuze uit verschillende personages, waardoor je genoeg diversiteit in speelstijlen hebt. Wat wel opvalt, is dat deel I tot en met X netjes zijn voorzien in protagonisten en antagonisten. Maar van deel XI tot en met XV, Tactics en Type-0 missen de antagonisten echter volledig.

Personages als Ardyn uit Final Fantasy XV en Grabranth uit Final Fantasy XII voelen toch wel als een gemis aan. Met name het ontbreken van Ardyn is ontzettend jammer. Dit voornamelijk omdat Final Fantasy XV vandaag de dag nog steeds erg belangrijk is voor Square Enix. Er ontbreken dus best wel wat personages, ondanks het aardig gevulde roster. Helaas is het niet mogelijk om deze missende personages vrij te spelen, waardoor je wellicht op de Season Pass aangewezen bent, die nieuwe personages aan de game zal toevoegen. We hopen dat ze alsnog worden toegevoegd, maar dat neemt niet weg dat dit niet de manier is waarop we het graag hadden gezien.

Wat wel op een traditionele manier vrijgespeeld kan worden, is een achterlijke hoeveelheid avatars voor je profiel, muziek en gekke kostuums voor de personages. Je kunt deze items vrijspelen door Dissidia’s variant op lootboxen of met Gil dat je kunt verdienen door potjes te spelen, hoewel dat geen vetpot is. Met enorm veel items is er genoeg om vrij te spelen in de gehele game, maar juist doordat het zo’n enorme hoeveelheid is, voelt het haast een beetje als overbodig aan. Het is leuk hoor, maar eigenlijk spelen we veel liever personages vrij dan avatars of kostuums, hoewel dat natuurlijk een kwestie van smaak is.

Kort maar krachtig

In Dissidia Final Fantasy NT zal je een verhaal treffen, maar niet op de gebruikelijke manier. Door middel van ‘Memoire’ punten te verzamelen – die je krijgt door de game te spelen – kan je in de Story modus cut-scènes vrijspelen die je meer toelichting geven. Deze scènes dienen om je te vertellen hoe alle personages bij elkaar zijn gekomen en je volgt hierin het verhaal van Materia, de godin van goedheid, en Spiritus, de god van het kwaad. Dus simpel gezegd: het is een strijd tussen goed en kwaad en die moet worden uitgevochten tussen de iconische personages uit de verschillende Final Fantasy delen. Veel meer zullen we verder niet prijsgeven, want dat zou zonde zijn. De cut-scènes zijn overigens erg kort en in een beperkte hoeveelheid aanwezig. Ze bieden echter wel altijd een leuke motivatie om de game te blijven spelen, zodat je alles kan zien, want het is de moeite waard.

Het concept kent in samenwerken een belangrijk gameplay element, zowel offline als online. Alle personages hebben een eigen klasse; Assassin, Vanguard, Marksmen en Special. Elk van de klassen heeft een sterkte en een zwakte dat op andere klassen is afgestemd, waardoor een gevarieerd team van personages samenstellen erg belangrijk is. Als je een goed team gevonden hebt dat goed kan samenwerken, dan kan je tegenstanders in een mum van tijd verslaan. Maar als je een goed gebalanceerd team tegenover je hebt, kan het ook rustig een halfuurtje duren alvorens het einde daar is. En dat is nu zo’n mooi aspect van het Bravery systeem, want gevechten kunnen zo lang duren als je wilt of het gaat juist veel sneller dan verwacht.

Het hakkelt een beetje

Tot zover over het algemeen een lofzang voor Dissidia Final Fantasy NT, maar nu komen we op een cruciaal punt aan. De gevechten zien er fantastisch uit, want de diverse speciale effecten die de moves van de Final Fantasy personages iconisch maken, zijn ontzettend gaaf om te zien. Het spelen gaat echter wat minder vlot, want elke move die je gebruikt moet zorgvuldig ingezet worden, omdat elke actie tijd kost. Als jij een aanval mist, dan heeft je tegenstander volop ruimte om jou aan te vallen. Zeer strategisch spelen is dus een vereiste en een foutje wordt erg hard afgestraft.

