Review: Killing Floor: Incursion (PS VR)

Review: Killing Floor: Incursion (PS VR) – PlayStation VR leent zich uitstekend voor shooters en inmiddels hebben we verschillende titels de revue zien passeren. Farpoint was bijvoorbeeld een erg degelijke shooter daar waar Bravo Team weer heel erg teleurstelde. Tripwire Interactive waagt ook een poging en brengt de bekende franchise Killing Floor naar PlayStation VR. In virtual reality de Zed afschieten en ondertussen uitvogelen wie achter het virus zit. Dat is jouw taak in Killing Floor: Incursion en dat kan best vermakelijk zijn.

Vier levels…

Killing Floor: Incursion plaatst je in de schoenen van een geoefende soldaat die onderworpen wordt aan een test om uit te vogelen wat er is gebeurd. In het avontuur zal je vier verschillende locaties aan doen alwaar je meer te weten komt over het virus en waar je tevens een shitload Zed naar het hiernamaals moet knallen. In totaal beschikt de game over een viertal locaties die als hoofdlevels dienen en per locatie tref je dan nog drie sublevels aan, die overigens achter elkaar door aan je gepresenteerd worden. Mocht je een bepaald level erg leuk vinden, dan kan je hiermee direct naar dat punt reizen.

Vier levels, of twaalf sublevels, klinkt wellicht als erg weinig, maar in onze playthrough waren we toch al snel een kleine vijf uur bezig om het einde te bereiken. Het verhaal dat je ondertussen volgt is niet al te bijzonder en de kans is ook vrij groot dat je het één en ander mist doordat het bij momenten heel erg hectisch kan zijn. Voor het verhaal hoef je het ook niet per se te doen, de actie is namelijk hetgeen de boventoon voert. De game is qua gameplay nergens echt heel bijzonder, omdat je een lineair pad volgt en voornamelijk vijanden overhoop schiet. Toch brengt dat wel plezier met zich mee, omdat dit in virtual reality net wat intenser is.

Volg de tutorial

De game laat je in eerste instantie enkel met een pistool en mes aan de slag gaan, maar al snel zal het wapenarsenaal toenemen. Ook beschik je nog over een zaklamp die tevens als UV-lamp fungeert en die zal je veelvuldig moeten gebruiken. Je krijgt dus best wat opties gedurende het avontuur, maar lang niet alles wordt in eerste instantie uitgelegd voordat je daadwerkelijk begint met spelen. Direct na het opstarten krijg je de basisfuncties uitgelegd en dan denk je klaar te zijn voor het avontuur. Je kan dan direct in het avontuur duiken, maar het valt aan te raden om de echte tutorial ook nog te volgen, die optioneel aan je gepresenteerd wordt. Dit kan echter voor wat verwarring zorgen, want als je niet beter weet denk je net de tutorial te hebben gevolgd. Het advies is dus om na de verplichte tutorial ook de optionele nog te volgen, want die legt je veel meer uit.

Als je de beide tutorials hebt doorlopen kan je in het avontuur duiken en daarbij krijg je de keuze om dat alleen of in coöp te doen. In coöp kan het bij momenten net even wat gemakkelijker zijn, maar echt onmogelijk wordt de game (als je alleen speelt) gelukkig nooit. Daarnaast kan je in coöp ook wat lol beleven door een beetje te spelen met de Zed of met hun ledematen die je gewoon kan oppakken en weggooien. Afgezien daarvan zal de gameplay verder identiek blijven en dat is van A naar B lopen en Zed overhoop schieten. Zo nu en dan krijg je te maken met een puzzel en geen van de puzzels zal echt ingewikkeld zijn. Sterker nog, het had wel ietsje meer uitdaging mogen hebben, want het stelt maar weinig voor.

