Review: The Fall Part 2: Unbound

Review: The Fall Part 2: Unbound – Het gebeurt regelmatig dat er vervolgen van games uitkomen. Deze borduren negen van de tien keer voort op het verhaal van diens voorganger en er worden wat aanpassingen gedaan qua gameplay. The Fall Part 2: Unbound laat het laatstgenoemde echter achterwege en gaat gewoon op dezelfde voet verder. Nu wordt dit meer gedaan, maar dan gaat het om spellen die als episodische content worden uitgegeven en de tijd tussen de diverse hoofdstukken klein is. Het tweede deel van The Fall komt echter bijna drie jaar na deel één uit. Werkt deze opzet dan nog wel?

Het verhaal gaat verder

In het eerste deel zagen we dat de kunstmatige intelligentie ARID werd geactiveerd in een ‘high-tech combat suit’, nadat de menselijke drager hiervan zijn bewustzijn verloor. Haar taak was om de soldaat te helpen, alleen leidde dit er uiteindelijk toe dat ARID werd losgekoppeld van de combat suit en terecht kwam in een groot globaal netwerk. Om zichzelf te redden moet ze nu de hulp inroepen van verschillende robots. Alleen zijn deze geprogrammeerd om bepaalde taken uit te voeren en niets anders. ARID moet hen dan ook zo zien te manipuleren dat de robots uiteindelijk doen wat zij wil.

Opgesplitst

Net als diens voorganger is The Fall Part 2 in twee gedeeltes opgesplitst. Je hebt een ‘actiegedeelte’, waarin het spel een metroidvania-achtig karakter heeft, en er zijn ‘puzzelgedeeltes’, die heel veel weg hebben van een point-and-click avontuur. Deze segmenten worden tijdens je avontuur steeds afgewisseld. Dit lijkt een vreemde combinatie, maar ze vallen wel degelijk goed met elkaar te combineren en sluiten goed bij het verhaal aan. Maar ook al werkt deze wisselwerking wel, beide gedeeltes zijn niet even goed uitgewerkt. De puzzelgedeeltes zitten over het algemeen goed in elkaar, maar bij de actiegedeeltes wordt het een ander verhaal.

Stroef

Wat het spel over het algemeen het meest in de weg zit, is de besturing. Het richten van je geweer of het aanwijzen van objecten, wat je beide op dezelfde wijze doet, werkt stroef en houterig en is niet heel erg intuïtief. Tijdens de puzzelgedeeltes is dat soms wat vervelend, maar het zit het spel niet al te veel in de weg. Tijdens het actiegedeelte is dit wel het geval, doordat je sneller moet reageren. Nu kun je hier ook gebruikmaken van een lock-on systeem, maar het wisselen tussen vijanden werkt dan weer niet lekker. Het werkt gewoon niet zoals het zou moeten en de vijanden zijn ook niet om over naar huis te schrijven qua intelligentie. Deze gedeeltes van het spel leiden al vrij snel af in plaats dat ze wat toevoegen aan het geheel.

Het lijkt er dus een beetje op dat er gewoon meer tijd is gestoken in de point-and-click segmenten. Hier leeft de game veel meer op en één van de redenen is dat er hier meer gefocust wordt op het verhaal. Dit lijkt op het eerste gezicht niet heel veel voor te stellen, maar gamers die het eerste deel hebben gespeeld, weten dat er een diepere betekenis achter schuil gaat. Dit betekent echter niet dat het allemaal heel erg serieus is, want het is op zich heel luchtig – en vooral heel goed – geschreven. Dit zorgt er voor dat je graag verder wil spelen. Ook de puzzels die aanwezig zijn weten je te vermaken en dat komt mede doordat je rekening moet houden met de programmering van de robot die je hebt overgenomen. Alleen is de oplossing sporadisch heel erg ver gezocht. Dit werkt dit segment van het spel dan heel af en toe wel weer wat tegen, maar bij lange na niet in de mate waarin de actiescènes afleiden.

Met HDR kom je niet ver

Wat wel weer afleid is het gebruik van HDR. Als dit goed wordt toegepast kan dit voor hele mooie plaatjes zorgen. Hier zit het de game alleen in de weg. De witte kleuren worden mooi extra uitgelicht, maar elke zwarttint wordt nu veel donkerder gemaakt. Aangezien het spel veelvuldig gebruikmaakt van hoofdzakelijk verschillende zwarttinten, wordt het met HDR vaak een erg donkere aangelegenheid. Dit gaat ten koste van de geweldige sfeer die door de verschillende donkere tinten wordt voorgeschoteld. Sommige scènes zijn simpelweg zo goed als niet te zien. Nu kan je het brightness-niveau in de game aanpassen, maar ook op maximaal helpt dit nauwelijks. Zet dus de HDR-functie maar uit of speel op een TV die dit sowieso niet heeft.