Als je knock-out gaat doordat je een aanval mist en de tegenstander die wel goed plaatst, kan je werkelijk niets doen en je tegenstander voor de rest ook niets met jou. Het gevolg is dan dat je zit te wachten totdat je weer verder kan spelen, terwijl het spektakel op de achtergrond verder gaat. Dit onderbreekt best wel de flow van de gameplay tijdens gevechten, want de seconden die je blijft liggen in een snel gevecht voelen als een eeuwigheid aan. Daarbij geldt dat het lock-on systeem niet heel betrouwbaar is. Met L2 en R2 scroll je langs je tegenstanders, totdat je de juiste te pakken hebt. In een zeer chaotisch gevecht, waar je vaak je tegenstanders buiten beeld hebt, is het niet echt een intuïtief systeem. Een gevecht wordt hierdoor onbedoeld al gauw meer zoekwerk dan een echte strategische strijd.

Misschien iets meer finesse

De mechanieken van de game voelen daarbij allemaal wat stroefjes aan. We begrijpen dat Dissidia Final Fantasy NT het doel heeft om een strategisch vechtspel te zijn, maar enigszins wat meer vlotheid in de gameplay was de game absoluut ten goede gekomen. Bij elke handeling die je doet, zij het iets aanvallen of ontwijken, voelt het alsof je een stel gewichten van 100 kilo op je rug hebt zitten. Dit heeft als gevolg dat elke handeling als een lichte pauze aanvoelt alvorens je de volgende handeling kan doen. Alles bij elkaar genomen zorgt dat er voor dat het spelen ietwat zwaar aanvoelt. Dit staat haaks op hoe de game wil overkomen, namelijk met snelle vlotte actie dat nu dus enigszins belemmert wordt door de wat logge gameplay.

Wat centraal staat in deze game is de online multiplayer. Samen met een team van drie dien je dus met goede communicatie je tegenstanders te lijf te gaan. En zoals eerder beschreven leent Dissidia zich daar goed voor. We moeten erbij vertellen dat we online af en toe wat connectie problemen hebben gehad, maar grotendeels liep het allemaal prima. Ben je het online zat en wil je meer casual de game spelen, dan kan dat in een offline modus. De teams worden dan opgevuld door AI spelers. Maar buiten dat doe je eigenlijk weinig anders in de game. Ondanks dat dit bijna een ode is aan de Final Fantasy fans, voelt het allemaal toch wat beperkt aan. Het is net alsof niet het onderste uit de kan wordt gehaald, daar waar dat absoluut wel mogelijk zou zijn met de gameplay, personages en achtergrond.

Conclusie

Het Bravery concept dat ten grondslag ligt aan de gameplay voelt heel erg fris aan en zorgt ook voor leuke gameplay. Het is wat ons betreft een uitzonderlijk interessante opzet voor een vechtgame. De gameplay kan erg diep gaan door de strategische aanpak van een gevecht, maar tegelijkertijd mist het echte finesse waardoor het niet uitmuntend is. Met wat updates hier en daar kan veel gladgestreken worden. Voor nu is het echter niet optimaal. De sfeer daarentegen past goed bij het geheel en zal een Final Fantasy fan ongetwijfeld plezieren, met name door de diversiteit in personages. Het roster is degelijk, maar jammer genoeg ontbreken er toch nog wat iconische figuren die mogelijk door een Season Pass gegijzeld worden. Dissidia Final Fantasy NT is een degelijke game, maar het is niet dé gedroomde opvolger van de PSP game van een kleine 10 jaar terug.

Pluspunten

  • Het Bravery systeem is een geweldig concept
  • Story modus biedt leuke afwisseling
  • Strategische gameplay
  • Net roster...

Minpunten

  • ...maar niet elk iconisch personage is aanwezig
  • Weinig variatie in modi
  • Gameplay had meer afwerking kunnen gebruiken
  • Hoeveelheid fan-content is kwantiteit boven kwaliteit

6.5