Review: Trailblazers – Tegenwoordig is een coöpmodus niet echt bijzonder meer. Veel games beschikken erover en voor sommige genres is het haast een verplicht nummertje geworden, want het samenwerken met een vriend of vriendin geeft het spel een extra boost in speelplezier. Een coöpmodus koppel je echter niet snel aan een racegame, want dat lijkt op het eerste gezicht onmogelijk. Hoe kun je nu je teamgenoot helpen met een voertuig? Toch heeft SUPERGONK een racespel gemaakt dat de focus legt op samenwerken en daarmee voegen ze een originele twist toe aan een genre dat qua vernieuwing eigenlijk al jaren stilstaat.

De toekomst

Trailblazers is een futuristische racer, waarin je bolides kunt besturen die boven de grond zweven. Dit zorgt ervoor dat de besturing net even iets anders is dan bij een ‘normale’ racegame. Het gas geven en sturen gaat zoals je gewend bent, maar het driften door bochten vraagt enige gewenning. Dit komt doordat de achterkant van je schip dan vrij extreem reageert, wat te vergelijken is met de WipEout-titels. Het kost dus even tijd voordat je dit onder de knie hebt, maar oefening baart kunst en na enige tijd zal dit geen probleem meer zijn. Doordat het spel zich in de toekomst afspeelt, zijn de parkoersen ook wat anders dan gebruikelijk, maar dat past allemaal prima bij het spel. Nu is dit natuurlijk niets nieuws, maar je hebt al kunnen lezen dat Trailblazers toch origineel uit de hoek weet te komen.

Lekker kleuren

Wat het spel doet verschillen van de vele andere – al dan niet futuristische – racers op de markt, is dat je nu de grond kan inkleuren met je voertuig en dat is niet voor niets. Als de desbetreffende meter die hieraan is verbonden volloopt, kun je voor een bepaalde tijd de grond waarop je rijdt in jouw teamkleur verven. Als jij of je teamgenoten hier dan overheen rijden, dan zorgt dat voor een boost. Tegenstanders kunnen precies hetzelfde doen, dus moet je er ook voor zorgen dat zij niet teveel van hun kleur op de baan hebben geverfd. Anders hebben zij meer mogelijkheden om sneller te gaan rijden. Dit maakt niet alleen een in principe vrij standaard racespel tot een originele titel, ook krijgt het hierdoor een strategische laag die heel goed uitpakt. Je bent nu niet alleen bezig om zo snel mogelijk te racen, maar ook om jezelf en je teamgenoten te helpen.

Twijfelachtig design

Helaas wordt de leuke gameplay in de weg gezeten door het design van een aantal parkoersen. De meer strategische aanpak van het spel vraagt om banen die wat meer open zijn. Alleen zijn er soms obstakels op de route geplaatst die je onnodig in de weg zitten. Er is bijvoorbeeld een scherpe bocht die direct na een heuvel komt. Deze heuvel laat je even door de lucht zweven, waardoor het reageren op de bocht erg moeilijk is. Soms zijn obstakels geplaatst op plekken waar dat negen van de tien keer voor problemen zorgt. Het meest vreemde is nog wel een parkoers waarop je letterlijk in een fuik kan raken en om daar uit te komen, moet je eerst achteruit of even rechtsomkeert maken, zodat je weer op de goede baan terecht komt. Het is natuurlijk prima dat een baan niet te rechttoe rechtaan is, maar het mag niet ten koste gaan van het speelplezier en dat is nu regelmatig wel het geval.

Even lekker inhaken

Wat het speelplezier ook kan tegenwerken is dat je soms vast lijkt te haken aan de randen van een parkoers of zelfs aan tegenstanders of teamgenoten. Op deze momenten kom je volledig tot stilstand en je kunt dan een ongeveerd seconde niet van elkaar los komen. Je spint dan meestal ook nog eens in de rondte, dus het kost weer extra tijd om de goede kant op te gaan. Negen van de tien keer is het dan onmogelijk om een race te winnen, dus echt vrolijk word je er niet van. Daar komt nog eens bij dat je teamgenoten niet erg slim zijn en ze je soms compleet in de weg zitten. En dat zorgt weer voor de eerder genoemde situaties. Ook weten ze niet echt te helpen met het strategisch inkleuren van de baan, waardoor je vaak het idee krijgt dat je er helemaal alleen voor staat.

Vrolijke sfeer

Wat wel positief uitpakt is het audiovisuele gedeelte van de game. Er wordt gebruik gemaakt van een tekenfilm-achtige stijl met veel felle kleuren. Ook de vrolijke deuntjes die aanwezig zijn versterken de algehele sfeer. Er zijn tevens verschillende coureurs aanwezig die allen sterke en zwakke punten hebben en er zijn verschillende manieren waarop je het spel kan spelen. Je kunt bijvoorbeeld een verhalende campagne afwerken, in split-screen met vrienden of vriendinnen racen en je kunt met andere gamers van over de hele wereld spelen door middel van de online modus. Nu moet gezegd worden dat de verschillende modi zelf allemaal heel erg standaard zijn, maar de originele toevoeging aan de gameplay maakt een hoop goed. Het blijft daarom erg jammer dat de eerder genoemde minpunten zoveel negatieve invloed hebben op de gameplay.

Conclusie

Trailblazers weet door zijn unieke toevoeging te veranderen van een standaard futuristische racegame naar een originele ervaring. Het kleuren/verven van parkoersen om je tegenstanders dwars te zitten en jezelf en je team juist te helpen is heel erg leuk. De kleurrijke stijl van de game en de deuntjes geven het spel ook nog eens een vrolijk uiterlijk. Alleen zijn er vreemde beslissingen genomen wat betreft de layout van sommige parkoersen en botsingen met tegenstanders of teamgenoten zorgen er regelmatig voor dat je blijft haken en zo kostbare secondes verliest. Ook zitten je teamgenoten je regelmatig in de weg en dat alles haalt het plezier toch wel een stuk naar beneden en dat is jammer. Trailblazers heeft veel potentie, maar dat wordt niet ten volle benut.

Pluspunten

  • Verven geeft het spel een strategische laag
  • Vrolijk en kleurrijk audiovisueel geheel
  • Genoeg verschillende modi aanwezig

Minpunten

  • Het blijven haken aan andere bolides en/of obstakels is frustrerend
  • Indeling van sommige parkoersen is niet ideaal
  • Teamgenoten zijn niet al te slim

6.0