Review: Yakuza 6: The Song of Life – Aan al het goede komt een eind. Helden verdienen ook een pensioen, hoewel Kazuma Kiryu een held noemen misschien wat vreemd kan zijn. Van Yakuza-tuig naar een do-gooder die gewoon een weeshuis wil runnen om kinderen te verzekeren van een goede toekomst. Yakuza 6: The Song of Life heeft veel te bewijzen als afsluiter van een dijk van een verhaal. De verwachtingen vanuit de fanbase zijn hoog, maar maakt Yakuza 6 de beloftes allemaal waar en is het ook een mooie afsluiter van één van onze favoriete franchises? Lees snel verder.

Geen rustig moment

Het verhaal begint met Kiryu die weer naar de gevangenis moet voor dingen die hij in het verleden heeft gedaan. Deze keer hoeft Kiryu minder lang te zitten dan normaal en na drie jaar komt hij weer vrij. Ondanks dat het niet erg lang is, blijkt in deze periode weer genoeg gebeurd te zijn. Haruka is vermist, maar ook in Kamurocho staat de boel op stelten door de intrede van de Chinese Triads die het gemunt hebben op de Yakuza, om zo hun werkterrein te vergroten. Al snel vind je Haruka, maar helaas niet in de staat dat je had gehoopt.

Haruka ligt in het ziekenhuis na een ongeluk, maar daar zit wel nog een andere verrassing bij in de vorm van Haruto, het kind van Haruka. Een oude bekende van Kiryu, een politie inspecteur genaamd Date, vindt een foto op de telefoon van Haruka en traceert de foto als zijnde genomen in Onomichi Jingaicho in Hiroshima. De beste kans die Kiryu heeft om meer te weten te komen over wat Haruka in deze tijd heeft uitgespookt en meegemaakt, is door daar te gaan zoeken naar antwoorden.

Een aardige dame genaamd Kiyomi zorgt dat Kiryu wordt voorzien van onderdak in dit dorp, maar hier is een lokale Yakuza genaamd Nagumo het niet mee eens. Nagumo blijkt echter een zachtgekookt eitje die tot over zijn oren verliefd is op Kiyomi wat hem in de problemen brengt bij de overkoepelende familie, de Masuzoe Family. Nagumo weigert namelijk geld te innen bij Kiyomi, iets wat ze bij de Yakuza natuurlijk niet tof vinden. Als de goedzak die jij bent red jij Nagumo natuurlijk waardoor hij jou als zijn meerdere ziet. Onbedoeld geraak je zo in zijn familie, de Hirose Family, een onderdeel van de Masuzoe Family. Maar dit blijkt toch zijn vruchten af te werpen, gezien zij een idee lijken te hebben wat er met Haruka is gebeurd.

Een hele verbetering

Laten we beginnen met alles wat eigenlijk nog beter is geworden in dit nieuwe deel. Yakuza 6 is de eerste echte current-gen Yakuza en dat merk je er aan alles af. Herinner jij je nog alle laadtijden die in de Yakuza serie zaten? Die zijn nu haast verleden tijd geworden. Niet meer naar een zwart scherm kijken wanneer je een gebouw in loopt of een stilstaand beeld wanneer je op straat tegen wat tuig moet vechten, alles is nu gestroomlijnd. Op het technische vlak is Yakuza 6 mijlenver op zijn voorgangers vooruit gegaan en dat is absoluut een goede ontwikkeling.

Ook het progressie systeem is hier en daar aangepakt. Het wisselen tussen diverse vechtstijlen is niet meer en in plaats daarvan is voor een wat gestroomlijndere vechtstijl gekozen met van alles wat. Al deze moves kan je wel individueel van elkaar upgraden door middel van experience punten. Dat krijg je natuurlijk door opdrachten te voltooien, maar ook door simpelere taken uit te voeren, zoals een goede maaltijd eten. Er zijn vijf soorten experience punten die je kunt verzamelen en het upgraden van een skill vraagt vaak meerdere soorten experience punten. Het is dus zaak om jouw punten goed te verdelen.

Geloof het of niet, maar zelfs het verhaal zou misschien wel het spannendste uit de hele serie kunnen zijn. Nu geven we hierover natuurlijk niet te veel prijs, maar verwacht een hoop oude gezichten, alsook wat frisse nieuwe gezichten die absoluut de nodige diepgang en ook humor kennen. Elk personage heeft een bepaalde persoonlijkheid waardoor je gaandeweg in het verhaal op den duur hun reacties kan voorspellen op situaties. Dat maakt een verhaal en de geschreven personages gewoon heel erg goed. Denk nu niet dat Yakuza 6 een voorspelbare game is, want er komen nog de nodige twists aan te pas.

Altijd de juiste keuze?

