DLC Special: Call of Duty: WWII – United Front – We zijn alweer ruim tweeënhalve maand verder nadat de vorige uitbreiding voor Call of Duty: WWII verscheen. Call of Duty: Black Ops IIII verschijnt over iets meer dan tweeënhalve maand en dus is het de hoogste tijd voor een derde uitbreiding. Dat is ‘United Front’ geworden en die is inmiddels een week verkrijgbaar. Reden genoeg voor ons om weer in deze nieuwe DLC te duiken en ons een weg te schieten door de nieuwe maps en het nieuwe Zombies hoofdstuk. Dat hebben we natuurlijk weer gedaan en of deze uitbreiding de moeite waard is, ga je nu lezen.

Gelijk beginnen

We beginnen deze special op de map Market Garden. Market Garden draait om een landhuis wat midden in een flinke tuin ligt. Van weerszijden beginnen de teams die elkaar daarna dwars door het landhuis kunnen treffen, maar ook buitenom via de zijkanten. Aan één kant heb je ook nog een tuinhuis waarin je je kunt verschuilen, wat weer handig kan zijn omdat je van daaruit makkelijk vijanden kunt verrassen die naar buiten komen rennen.

Deze map kent geen hoogteverschillen en ondanks dat het qua oppervlakte geen bijster grote map is, zijn er wel genoeg paadjes om te nemen. Je kan zoals al gezegd aan beide kanten om het landhuis heen en halverwege elke zijde kan je ook ineens naar binnen stormen. Binnenin zijn vier verschillende gangpaden om te nemen en die leiden je zoal langs de keuken, de centrale hal en meer. Uiteraard kom je overal vijanden tegen en doordat deze map in vergelijking met andere maps betrekkelijk klein is, zal de actie constant aanhouden. Daarmee is deze map bijzonder geschikt voor soldaten die graag de kleinere ruimtes opzoeken.

Meer hoogtes en meer ruimtes

Meer ruimte vinden we terug in Monte Cassino. Dit is een oude vergane burcht die qua opzet meer variatie biedt dan de vorige map. Dat komt vooral doordat deze map een stuk minder vlak is dan Market Garden qua opzet. Monte Cassino kent wel het centrale principe wat we al zolang zien in Call of Duty maps. Je kan rechts en links oversteken, maar je kan ook door het midden. Kies je die route, dan kom je op een centraal pleintje en daar tref je vaak de actie als je de meer objective based modi, zoals Domination of Hardpoint, speelt.

Zowel de B-vlag in Domination als de cirkel in Hardpoint komen hier vaak te liggen, wat voor veel spektakel zorgt. Het is daarnaast ook een makkelijke doorgang die regelmatig gebruikt wordt door spelers. Je komt hier dus snel vijanden tegen die je ook van boven kunt verrassen. Je kan namelijk op de omliggende daken komen om zo het centrale punt van boven in de gaten te houden, alsook te verdedigen. Het is een map waar close combat spelers zeker aan hun trekken komen, maar ook biedt de map ruimte voor spelers die liever langeafstandswapens gebruiken.

Een koude bedoeling

Het is een koude en witte bedoeling in Stalingrad, de laatste map die deze uitbreiding aan de game toevoegt. Het is ook gelijk de grootste van de drie en de meest open map, waardoor je ontzettend veel ruimte krijgt om je eigen pad te kiezen. Je kunt ondergronds gaan, door het open midden of je kan vanuit de zijkanten ineens doorsteken naar datzelfde midden punt. Geen enkele plek op de map is zo druk als dat centrale midden punt en dat zorgt voor aanhoudende actie. Veel gebouwen in Stalingrad zijn half ingestort of kapot geschoten en hierdoor zijn er ook enkele hoogteverschillen die je kunt benutten. Op deze map komen de liefhebbers van lange afstandswapens het beste tot hun recht, je hebt namelijk ook nog van het ene beginpunt prima zicht op het andere beginpunt. Reden te meer om hier je sluipschuttersgeweer te pakken om op iemand te loeren die aan de overkant staat.

Leuker dan de vorige

Naast drie nieuwe multiplayer maps, hebben we natuurlijk ook nog een nieuwe map voor de War modus, “Operation Supercharge” genaamd. Deze map is gesitueerd rond een woestijndorp alwaar – zoals gebruikelijk – de geallieerden en de nazi’s het tegen elkaar opnemen. Het is aan de nazi’s om binnen drie gedeeltes de aanval van de geallieerden af te slaan. In het eerste gedeelte van de map draait het om voorraadkisten die gevuld zijn met explosieven. De geallieerden moeten deze kisten te pakken zien te krijgen en de nazi’s moeten dat uiteraard zien te voorkomen.

