Special: Shenmue I & II – Het is alweer bijna 20 jaar geleden dat trotse bezitters van een Dreamcast aan een geweldig avontuur konden beginnen. In 1999 kwam de game Shenmue uit. Destijds de duurste game ooit gemaakt met een budget van ongeveer 70 miljoen dollar. Niet mals, zeker niet in die tijd. Eén van de redenen dat het zo duur was, kwam doordat deel twee ook in ontwikkeling was. Het resultaat: twee jaar later konden fans het avontuur vervolgen in Shenmue II. Met de aankondiging van Shenmue III is het niet meer dan logisch om een nieuw publiek kennis te laten maken met Shenmue I en Shenmue II, ditmaal door middel van een remaster. Is het 20 jaar na datum nog steeds zo indrukwekkend om Shenmue te spelen? Wij zochten het voor je uit, lees dus snel verder!

Meeslepend verhaal

We volgen het verhaal van een jonge Japanse kerel genaamd Ryo Hazuki, die in een behoorlijk akelige situatie verstrikt is geraakt. De game begint met een sombere en duistere intro en hierin wandel je naar je huis toe, waarna je erachter komt dat er in je familiedojo een hoop heiboel plaatsvindt. Een mysterieuze man in een Chinees gewaad bedreigt je vader om de locatie van een spiegel op te geven. Niet zomaar een spiegel, maar een bepaalde ‘Dragon Mirror’. Deze spiegel blijkt behoorlijk van belang te zijn voor deze Chinese slechterik, want hij dreigt iedereen te vermoorden die hem in de weg staat. Uiteindelijk geeft de vader van Ryo op en vertelt hij de Chinese man waar de spiegel te vinden is. Hierna moet papa Hazuki alsnog naar het hiernamaals, omdat de mysterieuze klojo hem toch om het leven brengt.

Ryo stond er machteloos bij, hij zag zijn vader vermoord worden waarna de slechterik er met de spiegel vandoor ging. Ryo besluit om uit te zoeken wat dit allemaal te betekenen heeft en gaat op onderzoek uit om wraak te nemen. En dat is het begin van Shenmue I in een notendop. Verder zullen we niets van het verhaal verklappen, want dat zou ontzettend zonde zijn. Ook van deel twee willen we verder niets kwijt, omdat dit direct een spoiler zou zijn op deel één. Het verhaal, wat geschreven is door niemand minder dan Yu Suzuki zelf, is namelijk heel erg sterk wat het op zich zeker de moeite waard maakt. We moeten eigenlijk bekennen dat het verhaal van Shenmue ook gewoon het sterkste punt is van beide games, want we bleven wederom van begin tot eind geboeid. Dat is knap voor een game van ongeveer 20 jaar oud, omdat je tegenwoordig toch met andere standaarden zit qua verhaalvertelling in games.

Technisch vooruitstrevend

Ryo is dus radeloos met wat er gebeurd is en moet door middel van detectivewerk er achter zien te komen wat er nu precies aan de hand is. Omdat het verhaal zich in 1986 afspeelt, heb je niet de luxe om even te Googlen wie de knakkers waren die je familie om zeep hebben geholpen. Je zult dus de straat op moeten en gaan rondvragen bij mensen of zij wat gezien hebben. Iedereen die je tegenkomt in de game valt aan te spreken en alles is ingesproken door een voice cast. Dit is indrukwekkend, want zelfs moderne games hebben dit lang niet altijd. Elke NPC heeft ook echt een eigen dagelijkse routine. Bijvoorbeeld in de stad Dobuita in Shenmue I, waar Ryo zich het meest zal bevinden, krijg je echt het gevoel dat het leeft. Winkels openen en sluiten, mensen doen boodschappen, mensen hangen op straat, lunchen, gaan naar huis en ga zo maar door. Niemand zal er als een breinloze zombie bijlopen. Ditzelfde geldt natuurlijk ook voor Shenmue II.

