Review: Swords and Soldiers 2: Shawarmageddon – In 2015 bracht het Nederlandse Ronimo Games Swords and Soldiers 2 uit voor verschillende platformen, maar ze sloegen de PlayStation console(s) over. Nu drie jaar later brengt de ontwikkelaar de game alsnog naar de PlayStation 4 met de subtitel ‘Shawarmageddon’. Deze game verschilt ten opzichte van de ‘gewone’ Swords and Soldiers 2, want een veelgehoorde klacht was het gebrek aan een online multiplayer. Dit zorgde voor een beperkte levensduur, ondanks dat de singleplayer wel genoeg gameplay wist te bieden. Alle kritieken heeft de ontwikkelaar tot zich genomen met als resultaat een nieuwe uitgave. Wij doken er in en constateerden dat Swords en Soldiers 2: Shawarmageddon een erg leuke strategische titel is.

Verzamel geld en manage je middelen

Swords and Soldiers 2: Shawarmageddon kent in de basis een vrij simpel concept. Je hebt aan de linkerkant van het level jou basis staan en aan de rechterkant staat die van de vijand. Het is veelal zaak om die vijand en zijn basis te vernietigen en dat doe je door er manschappen op af te sturen. Je kunt de vijand echter niet aan de lopende band bestoken, want manschappen kosten geld en dat moet je eerst verzamelen. Vaak is er een goudmijn in de buurt van je basis te vinden, alwaar je pakezels of soortgelijke figuren naartoe kunt sturen, zodat je portemonnee gevuld wordt. Zo hier en daar landen geregeld ook blokken goud, die opgehaald kunnen worden wat voor een boost in valuta zorgt.

Hetzelfde geldt voor het verzamelen van mana. Dat bouw je heel gestaag op, maar ook dat kan je her en der ophalen, tevens kun je later in de game de goudmijn swappen naar een manamijn en weer terug. Het is maar net wat je nodig hebt op dat moment. Eenmaal genoeg goud en mana, dan kun je verschillende manschappen aanmaken en die wandelen altijd automatisch richting de vijand. Onderweg zullen ze tegenstanders tegenkomen die ze snel een kopje kleiner zullen maken en iedereen die overblijft zal z’n weg vervolgen. Klinkt nog steeds simpel, maar neem maar van ons aan dat het later in de game behoorlijk uitdagend kan worden omdat je diverse zaken moet managen.

Zorg dat je genoeg inkomsten hebt, haal goud en mana op, plaats eventueel een rune die mana genereert en ga zo maar door. Blijf de tegenstander echter in de gaten houden, want die zal net zoals jouw manschappen alles slopen wat op z’n pad komt. Dat zorgt in veel levels geregeld voor een clash ergens te midden van de map en degene die het meest succesvol uit die clash komt, kan z’n weg naar de basis van de tegenstander vervolgen. Heeft de vijand de overhand, dan is het zaak om goed je middelen te managen. Zet je een poort neer die vijanden even buiten de deur houdt? Zet je een wachterstoren neer? Of zet je gelijk je laatste geld in voor manschappen om het dreigende gevaar af te wenden? Je kunt verschillende kanten op en dat zorgt er voor dat de singleplayer levels nooit hetzelfde zijn.

Stap voor stap

Wat Ronimo uitstekend doet met deze game is je gaandeweg alles leren. Je krijgt tijdens het spelen steeds meer tot je beschikking, maar de introductie van nieuwe features gaat heel gestaag met je vorderingen in de singleplayer campagne mee. Beetje bij beetje leer je de diepgang van de game beter kennen en zo zul je ook steeds efficiënter met de middelen omgaan die je op dat moment tot je beschikking hebt. In een eerste playthrough zul je pas erg laat echt veel mogelijkheden tot je beschikking hebben, omdat de game je nooit zal overladen met teveel opties. Dat houdt de gameplay heel erg overzichtelijk en tevens zul je de nieuw geïntroduceerde features gemakkelijker omarmen. Een erg fijne aanpak wat ons betreft, want zo leer je de diepgang stap voor stap kennen.

De singleplayer campagne is overigens meer dan eerder omschreven. Je zult regelmatig de basis van de tegenstander moeten slopen als uiteindelijke doel, maar toch is dat lang niet altijd het belangrijkste. Ook komt het voor dat je een bepaald object moet zien te bemachtigen, dat je sneller schapen moet verzamelen dan de tegenstander en meer. Elke singleplayer missie is weer een verrassing en gewone missies wisselen zich af met veldslagen en mini-games, waardoor je je niet snel zult vervelen. Die veldslagen zijn overigens ook weer leuk ingevuld, want bij aanvang mag je dan zelf kiezen welke 12 units en magische aanvallen je wilt gebruiken. Hierdoor kan je altijd zo’n veldslag opnieuw spelen, maar dan met andere middelen tot je beschikking.