De kisten worden overigens zomaar ergens op de map gedropt en het is lastig zat om de explosieven uit deze kisten te pakken. Dat komt mede doordat de verdedigers vanaf de daken je makkelijk kunnen spotten wanneer je op de grond bij zo’n kist zit. Als aanvallende partij kan je echter ook de daken op om de verdedigende linie te stoppen en dat maakt het eerste gedeelte van deze nieuwe War modus map tot een geslaagd onderdeel. Dat gevoel blijft ook behouden bij aanvang van het tweede gedeelte.

Heb je als aanvallende partij de benodigde explosieven weten te bemachtigen? Dan ruk je verder op naar een grote brug. Hier moet je de explosieven gebruiken om bepaalde objecten op te blazen. Als verdedigende partij heb je vanachter stenen muren goed zicht op de vijanden, want slechts twee betrekkelijk smalle paden leiden naar deze belangrijke punten. Dat maakt het een behoorlijke uitdaging om dit gedeelte als aanvallende partij te winnen. Je zal echter wel moeten, want alleen dan reik je als team tot het laatste onderdeel.

Bij het laatste onderdeel is het voor de aanvallers zaak om op centrale punten vlaggen omhoog te hijsen die de definitieve overwinning aangeven. Het gaat om meer dan één vlag en dat kost uiteraard tijd, dus het zal even wat moeite kosten om dit te realiseren. De nazi’s kunnen je ondertussen het vuur aan de schenen leggen vanuit een bunker en dat maakt dat het slotstuk van deze map zeer spannend kan zijn. Uiteindelijk leidt dat ook tot de conclusie dat Operation Supercharge geslaagd genoemd mag worden. Wat ons betreft is deze missie een stuk leuker dan Operation Husky, de vorige War modus missie.

In drieën gehakt

Met Zombies: The Tortured Path krijgen we weer een nieuw hoofdstuk binnen de Zombies saga voor onze kiezen. Het is een hoofdstuk dat nu wat anders is van opzet, want niet langer strijden we binnen één grote map waar we op vaste punten wapens en andere geheimen kunnen unlocken. Ditmaal krijgen we drie kleinere hoofdstukken op drie verschillende maps voorgeschoteld. Het is hier de bedoeling dat je per map tien verschillende waves van Zombies doorstaat met een baas in de laatste wave. Lukt je dat, dan ga je door naar de volgende map en daar geldt hetzelfde principe. Daarmee is het avontuur in drieën gehakt en dat zorgt enerzijds voor een wat verfrissende ervaring. Anderzijds kun je hierdoor teleurgesteld zijn, want als je juist die grootse en ingewikkelde avonturen kan waarderen, dan is deze opzet een heel stuk oppervlakkiger.

Wel zul je tijdens het spel verschillende willekeurige opdrachten moeten zien te voltooien, wat net wat gemakkelijker gaat als je met een team samenspeelt. Je hebt elkaar ook meer dan ooit nodig, want doordat de maps kleiner zijn met daarop erg veel zombies, is de actie nog veel meer hectisch dan voorheen. De opdrachten die je moet voltooien variëren van de zwakke punten van een zeppelin kapot schieten tot het binnen de tijd doden van speciale zombies, of bijvoorbeeld het repareren van een kraan, het verdedigen van een machine en meer.

Door deze verschillende opdrachten te voltooien en door sterkere zombies te doden, krijg je supply drops met daarin verschillende wapens. Sommige wapens kun je nog steeds op bepaalde punten van de muur kopen en dat geldt ook voor het aanvullen van de munitie. Wel is het wat lastiger om bepaalde wapens langer te behouden door de komst van supply drops, want het is telkens een verrassing wat je krijgt. Deze spelopzet dwingt je ook enigszins om regelmatig een ander wapen in de hand te nemen en dat komt de variatie op zich wel ten goede. Positief is hier ook de mogelijkheid dat je nu XP en perks kan verdienen waarmee je je personage verbetert in level.

Conclusie

Sledgehammer Games lijkt het met United Front erg op safe te spelen. De drie multiplayer maps zijn degelijk, maar blinken qua opzet nergens echt in uit. De nieuwe War modus missie, Operation Supercharge, is ons prima bevallen. Er zijn gelukkig geen luchtgevechten meer, want alles speelt zich weer gewoon op de grond af en de opdrachten daarbinnen zijn gevarieerd genoeg, maar liggen wel met elkaar in één lijn. Hierdoor krijg je goed het gevoel met één grote missie bezig te zijn. Het nieuwe Zombies hoofdstuk voelt verrassend aan en is ons goed bevallen, maar de ervaring voelt wel wat anders aan, doordat er radicale veranderingen zijn doorgevoerd. Ben je erg van de traditionele opzet? Dan zul je hier even aan moeten wennen. Met name omdat je je vaste speelstijl overboord kan gooien, want de wapens zijn nu vooral willekeurig en de maps zijn kleiner. Hierdoor is de actie erg hectisch, meer nog dan voorheen. Dat alles samen maakt van United Front een zeer degelijke uitbreiding.