Gespeeld: Strange Brigade – Rebellion is natuurlijk vooral bekend van hun Sniper Elite franchise en die kreeg enkele jaren terug een spin-off in de vorm van Zombie Army (Trilogy). In deze games was het zaak om van A naar B te lopen en alle nazi zombies die je tegenkwam overhoop te schieten. Een simpele, doch vermakelijke arcade shooter die we konden waarderen. Dat concept keert nu terug in een veel meer uitgebreide vorm in Strange Brigade. We reizen naar onder andere het Oude Egypte af en nemen het daar op tegen Seteki, een heksenkoningin die na 4.000 jaar is opgestaan en een bedreiging vormt voor de wereldvrede.

Op pad met de avonturiers

Strange Brigade speelt zich af in de jaren 30 en draait om een team van vier internationale avonturiers. Elk van deze avonturiers kan jij onder de knoppen nemen om het gevaar dat de vrede op aarde bedreigd te gaan bestrijden. Je bent geheel vrij in wie je kiest, wat je eventueel kunt baseren op de specifieke eigenschappen die elk van deze personages bezitten. Speel je liever samen met een ander? Dan kan je de game ook in coöp spelen tot maximaal vier man, waarbij elke speler één van de avonturiers controleert. Elk van de avonturiers is qua speelwijze gelijk aan elkaar, aangezien je vrij bent om van wapen te wisselen, maar wat ze uniek maakt zijn amuletten.

Ieder personage heeft in totaal vier amuletten waarvan er per persoon bij aanvang slechts één beschikbaar is. Door te spelen zul je op een gegeven moment meerdere amuletten vrijspelen en die kun je tussen de missies door wisselen. Het is dus even aankijken welke je het beste bevalt en wat het meest nuttige is voor een specifieke missie. Waar het uiteindelijk op neerkomt is dat deze amuletten je voorzien van magische aanvallen. Vooral handig wanneer je omringt wordt door vijanden en door de bomen het bos even niet meer ziet. Met het amulet kan je dan een krachtige aanval inzetten die veel vijanden in de nabije omgeving treft.

De ontwikkelaar wil van Strange Brigade echter een zo toegankelijk mogelijke game maken en dat is waarom enkel de amuletten zijn verbonden aan personages, voor de rest ben je vrij om te customizen wat je wilt. Zo heb je bij aanvang een standaard wapen, maar door te spelen verzamel je goud en daarmee kan je nieuwe wapens vrijspelen, je loadout aanpassen en meer. Begin je met een mitrailleur, maar ga je liever met een shotgun aan de slag? Voel je vrij om halverwege het level te wisselen. Op deze manier kan elke speler zijn ideale samenstelling vinden naarmate je verder in de game komt.

Snel of rustig?

Je zult met de vier avonturiers op zoek gaan naar Seteki, maar voordat je de eindbaas bereikt zul je vele ondoden moeten afmaken. Dat kunnen mummies zijn, Egyptische goden, uit de kluiten gewassen schorpioenen en nog veel meer. In elk gebied dat je aandoet tref je vijanden en het is aan jou om deze natuurlijk uit te schakelen en naar het volgende gebied te gaan. In die zin kun je de game relatief snel als een traditionele third-person shooter (uit) spelen, iets wat in een eerste playthrough veel voor zal komen, zo verwacht de ontwikkelaar. Toch heeft Rebellion de game wel van veel meer lagen voorzien daar waar dat bij Zombie Army Trilogy nog erg oppervlakkig was.

Een goed voorbeeld daarvan is dat je nu veel meer met puzzels te maken krijgt. Die puzzels zijn – afgaande op wat we hebben gespeeld – nooit al te ingewikkeld, maar zijn tweeledig. Enerzijds heb je de omgevingspuzzels die je moet doen om verder te geraken. Denk hierbij dan aan bepaalde schakelaars zoeken die de doorgang openen en meer van dat soort simpele elementen. Anderzijds zijn er ook puzzels in de levels aanwezig die wat meer onderzoek vereisen, want die oplossen kan je toegang geven tot meer goud, unieke items en ga zo maar door. Dat betekent dus dat de game ook enige replaywaarde kent, want mocht je de eerste keer door het avontuur heengaan en alles wat je ziet meepakken, dan alsnog zul je lang niet alle geheimen ontdekken wat een tweede playthrough doet rechtvaardigen en dat is natuurlijk goed voor de speelduur.

Daarover gesproken, we vroegen Rebellion naar het aantal singleplayer levels, maar daar wilden ze niet op ingaan. Wel mogen we Strange Brigade qua schaal vergelijken met de Sniper Elite games, dus dat belooft op zich een vrij uitgebreide campagne. Die biedt genoeg replaywaarde, zeker als je in coöp speelt, dus het lijkt erop dat het een game is die veel speelduur zal bevatten en dan te bedenken dat er ook nog twee andere modi zijn, waarover zo meteen meer. Na de release zal Rebellion het geheel nog verder gaan uitbreiden, dat in de vorm van drie mini-campagnes die samen weer een compleet verhaal vormen. Gezien dat onder een Season Pass valt is dat optioneel en het zal geen verplichte aanvulling zijn om van Strange Brigade op zichzelf te kunnen genieten.