Knallen tot je een ons weegt

In elk level heb je voornamelijk als doel om bij het eindpunt uit te komen. Dat levert je soms wat nieuwe informatie op en sporadisch word je pad onderbroken door de eerder genoemde puzzels. Afsluitend kent ieder level een eindbaas en ook die zijn nooit echt al te ingewikkeld, hoewel de laatste in de game bij momenten erg frustrerend kan zijn. Dit voornamelijk omdat je vrij weinig bewegingsruimte hebt en de besturing bij vlagen heel erg vervelend kan doen. Het heeft vooral een effect op het tempo in de game en dat is wat hinderlijk, maar de game uitspelen mag desondanks geen probleem zijn. Om dat te doen is het simpelweg knallen geblazen en daarvoor krijg je genoeg middelen.

Je beschikt over een tweetal pistolen en die helpen je een heel eind op weg. Naarmate de game vordert zullen er echter sterkere vijanden op je pad komen en nog steeds bieden de pistolen daarvoor een oplossing, maar de shotgun is dan aanzienlijk effectiever. Erg krachtig, maar het herladen moet per schot en dat kost tijd. Heb je die tijd niet? Neem dan in je linkerhand bijvoorbeeld een pistool en ga met je rechterhand zwaaien met een bijl. Niets is leuker om de hoofden van de Zed in het rond te zien vliegen als je de bijl goed geplaatst hebt. Ook krijg je nog een machinegeweer tot je beschikking en er zijn wat moment waarop je met een sniper geweer aan de slag kan. Al deze wapens zijn krachtig genoeg om je een weg door de hordes aan Zed te slaan en schieten.

Wisselvallige besturing

De game laat zich besturen met PlayStation Move controllers en dat gaat in de basis erg vlot. Je hebt daarbij de keuze om vrij rond te lopen, maar dat kan vrij snel motion sickness tot gevolg hebben. De game staat standaard op teleporteren ingesteld en die manier van besturen is het meest prettig. Je kunt soepel en snel teleporteren en de facebuttons gebruik je om te draaien. Dit zal tijdens het spelen nauwelijks voor problemen zorgen, zij het niet dat het teleporteren op twee manieren gaat. Soms zet de game de markering ver voor je neer, zoals je dat wilt en soms schuift het langzaam vooruit. Het is wat lastig uit te leggen, maar de eerste manier is wat in de game het beste werkt. De andere manier werkt ook wel, maar dan kost een bepaalde afstand overbruggen veel meer tijd.

Het probleem is echter dat je hier geen controle over hebt, want dat is wat de game zelf doet. Op zeer hectische momenten waarbij je van alle kanten belaagd wordt, is het allesbehalve fijn als je maar met kleine stapjes vooruit kan. Hoe dit komt is ons een raadsel, maar het kan vrij irritant zijn. Zeker bij eindbaas gevechten. Wat ook erg hinderlijk is, is dat je het ene wapen automatisch vast blijft houden en het andere wapen telkens laat vallen. Het snipergeweer is daar een goed voorbeeld van, want hoe vaak we die hebben laten vallen is niet meer op twee handen te tellen. Dit komt doordat andere wapens wel in je handen blijven als je de knop loslaat (bijl uitgezonderd), dus het werkt wat verwarrend.

Er is een moment in de game dat je het snipergeweer veelvuldig moet gebruiken terwijl je je blijft verplaatsen en als je dan telkens je geweer verliest, dan werkt dat frustratie flink in de hand. Ook het herladen van het snipergeweer gaat niet vlot, omdat de motion tracking soms de Move uit het oog verliest en je de handeling vervolgens een paar keer moet doen. Idem dito voor de shotgun, zij het gelukkig wat minder. Dat zijn toch wat punten met betrekking tot de besturing die het plezier in de weg kunnen zitten. Richting het einde wordt het ook wat hectischer en dan zal je merken dat het echt storend is. Ook zul je regelmatig wisselen van wapens, maar omdat je zoveel bij je hebt zal het geregeld voorkomen dat je per ongeluk het verkeerde pakt. Iets wat ook niet echt handig is als je omringt wordt door de Zed.