Eén van de keuzes die sommigen niet zal bevallen, is dat het niet meer mogelijk is om jezelf voor een gevecht alvast te bewapenen. Je bent nu volledig afhankelijk van wat je in jouw omgeving vast kan grijpen om iemand mee te slaan. Op zich is dit niet gek, gezien je voorheen jouw inventory vol kon laden met wapens voor bijvoorbeeld een baasgevecht. Je zal nu in sommige situaties wat slimmer te werk moeten gaan en goed gebruik moeten maken van jouw omgeving om een sterke vijand te kunnen verslaan. Wij zien wel wat in deze keuze en het zorgt er ook daadwerkelijk voor dat we bij een ietwat moeilijkere baas niet gelijk de wapenwinkel leeg kopen om er gemakkelijk van af te komen.

De mini-games zijn natuurlijk ook weer van de partij. Naast wat bekende zijn er ook weer nieuwe toegevoegd aan het repertoire. Wat er uit springt is het verzorgen van Haruto. Het is enigszins verbazingwekkend hoe veel moeite er in het vervelendste element van het spel is gestoken. Een deel van het spel zal je Haruto bij je dragen en hij geeft dan geen kick, tenzij de baby natuurlijk honger krijgt. Dan moet je een mini-game spelen om Haruto weer rustig te krijgen. Je hoort het gekrijs door het speakertje van jouw PlayStation 4 controller en aan de hand van de gebaren van Haruto moet jij raden wat hij wil dat je doet om hem rustig te krijgen. Dit varieert tussen met de controller zwaaien om hem te laten vliegen tot over het touchpad wrijven om hem een aai over de bol te geven. Innovatief, dat zeker, maar het constante gekrijs van een baby is niet echt leuk… Net zoals in het echte leven.

Nu is het verzorgen van Haruto wel noemenswaardig, want zeg nou zelf, in welke andere game naast de Sims moet je er voor zorgen dat een baby stopt met huilen? Maar ook in de andere mini-games komt de typische humor van de Yakuza serie weer terug. Zo kan je als een echte viezerik in een internetcafé met online webcam dames praten en ze overtuigen om zichzelf te ontkleden. Je wordt dan beloond met een licht pikant filmpje, want pure porno kan natuurlijk nog (steeds) niet. Ook zijn er wat gebruikelijkere mini-games aanwezig, zoals darten, honkballen en vissen. Club SEGA mag natuurlijk niet ontbreken voor de nodige Master System en Genesis klassiekers. Een aantal van deze mini-games zijn net als in Kiwami ook te spelen met z’n tweeën. Veel voegt het niet toe, maar voor de liefhebbers zit het er in.

Als een huis

We benadrukten eerder al in hoeverre het technische aspect is verbeterd, maar daarbij is natuurlijk ook de grafische motor een stuk vooruit gegaan. Yakuza 6 is een prachtig plaatje om naar te kijken. De gezichtsuitdrukkingen van de personages spreken boekdelen en Kamurocho zag er nog nooit zo levendig uit. Je merkt aan veel aspecten dat ze met Yakuza 6 een stuk meer realisme wilde toevoegen en dat is wat ons betreft volledig gelukt. Regelmatig zaten we weg te dromen over hoe het zou zijn om zelf in Kamurocho rond te lopen én weg te kwijnen op Expedia om haast zelf een reis te boeken.

Omdat de emoties hoog oplopen in het laatste avontuur van Kiryu, willen we natuurlijk niet te veel spoilen. We hebben al een korte samenvatting van de eerste paar uurtjes gegeven, maar geloof ons wanneer we zeggen dat het extreem wordt. En dat merk je ook terug in de voice-acting. Hoewel deze natuurlijk nog altijd Japans is, merk je toch dat de audio van hoge kwaliteit is. Het achtergrond geluid, de spannende soundtrack en het geluid van een fiets tegen iemand zijn gezicht aanrossen, het is allemaal geperfectioneerd. Petje af.

Conclusie

Yakuza 6: The Song of Life is niet alleen een waardige afsluiter van de Kiryu saga, het is wellicht de beste game uit de serie. De afgelopen jaren heeft de Yakuza serie constant hoge cijfers mogen ontvangen door zijn unieke stijl van verhaal vertellen, accurate representatie van de Japanse cultuur en de gewoonweg erg sterke gameplay. Hetgeen waar we weleens over klaagden bij de voorgaande delen, is nu gewoon weggevaagd. Het vechtsysteem is gewijzigd en zal bij sommige fans misschien niet in de smaak vallen, maar door deze keuze en de sterk verbeterde engine is Yakuza 6 wel gestroomlijnder dan ooit. De Kiryu saga eindigt met een knaller en het gros van de fans zal zeer tevreden zijn. En voor mensen die nog niet overtuigd zijn van de hoge kwaliteit van de Yakuza serie, wordt het misschien tijd om het eens een kans te geven.

Pluspunten

  • Subliem verhaal; een goed geschreven einde voor een geweldige saga
  • Technische verbetering op bijna alle vlakken
  • Het nieuwe combat systeem werkt erg goed
  • Hoge dosis humor in een serieus verhaal
  • Zo veel mini-games
  • Progressiesysteem is erg uitgebreid

Minpunten

  • Misschien voor sommige hardcore spelers nu minder interessant door het stroomlijnen/versimpelen van de gameplay
  • Het gehuil van Haruto uit het speakertje van de PS4 controller achtervolgt ons in onze nachtmerries

9.5