Gespeeld: Jump Force – Als je iemand vraagt naar de bekendste anime en/of manga, zullen ze – ongeacht of ze er verstand van hebben – waarschijnlijk antwoorden met Dragon Ball, Naruto en misschien zelfs One Piece, alsook DeathNote. Deze series zijn door de jaren heen een steeds groter succes geworden, zowel op papier als in digitale vorm. Nadat er een groot aantal games is uitgebracht van de voorgenoemde franchises, is het nu tijd voor één game die dat alles combineert en dat is Jump Force. Ter viering van het 50-jarige bestaan van het Japanse Shonen Jump magazine, zul je in een strijd om de wereld te redden, personages uit een groot aantal manga en anime kunnen selecteren.

De Japanse Avengers

Stel je voor dat de aarde bedreigd wordt door een groot kwaad en één held met superkrachten is niet voldoende om die gevaren te bedwingen, dan moet je de krachten bundelen. Hoe de personages in Jump Force vanuit verschillende universa belanden in een aangepaste versie van ‘onze’ wereld is nog een raadsel, maar gelukkig kunnen ze al gauw goed met elkaar overweg in een strijd om de aarde te verlossen van haar noodsituatie. Jammer genoeg is het gros van het verhaal wat de game kent nog in sluiers gehuld, dus we moeten nog even afwachten hoe dit zich te zijner tijd zal gaan ontwikkelen in de Story modus.

De gevechten in de Versus modus presenteren zich als 3 tegen 3 confrontaties waarin je drie personages uit eender welk universum bij elkaar kan brengen om zo de tegenpartij te verslaan. Alle drie de personages delen één levensbalk, dus als die volledig leeg is, heeft je team verloren. Je kunt personages tijdens gevechten wisselen, maar ook een kort ondersteunend schot uitdelen met een back-up personage en dit in een combo verweven. Deze move is de go-to als je je tegenstander wilt jugglen, maar het ziet ernaar uit dat de gevechten niet zo verticaal ingesteld zijn, dat je ze daadwerkelijk mee de lucht in kan nemen, zoals in de Dragonball games vaak het geval is. Gelukkig kun je wel gebruik maken van je omgeving voor het uitdelen van extra schade of stuns.

(Bijna) alles kan kapot

De speelbare stages zijn erg groot en bevatten in sommige gevallen ook wat te verwoesten items. De stages die we gezien hebben zien eruit als een overlapping van de ene wereld in de andere. Zo was er een stage waarin Frieza’s schip groot op display stond en waar tevens de capsules waarin de Saiyans op aarde waren geland getoond werden. De volgende stage die we bekeken was Times Square in New York, waar Naruto’s gigantische wortels van Naruto’s God Tree door de gebouwen heen groeide. We bemerken dat de ontwikkelaars voldoende aandacht hebben besteed aan fan service, want de stages zien er erg goed uit – zelfs voor niet kenners van de franchise(s) oogt het indrukwekkend.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de signature-moves die de personages rijk zijn. De Awakened modus die je kunt activeren tijdens gevechten brengt je de Super Saiyan vorm van Goku tot de Sage vorm van Naruto en alle speciale moves van anderen zitten inbegrepen in de game. Sommige personages zijn zelfs zo over de top uitgedost met lasers en explosies, dat je soms niet eens doorhebt wat er gebeurt. De halve wereld stort in, staat in brand, er is een hoop lawaai en stof wat opwaait en zodra dat is gaan liggen, kom je als de overwinnaar uit de bus. Maar wat tot die overwinning heeft mogen leiden mag Joost weten.

The road well traveled

Bandai Namco is geen vreemde als het gaat om brawlers geïnspireerd op manga- of anime series en ontwikkelaar Spike Chunsoft heeft onder andere J-Stars Victory ontwikkeld, maar desondanks lijkt de game qua besturing en speelstijl heel wat in bruikleen te hebben van andere games in het genre, zoals Dragonball Xenoverse en Marvel vs Capcom. Hierdoor is de gameplay herkenbaar en zijn de combo’s gemakkelijk in te schatten. Het voelt niet alleen als genre, maar ook als game in het algemeen, erg vertrouwd aan. Het lijkt echter wel alsof button-bashing bij sommige personages op simpele wijze de overwinning doet binnenslepen en dat is normaal gezien wat minder wenselijk.

Voorlopige conclusie

De kern van de voorgaande games in het genre dicteert ook hoe Jump Force speelt en dat is bliksemsnel. Het is een constante aaneensluiting van incasseren, uitdelen, ontwijken, teleporteren, rennen, springen en alles daaromheen. De game voelt aan als een solide brawler, met ontzettend veel fan service, maar mist naar eigen smaak wel wat diepgang. Hoewel we niet zozeer tegen snelle gameplay zijn, voelt dit wel iets té snel aan. Binnen een minuut kan een gevecht al over zijn en het voelt door de gedeelde levensbalk aan alsof je van het maken van een foutje niet meer terug kan komen. Jump Force staat gepland voor een nog onbekende datum in 2019, dus voordat het zover is kan er natuurlijk nog veel aangepast en veranderd worden. Wij houden in ieder geval goede hoop voor deze titel!