DLC Special: Far Cry 5 – Lost on Mars – Hurk, toch wel één van de meest vermakelijke personages uit Far Cry 5, keert terug in de nieuwe uitbreiding voor de game. Hurk is namelijk op de planeet Mars terecht gekomen en daar heeft hij hulp nodig. Een buitenaardse invasie staat op het punt om te beginnen en om dat te voorkomen, zet Hurk alles op alles om Anne te helpen, een AI die op Mars leeft. Hurk is echter wat onfortuinlijk op Mars terechtgekomen en afgezien van oneindige zinloze dialogen voeren is hij verder tot niets in staat. Nick Rye, een oude vriend van Hurk wordt echter onder druk van een vroegere belofte ook naar Mars gezapt om daar Hurk en Anne te helpen. Het gevolg is een bizar, doch vermakelijk avontuur.

Spacecrabs!

Op Mars wordt Nick geconfronteerd met het feit dat een buitenaards ras daar de dienst uit maakt. Dit zijn spinachtige wezen die door Hurk heel toepasselijk ‘Spacecrabs’ worden genoemd, omdat ze daar ook wel wat van weg hebben. Deze wezens zijn overal te vinden en volgens AI Anne staan ze op het punt om de aarde aan te vallen. Dat moet natuurlijk voorkomen worden en dat is waar jij om de hoek komt kijken. In de speelruimte die je tot je beschikking hebt, zijn overal torens te vinden en die moeten opnieuw geactiveerd worden, want op die manier kan Anne op 100% functioneren en de mogelijke aanval van de Spacecrabs tegenhouden.

Jouw opdracht is van hot naar her reizen op Mars om daar de doelstellingen die Anne je oplegt te volbrengen en die bestaan uit een paar zaken. Je moet verschillende torens beklimmen om daar terminals te activeren, maar ook moet je bepaalde lichaamsdelen van Hurk zien te vinden, aangezien hij tja… niet meer uit één geheel bestaat. Verder tref je zo hier en daar nog Clutch Nixon uitdagingen – jawel, ook hij is op Mars geweest – en je dient verschillende koninginnen uit te schakelen. Buiten dat zijn er nog wat collectables, maar die zijn uiteraard optioneel. Stap voor stap kom je echter dichterbij de 100% en als je dat bereikt hebt, activeert de endgame zich. Details daarover laten we voor wat het is, dat mag je lekker zelf ontdekken.

Lachen met Hurk

Hurk mag dan niet langer in zijn normale staat verkeren, zijn hoofd functioneert nog steeds net zo gebrekkig als in de gewone game en hij zal je gedurende het avontuur vergezellen. Hurk blijft continu tegen jou en Anne praten en dat zorgt bij momenten voor hilarische gesprekken. Hij haakt op een domme/leuke manier in op de situaties, is oversekst en neemt ook de realiteit enigszins op de hak. Een lollige uitspraak die is bijgebleven is dat Hurk zich afvroeg of Elon Musk pissed off zou zijn, omdat Hurk en Nick als eersten op Mars waren en of hij dan een leger van auto’s de ruimte in zou sturen. Dat klinkt als je het zo leest misschien wat flauw, maar in de context van de game en de situaties zijn dat soort opmerkingen bij momenten heel erg grappig.

De humor van Hurk, of meer zijn onnozelheid, zorgt voor een compleet andere sfeer in deze uitbreiding. Natuurlijk dragen de setting en het verhaal hier ook aan bij, maar als je het in perspectief plaatst met de Hours of Darkness uitbreiding, dan is dit vele malen leuker. Er is veel meer een verhaal, er zijn veel meer dialogen, bizarre situaties en vette wapens. Dat maakt deze uitbreiding automatisch ook veel boeiender om te spelen dan Hours of Darkness, wat een beetje een saaie wandeltocht door de jungle was. Weet dus ook dat de vorige uitbreiding absoluut geen maatstaf was voor wat deze uitbreiding biedt, want het is een wereld van verschil.

