Gespeeld: WWE 2K19 – Sinds de WWE-licentie bij 2K Games terecht is gekomen heeft de franchise wat ups- en downs gekend. Zo heeft de game vorig jaar grafisch bijvoorbeeld weinig vooruitgang geboekt en de Showcase modus werd toch wel door velen gemist. Deze downs worden dit jaar gelukkig weer omgezet in ups, want Showcase is terug en voor het eerst heeft de game op grafisch gebied weer stappen vooruit gemaakt. Wij mochten al een aantal uurtjes met de game aan de slag en in deze preview lees je onze eerste indruk.

Showcase is back

Na een tijdje absent te zijn geweest is dan eindelijk de Showcase modus weer terug in WWE 2K19. Het gemis was echt zonde, want MyCareer was niet per se een vervanger hiervoor, omdat het natuurlijk weer een modus op zichzelf is. Nu het terug is hebben we er gelijk kennis mee gemaakt. In de Showcase draait het dit jaar allemaal om ‘The Return of Daniel Bryan’ en je volgt hierin zijn bijzondere en uitgebreide verhaal. Een goede keuze, gezien Bryan toch wel een publieksfavoriet is. De modus wordt weer spectaculair gebracht vol met historische WWE-beelden en de objective-based gameplay die we gewend zijn. Deze modus is ook geen additionele content via DLC, want het zit gewoon in de basisgame. Kortom, een goede start wat ons betreft.

Grafisch een stuk realistischer

Tijdens onze speelsessie hebben we zowel een aantal matches tegen de CPU gespeeld, alsook tegen echte tegenstanders. Via de verschillende matches hebben we de gameplay uiteraard kunnen ontdekken en ook hebben we kunnen zien hoe de game zich grafisch staande houdt. Waar we ooit hoopten dat WWE onder de vlag van 2K flinke stappen vooruit zou maken op grafisch gebied, bleef dit toch altijd een beetje uit. De game is grafisch gezien in de laatste delen nagenoeg hetzelfde gebleven en dat is natuurlijk jammer, want looks is waar het immers om draait in de WWE.

Dit keer zien we gelukkig wel degelijk vooruitgang, niet zozeer op technisch vlak maar wel als het gaat om de toegepaste stijl. Het lijkt alsof de ontwikkelaar gekozen heeft voor een ietwat meer arcade-achtige look. Dat valt niet direct heel erg op, maar als je de game van vorig jaar naast het nieuwe deel legt, zal je het goed kunnen zien. Ook zit er nu meer detail in de personages en dan niet alleen qua kleding, maar ook bij bijvoorbeeld de spieren. Dat geldt uiteraard niet alleen voor AJ Styles hieronder, want alle personages hebben een meer buffy look gekregen en dat pakt wat ons betreft goed uit.

Technisch nog wel wat mankementen

Grafisch is er dus vooruitgang geboekt en dat siert de game. Voor het eerst hebben we het gevoel dat er een focus is gelegd op de grafische kwaliteit van WWE. Daar waar het grafisch is verbeterd merkten we echter wel dat de ontwikkelaar op technisch vlak nog steeds wat steekjes laat vallen. Het grijpen van objecten werkt soms niet helemaal soepel en personages shiften soms onverwachts om een move uit te kunnen voeren. Dit is al heel lang het geval in de franchise en dat kan je aanvankelijk voor lief nemen, maar nu is het toch wel tijd om ook dat te gaan verbeteren.

Dan zijn er ook nog wat pietluttige tekortkomingen in de game die we opmerkten tijdens het spelen. Om een klein voorbeeld te noemen, de Backstage Brawl fights. Je kunt tot aan de parkeergarage worstelen met je tegenstander en onderweg zijn er allerlei objecten die je kunt gebruiken. Pak je een brandblusser in de gang? Dan kun je hier echter niet mee naar de kleedkamer lopen. Pak je een koffertje in de kleedkamer? Dan kun je hiermee weer niet de gang op gaan. Dat zijn van die kleine dingen die je vandaag de dag eigenlijk niet meer tegen mag komen, we hopen dus dat dit nog snel even wordt aangepakt.

Backstage Brawl kent trouwens heel erg veel objecten die allemaal vrij simpele functies voor de gevechten hebben, wat leuk is maar er mag wel wat meer aandacht aan besteed worden. Denk bijvoorbeeld aan een traplift die omhoog en naar beneden kan, wat dan op een hele statische manier gaat. Of een ijsmachine die aanwezig is wat leuke gameplay kan opleveren, maar die kent dan weer geen specifieke functies. Het is allemaal niet slecht hoor, maar er zit meer potentie in en dat blijft nu onbenut en dat is zonde.

Plezier is dit keer belangrijker dan simulatie

Zoals al aangehaald is de game grafisch wat meer arcade-achtig, maar dat gaat verder dan alleen de looks. Ook in de gameplay zijn aanpassingen gedaan, want niet langer ligt de focus puur op het simuleren van de sport, want ook plezier is erg belangrijk. Dat betekent dus dat de gameplay wat meer arcade-achtig is dan voorheen, maar uiteraard blijf je die hardcore doelgroep wel houden en voor hen zijn er ook weer genoeg modi aanwezig, zodat er voor iedereen wat wils is. Desalniettemin werd duidelijk dat vooral plezier hebben een belangrijk focuspunt was voor dit deel.

De game vraagt een stuk meer engagement van de speler en het is wat meer geworden dan enkel reversals timen of moves op het juiste moment inzetten. Je hebt nu bijvoorbeeld een ‘Payback’-systeem dat handig is voor wanneer je het niet altijd lukt die reversals te pakken. Je kiest bij je personage een perk en zodra je flink wordt aangepakt, vult de meter zich en zodra die vol is kun je het tij doen keren met je eerder gekozen perk via het Payback systeem. Dit kan bijvoorbeeld een poison mist zijn, een instant reversal of een super move.

Voorlopige conclusie

Na de enkele uren die we met de game hebben doorgebracht zijn we optimistisch gestemd over het eindresultaat. Dat zit hem vooral in de richting die 2K gekozen heeft, want het lijkt erop dat ze aan het leren zijn van eerder gemaakte fouten. De veranderingen die worden doorgevoerd zijn positief en de game biedt buiten hetgeen we gespeeld hebben nog veel meer content. Voor dat alles moeten we wat langer zitten en dat gaan we binnenkort doen voor de review. Hoewel we nog verbeterpunten hebben geconstateerd, maken we ons niet al te veel zorgen over WWE 2K19, want de kans is aanzienlijk groot dat deze game beter gaat scoren dan die van vorig jaar.