Review: EA Sports UFC 3

Review: EA Sports UFC 3 – We zijn alweer toe aan de derde game in de EA Sports UFC serie, één van de jongste sport franchises van de uitgever. De eerste poging was nogal een teleurstelling, maar de tweede game daarentegen was een uitstekende game die nog maanden na de release erg veel gespeeld werd. Deze game kwam toen als een positieve verrassing en we zijn dus erg benieuwd naar wat EA deze keer heeft gedaan met EA Sports UFC 3. Wij hebben inmiddels diverse modi uitgepluisd en heel wat potjes online geknokt. Het is dus de hoogste tijd voor de review.

Let’s Fight

De vorige generatie consoles kende een grote hoeveelheid aan gevestigde real-life vechtgames die we jammer genoeg deze generatie niet kennen. Zo is er nog altijd geen fatsoenlijke boksgame en de enige wat fatsoenlijke realistische fighter voor de PS4 is EA Sports UFC 2. We zijn dus vooral aangewezen op wat EA uitbrengt en hier moeten we het vooralsnog dus mee doen. Jammer, want de vechtsport an sich heeft de laatste jaren gigantisch aan populariteit gewonnen. Niet alleen de UFC, maar ook Glory Kickboxing wordt massaal bekeken, evenals bokswedstrijden die meer hype kennen dan de Superbowl (McGregor vs. Mayweather bijvoorbeeld).

Heel veel vergelijkingsmateriaal is er dus niet, behalve de voorgaande delen in de UFC-reeks en natuurlijk de wat oudere Fight Night-games. Wat in deze game meteen opvalt tijdens de eerste potjes, is dat dit deel eigenlijk niet heel veel vooruitgang heeft geboekt in vergelijking met het vorige deel. Qua animaties zien we gelukkig wel een flinke verbetering, personages bewegen nu bijvoorbeeld meer natuurgetrouw en wat minder statisch zoals in deel twee. Als we echter dieper gaan kijken, zien we toch nog een hele hoop elementen die ons wat minder enthousiast maken…

Andere besturing, maar waarom?

Spelers van het vorige deel zouden deze game gemakkelijk op moeten kunnen pakken. Althans, dat zou je denken, maar niets is minder waar. Ondanks het feit dat ik als speler meer dan 100 uur in het vorige deel heb zitten, had ik moeite met dit nieuwe deel. Dit komt omdat men de besturing dusdanig heeft aangepast, dat je het eigenlijk helemaal opnieuw dient te leren. Het ding is alleen dat ik na behoorlijk wat potjes gespeeld te hebben, de nieuwe besturing nog altijd niet kan waarderen. Die van het vorige deel is inmiddels uit m’n systeem, maar dan nog voelt deze game gewoon niet fijn aan qua besturing.

Het begint bij het blocken, voor boven gebruik je de R2 knop en voor onder druk je zowel L2 als R2 in. Ondanks het feit dat je dit weet, blijft dit een onnatuurlijke beweging voor je vingers tijdens het vechten in combinatie met de rest van de besturing. De lage block had namelijk gewoon onder R2 moeten zitten en niet onder de twee bumpers. Waarom men dit zo heeft gedaan is mij een volstrekt raadsel, want prettig is anders.

De submission mini-game is dezelfde als die van de vorige game, maar dan niet verbeterd en eigenlijk nog steeds saai en onnodig. Het haalt je focus weg van je stamina en health en laat je eigenlijk concentreren op iets wat weinig concentratie zou mogen vereisen. Dat geldt eigenlijk ook voor het grond en clinch-werk, dat hetzelfde is als in de vorige games, maar dankzij de nieuwe block besturing onnodig gecompliceerd is geworden. Door de nieuwe manier van blocken, is blokkeren in de clinch nog lastiger, aangezien je de tegenstander in de gaten moet houden voor een low of high attack. Het gehannes met de bumper zorgt dan al snel voor een fout die je eigenlijk niet kan maken, want stoten in de clinch zijn immers erg krachtig.

Het maken van combo’s op het hoofd werkt dan wel weer erg fijn, combo’s zijn gemakkelijker samen te stellen en voelen prettiger aan. De striking is nu ook vele malen beter uitgewerkt dan dat in UFC 2 het geval was, ook qua animaties. Maar als we kijken naar de body strikes, dan is het weer dramatisch. Deze zijn veel langzamer ten opzichte van de upper-strikes en daarom nauwelijks te combineren voor een mooie combo. Je tegenstander blockt de striking game op het lichaam hierdoor met gemak. Het inzetten van body attacks kan beter al schoppend gedaan worden, want de striking game op de lower body is om te huilen.