Lekker spacend

Afgezien van de genoemde activiteiten kom je zo hier en daar ook nog wat simulaties tegen die Anne heeft opgezet om de aarde beter te leren kennen. Dat brengt je ineens naar Hope County, waar je weer mag vechten tegen de Peggies, maar dan wel met de speciale wapens die alleen op Mars te vinden zijn. Dat soort momenten zorgen voor een spacende ervaring, want het is natuurlijk wel op Mars gesitueerd. Bovendien vormt het een leuke afwisseling in de gevechten, aangezien het schieten op de Spacecrabs op den duur wat repetitief wordt. Dat zit hem ook in het feit dat ze oneindig kunnen spawnen, want zodra jij op het zand loopt, worden ze getriggerd. Het advies is dan ook om op de rotsen te blijven of in de lucht.

Dat brengt ons bij het volgende nieuwe element; in Lost on Mars krijg je namelijk de beschikking over een speciale riem en daarmee kan je boosten om grote hoogtes te bereiken, evenals zweven in de lucht. Dat is in gevechten best handig, maar ook om het onherbergzame gebied op Mars te doorkruisen. Dat zorgt toch voor een wat andere manier van spelen, want niet langer beperkt het zich tot horizontale actie. Tel daar speciale handschoenen bij op en je kan brute mêlee moves vanuit de lucht doen. In het wapengerei tref je in totaal 12 vuurwapens die uiteenlopen van een laserpistool tot sniper en van een soort orb (die ontploffen bij impact) schieter tot een lasergeweer.

Het arsenaal is best uitgebreid voor een uitbreiding en dat is lang niet alles, want je krijgt ook nog diverse accessoires tot je beschikking. Zo kun je feromonen op de vijanden gooien, waardoor ze ineens hun eigen soort gaan aanvallen. Tevens kun je een koninginnenhart inzetten om alle vijanden met elkaar in gevecht te laten gaan en verder zijn er nog wat explosieven. Andere accessoires zijn dat je tijdelijk onaantastbaar bent, je kan onzichtbaar worden en uiteraard ontbreken ‘ruimtepleisters’ niet om jezelf weer op te lappen. Het is in bepaalde mate vergelijkbaar met Far Cry 5, maar dan uiteraard wel aangepast op de setting met dito munitie wat er best cool uitziet.

Leuker en beter

Je kunt alle wapens en gadgets gaandeweg vrijspelen en om deze te printen bij een 3D-printer, heb je ‘Space jizz’ nodig, zoals Hurk het zo mooi omschrijft. Dat is een goedje dat je kunt verzamelen bij gedode tegenstanders, alsook uit tanks en dat werkt in deze uitbreiding als een valuta. Op die manier speel je steeds meer vrij, wat in de gevechten goed van pas komt en dat biedt meer variatie in de actie. Dat is maar goed ook, want deze uitbreiding is wel typisch Ubisoft te noemen. Je krijgt meerdere soortgelijke objectives om te voltooien en die werk je af om uiteindelijk de endgame te triggeren. Toch kunnen we er niet omheen dat de gevechten op een gegeven moment wat repetitief worden, waardoor je ze uit de weg gaat.

De nuance hierbij is wel dat Hurk continu aan het lullen is en dat de herhaling van opdrachten op zichzelf qua invulling van vijanden en doelstellingen net genoeg afwisselend is om het te verbloemen. Dat heeft er voor gezorgd dat we ons geen moment hebben verveeld tijdens het avontuur dat al snel een uur of zes in beslag zal nemen. Daarmee is het avontuur niet alleen langer dan een enkele playthrough van Hours of Darkness, het is ook veel leuker. De humor, de situaties, de combat en algehele gameplay voelen als een leuke frisse ervaring aan ten opzichte van Far Cry 5 en Hours of Darkness, die toch wel veel overeenkomsten hadden.

Conclusie

Lost on Mars is een goede uitbreiding die genoeg variatie in gameplay en combat middelen biedt om enigszins te verhullen dat de doelstellingen en actie vrij repetitief zijn. Het resultaat is dat we ons in de zes uur dat we bezig zijn geweest uitstekend hebben vermaakt. De wapens zijn tof, de gadgets zijn handig en de combat is best uitdagend – zeker in het begin. De bij momenten spacende ervaring zorgt voor unieke gameplay situaties en Hurk is en blijft een enorme mafklapper. Hij komt geregeld onnozel en grappig uit de hoek en dat maakt deze uitbreiding af. Hours of Darkness was niet zo interessant, Lost on Mars is precies het tegenovergestelde. De moeite waard dus.