Enige diepgang

De basis van Strange Brigade is vrij ‘straight forward’, omdat je van locatie naar locatie gaat en daar alle vijanden overhoop schiet, puzzels oplost en weer verder gaat. Aan het einde van een level tref je dan een sterke golf van vijanden of een sterke vijand die net wat meer van je vraagt om te verslaan. Dat klinkt zo arcade en simpel als het maar kan, maar exploreren speelt een vrij grote rol wat je ook kan helpen, omdat je daarmee nieuwe unlocks vrij kunt spelen. Maar ook als het op de wapens aankomt is er enige diepgang in Strange Brigade te vinden, zo heb je natuurlijk de eerder behandelde amuletten die als aanvulling dienen op de schietactie. Maar ook sommige wapens bieden extra mogelijkheden, zo zul je op een gegeven moment wapens treffen die slots bieden voor ‘gems’.

Door deze slots te vullen zul je speciale munitie krijgen die net wat krachtiger is dan het gebruikelijke. Denk hierbij aan vuurkogels waarmee je de vijanden in brand steekt, ijskogels waarmee je ze kunt bevriezen en meer. Hoeveel power-ups er precies in de game zitten is nog niet bekend, maar ook hierin probeert Strange Brigade meer diepgang te bieden voor wat meer variatie in de actie. Daarbovenop tref je in de levels meerdere werkbanken aan waar je geheel vrij je primaire en secundaire wapens, alsook extra’s als granaten kunt wisselen. Naarmate je verder komt zul je meer opties unlocken, zodat je on the fly telkens je loadout kunt aanpassen. Ook tref je zo hier en daar nog koffers aan die je kunt openen tegen goud en die geven een speciaal wapen met beperkte extreem krachtige munitie. Vooral handig als de overmacht van vijanden te groot wordt.

Golf na golf en scoren

Al deze elementen samen moeten de variatie in de gameplay bevorderen en met name de replaywaarde moet hierdoor toenemen in de campagne. Buiten de campagne kent Strange Brigade ook nog twee extra modi. De één is Horde en de andere is Score Attack. De Horde modus is vergelijkbaar met die van Zombie Army Trilogy. Je wordt in een omgeving gedropt en je moet golf na golf zien te verslaan. Door vijanden kapot te schieten neemt je goud toe en daarmee kun je weer nieuwe wapens kopen, wat komende gevechten net wat gemakkelijker maakt. Horde is in deze context vrij traditioneel, maar de twist is dat munitie vrij beperkt is en dat krachtige wapens heel erg duur en kortstondig te gebruiken zijn, dus je moet goed nadenken over hoe je je goud spendeert.

De Score Attack modus bestaat uit secties uit de campagne en die stukken kan je dan opnieuw spelen waarbij je tegen de klok moet racen. Je krijgt hierin meer krachtige wapens, maar er zijn ook meer vijanden, explosie gevaren enzovoort. Jouw doel is om zo snel en efficiënt mogelijk het einde te bereiken en de kunst is het opnieuw blijven spelen om uiteindelijk de beste route te vinden die je zoveel mogelijk punten oplevert. Die beste route heb je gevonden als je zonder te stoppen door kan blijven lopen en vijanden kapot kunt schieten. Dat vraagt om skills, gewenning en kennis van de levels en dat alles samen zorgt natuurlijk voor een additionele uitdaging bovenop de rest van de game. Eventueel kan je ook dit, net als de Horde modus, in coöp spelen.

Voorlopige conclusie

Strange Brigade is ogenschijnlijk een vrij simpele arcade shooter, maar Rebellion voegt er gelukkig genoeg elementen aan toe om het van meerdere lagen en diepgang te voorzien. Dit zorgt voor meer variatie in de actie en het verhoogt de replaywaarde, wat natuurlijk altijd goed is. De game ziet er grafisch op zich netjes uit, maar het is niet top notch. Een groot probleem is dat overigens niet, want het gaat in deze game vooral om de gameplay en die voelde erg goed aan. Het enige waar we wel een beetje moeite mee hebben is dat het geheel op 30 frames per seconde draait en dat is vrij goed te zien. De reden is dat dit voor coöp gameplay de beste optie is, zodat een soepele ervaring gegarandeerd wordt. Daar zit wat in, maar als je alleen speelt heb je toch liever 60 fps. Buiten dat ziet het er naar uit dat Strange Brigade een zeer vermakelijke arcade shooter gaat worden die vooral tot z’n recht komt als je in coöp speelt.