Carrière maken, totdat de bom valt

Ook deze UFC-game bevat weer een carrière modus waarin je jezelf naar de top moet vechten. Dit keer is dat van een wat andere opzet dan in het vorige deel het geval was, maar om nu te zeggen dat het een hele bijzondere modus is. Nee, dat niet echt. Al het commentaar in deze game is namelijk hetzelfde als in UFC 2 en ook in de carrière modus hoor je dus dezelfde uitspraken die je al kende. Zo word je bijvoorbeeld weer op identieke manier als rookie aangeduid. Toen (in UFC 2) was het nog nieuw. Nu is het iets te veel van het goede, want je kent het al. Overigens is de game qua soundtrack ook wat karig, want ook daarin komen bekende tracks uit het vorige deel terug. Men recyclet dus dubbelop audio en dat is wat gemakzuchtig.

De carrière modus is verder eigenlijk redelijk simpel, je dient een aantal weken te trainen alvorens een gevecht. Dit kan je met een pre-made, UFC-fighter of een zelf gecreëerd personage doen. Vervolgens train je op stijlen die jij belangrijk acht, bijvoorbeeld kickboxen en Muay Thai of wrestling en Jiu Jitsu. Trainingen worden nu echter gesimuleerd en het is allemaal op tekstbasis, de enige gameplay die je daadwerkelijk hebt zijn de gevechten zelf. Door deze constant te winnen (je kunt restarten als je verliest zonder gevolgen) word je dan uiteindelijk de kampioen. Deze modus is dus best wel saai van opzet, want het vergt aanvullende fantasie om te bedenken hoe de promotie er dan aan toe zou gaan. Er is geen trash-talking, er zijn geen persconferenties, niets van dat. Puur gevecht na gevecht, met wat tekst simulatie er tussendoor, niets boeiend dus.

Dan hebben we nog de Ultimate Team modus en de DLC voor deze game zou eigenlijk een doos tissues moeten zijn. Deze modus is namelijk ontzettend uit balans en zo ingericht dat je flink wat geld uit gaat geven om te kunnen winnen. De progressie gaat erg traag en het is een modus die je eigenlijk beter kunt laten voor wat het is. In theorie zou je met heel veel geld een beest van een vechter kunnen creëren en de hele modus kunnen ‘ownen’, maar of je daar vrolijk van wordt is nog maar de vraag. Dan kan je beter een andere goedkopere hobby zoeken.

Gelukkig beperkt online zich niet tot alleen Ultimate Team, je kan namelijk ook gewoon online knokken met de diverse UFC-fighters. Hier komen geen perks, upgrades of andere onzin aan te pas, waardoor het veel eerlijker is voor alle spelers. Alle gewichtsklassen zijn in deze modus beschikbaar, net zoals alle vechters en je kunt zowel ranked als unranked spelen. Ranked gaat trouwens op dezelfde manier als in de vorige game. Je werkt met punten naarmate je wint/verliest en hoe meer punten je hebt, hoe hoger je divisie is. Daarin kom je dan weer beter vechters tegen.

Knockout modus is leuk, maar kan niet online

Eén modus die ook zeker wat aandacht verdient, is de Knockout modus. De regels zijn simpel, old-school en arcade te noemen. Er is geen ground-game en je gaat in vijf rondes elkaar keihard te lijf en je dient zoveel mogelijk stoten uit te delen om de ander naar de grond te meppen. Deze modus kent het commentaar van niemand minder dan de one-and-only Snoop Dogg. Zijn commentaar in deze modus is legendarisch en brengt je regelmatig aan het lachen, deze man is en blijft een icoon en het is leuk dat hij hier aan mee wilde werken.

De Knockout modus is een fan favourite, zoals EA het zelf noemt, maar tegelijkertijd houdt men deze modus enkel offline beschikbaar. Deze modus is inderdaad een geliefde, maar iedereen vond het altijd jammer dat dit niet online te spelen was. Als dat in het nieuwe deel dan weer niet kan, ga je je toch afvragen of EA überhaupt naar feedback luistert, of dat men deze game met oogkleppen op heeft gemaakt. We houden erg veel van deze modus, maar waarom kunnen we dit niet ook online spelen?!

Veel kleine foutjes in de gameplay

We hebben in grote lijnen de positieve en negatieve kanten van deze game besproken, maar toch zijn er alsnog heel veel kleine foutjes die ons best wel irriteren. Zo zijn de takedowns in elke match die je speelt niet soepel genoeg en je ziet veel collision problemen voorbij komen. Daarbij geldt dat de besturing in veel gevallen over gecompliceerd is en ook lijkt de ruimte voor timing niet helemaal te deugen.

Neem bijvoorbeeld het blokkeren van een takedown, regelmatig heb je het gevoel ruim op tijd te zijn, maar de daadwerkelijke verdediging zal dan echter niet plaatsvinden. Vreemd. Dan is er nog de AI, die op bepaalde momenten erg scripted lijkt te zijn en letterlijk alles weet te blokkeren, ondanks dat je variërende moves inzet. Dit kan in werkelijkheid niet en dat is jammer. Verder lijkt de stamina die je als vechter hebt ook last te hebben van bugs. Met name bij takedowns, waarbij je soms een flinke hap kwijtraakt, zonder dat er ook maar iets is gebeurd. Dit alles kan natuurlijk gefixt worden met patches, maar het is wel echt zonde en nog een doorn in het oog.