Dat geeft de singleplayer in bepaalde mate een reden tot herspelen, maar dat is niet alles. In elke missie is het zaak om te voldoen aan het belangrijkste doel dat gesteld wordt. Je treft echter ook secundaire opdrachten aan en hoewel die niet verplicht zijn, is het natuurlijk wel leuk als je ook die mee kan pakken tijdens het spelen. In totaal kun je 90 gouden medailles verdienen in de singleplayer en het merendeel is vrij goed te doen, maar er zitten ook wat lastige uitdagingen tussen. Zeker als je richting het einde van de campagne gaat, dus voor de fanatieke spelers is hier voldoende plezier uit te halen.

Nu is het te makkelijk…

Swords and Soldiers 2: Shawarmageddon biedt met z’n singleplayer campagne al snel een uur of zes aan plezier en als je er het maximale uit wil halen, kun je er rustig twee tot drie uur bij optellen. De game kent gedurende de campagne een redelijke uitdaging, maar er zitten wat ‘spikes’ in. Dat wil zeggen dat de meeste levels nooit al te moeilijk zijn, maar dat je plots een level kan treffen waarbij de moeilijkheidsgraad net iets te hoog ligt waardoor de uitdaging ineens enorm toeneemt. Zo’n level voltooien zorgt voor voldoening, maar het level daarna stelt dan weer niet zo heel veel voor. De moeilijkheidsgraad is dus wat wisselvallig en dat is wat onhandig, voornamelijk omdat je in eerste instantie nooit weet wat je kunt verwachten.

Om te voorkomen dat je vast komt te zitten in de game kun je echter wel de hulp van Thor inroepen. Die zorgt ervoor dat units goedkoper worden en dat alles net wat vlotter gaat, in jouw voordeel uiteraard. Als je van deze mogelijkheid gebruikmaakt, dan zul je niet de medailles krijgen die je anders wel kan verdienen. Dus als je alles wilt halen zul je het sowieso nog een keer opnieuw moeten proberen. Fijn hiervan is dat de game daarmee voorkomt dat je echt vast komt te zitten en dat is alleen maar prettig. De keerzijde is echter dat de game dan ineens wel heel erg makkelijk wordt, want van uitdaging is dan totaal geen sprake meer. Eens te meer toont dat dus aan dat de moeilijkheidsgraad wat wisselvallig is, ongeacht een bewust toedoen door de speler.

Neem het op tegen anderen

Wat heel erg fijn is, is dat de game je naast een singleplayer ook een multiplayer biedt. Je kunt in deze multiplayer online tegen anderen spelen en daarbij krijg je voorafgaand aan een potje zelf de vrijheid welke 12 units en magische aanvallen je meeneemt. Het opzetten van een potje gaat erg snel, mits er spelers zijn, en binnen een mum van tijd ben je lekker bezig. De gameplay is in deze multiplayer niet heel veel anders dan de gameplay van de singleplayer, maar omdat je het nu tegen daadwerkelijk menselijke spelers opneemt, is de toegepaste strategie telkens weer anders. Dat zorgt voor nog meer variatie en onvoorspelbaarheid.

De multiplayer is een prima onderdeel van de game, want doordat de gameplay zo goed in elkaar steekt (lees: uitstekend gebalanceerd), zul je keer op keer weer terugkeren om even een potje te spelen. Potjes kunnen heel snel afgelopen zijn, maar ook kan het erg lang duren als de twee spelers erg aan elkaar gewaagd zijn. Je weet het van te voren niet, want iedereen speelt natuurlijk anders en dat zorgt er in ieder geval wel voor dat je met dit onderdeel een lange tijd vooruit kunt. Buiten de online multiplayer heb je nog de mogelijkheid om skirmish potjes te spelen en ook kent de game nog wat lollige mini-games die leuk tijdverdrijf zijn. Dat zorgt er in z’n totaliteit voor dat Swords and Soldiers 2: Shawarmageddon voor slechts €14,99 een behoorlijk complete game is.

Conclusie

We zijn blij dat Ronimo Swords and Soldiers 2: Shawarmageddon naar de PlayStation 4 heeft gebracht, want de strategische gameplay is niet alleen erg leuk, het werkt ook verslavend. De balans is uitstekend en dat kan voor spannende potjes zorgen, zowel in de single- als in de multiplayer. De unieke visuele stijl met de nodige geintjes in het verhaal en bijpassend gebrabbel van de personages maakt het af. Het enige is dat de moeilijkheidsgraad wat wisselvallig kan zijn, waardoor het ene level veel moeilijker is dan het andere. Ook sommige tekstmeldingen komen wat onhandig in beeld te midden van gevechten, wat je zicht kan belemmeren, maar dat is slechts een klein minpuntje. Het belangrijkste is dat deze uitgave uitstekend presteert, leuk is om te spelen en je telkens weer aantrekt om toch weer even een potje op te starten.

Pluspunten

  • Leuke audiovisuele stijl
  • Geinige mini-games
  • Afwisselende singleplayer
  • Rustige opbouw en uitleg van alle mogelijkheden
  • Gebalanceerde gameplay

Minpunten

  • Moeilijkheidsgraad wat wisselvallig
  • Tekstkaders belemmeren zo nu en dan het zicht

8.0