Niet alleen de NPC’s laten een goede indruk bij ons achter, ook Ryo zelf is een vindingrijk personage. Je kunt met hem namelijk vrij veel doen. Als je je bijvoorbeeld in een huis bevindt, dan heb je de mogelijkheid om vrijwel alles te onderzoeken. Denk aan verschillende kamers binnengaan, kijken wat er in de lades zit, je kunt lichten aan- en uitdoen, spullen oppakken en bekijken en dat kunnen we eindeloos blijven opsommen. Dat klinkt vandaag de dag als iets wat niet meer dan logisch is, maar als je beseft dat deze game in 1999 uitkwam, dan kunnen we niet veel anders stellen dan dat het technisch – zeker destijds – ontzettend vooruitstrevend was. Anno 2018 is het eigenlijk nog steeds best indrukwekkend wat er allemaal mogelijk is, maar grafisch zie je natuurlijk wel goed dat het een game uit die tijd is.

Shenmue is perfect, de remaster niet

Maar hoe bijzonder Shenmue ook is om te ervaren na zo’n lange tijd, de remaster laat helaas een paar steekjes vallen. Het volgende mogen we eigenlijk niet echt als een minpunt aanhalen, maar we moeten je er wel even attent op maken. Gezien de tijd waarin de game is gemaakt, waren de geluidsopnames niet optimaal. Dit hoor je ook terug in de remaster. De lage geluidskwaliteit is ontzettend wennen als je de games voor het eerst opstart, zeker omdat je nu aan een hogere standaard gewend bent. Het is dus even doorbijten, maar je vergeeft het de games vrij snel. Een verbeterde geluidskwaliteit zou betekenen dat de voice cast alles opnieuw zou moeten inspreken, wat vrijwel onbegonnen werk is. Misschien ook een beetje té voor een remaster. Enfin, niet echt een probleem, omdat je er gelukkig vrij snel aan went. Iets wat minder zal wennen zijn de bugs die de remaster kent. Zo heb je de mogelijkheid om met Ryo te switchen naar een first-person cameraperspectief om zo beter de omgeving te onderzoeken. Het wil echter weleens voorkomen dat je vast blijft zitten in deze first-person modus terwijl je eigenlijk een third-person perspectief zou moeten hebben.

Een ander probleem zijn de quick-time events. Shenmue was één van de eerste games met dit concept en hoewel ook dat inmiddels een bekend gameplay element is, moet de input registratie natuurlijk wel goed zijn. We hebben tijdens het spelen zo nu en dan meegemaakt dat de invoer niet altijd even goed geregistreerd werd. Wanneer je de juiste knop indrukt, kan het voorkomen dat de game dit aanmerkt als fout en dat is vervelend. Sterker nog, in een game als Shenmue, waarin dit een centrale rol speelt bij actie-scènes, kan dat vrij frustrerend worden. Dit was overigens nooit een probleem op de Dreamcast, dus het kan te maken hebben met de conversie van de code naar een nieuw platform. Hopelijk pakken ze dat aan met een patch. Opvallend is overigens dat we dit enkel in Shenmue I hadden, in Shenmue II kwam dit eigenlijk vrijwel niet voor.

Niemand mag dit missen

Alles bij elkaar genomen moeten we iedereen op het hart drukken deze games uit te proberen. Ondanks dat het een remaster is waar het visueel ook zeker aan af te zien valt, is het één van de meest bijzondere franchises binnen gaming. Het is doodzonde dat de Dreamcast een vroege dood is gestorven, anders hadden we Shenmue III wellicht al veel eerder kunnen spelen. Dat er een vraag naar is, dat blijkt wel uit het feit dat de Kickstarter campagne voor Shenmue III in no-time gefinancierd was. Shenmue is een cult-klassieker die vandaag de dag nog steeds boeiend is. De combinatie van onderzoeken met vechten in een levendige wereld maakt het als totaalpakket bijzonder. Op wat bugs hier en daar na is de remaster wat ons betreft geslaagd. Het is vooral een prachtige kans voor gamers om te ontdekken wat Shenmue is alvorens Shenmue III in de schappen ligt.