Gespeeld: Metro: Exodus – Met het nieuwe jaar dat begonnen is kunnen we ons weer opmaken voor een aantal fraaie releases. Eén van die releases waar we een oogje op hebben gehouden is Metro: Exodus. Het verschijnen van deze post-apocalyptische shooter komt nu echt dichtbij, want op 15 februari kunnen we met deze game aan de slag. Maar, niet alvorens we jullie van tevoren nog even hebben ingelicht over onze laatste bevindingen met deze titel. Vrij recent mochten we namelijk op uitnodiging naar Londen om daar te zien hoe het nu zo vlak voor de release is gesteld met de game. Sterker nog, we hebben uitgebreid de tijd gekregen om Metro: Exodus te spelen en hoe ons dat is bevallen lees je natuurlijk hieronder.

Welke van de drie?

Ter plaatse bleek dat we met drie levels aan de slag konden. Eén hebben we echter vorig jaar al gespeeld en dat is het level ‘The Volga’. Meer daarover kun je teruglezen in onze preview van toen. In plaats daarvan gingen we met de twee andere levels aan de slag, te weten: ‘The Caspian’ en ‘The Taiga’. Het level The Caspian verschilt al direct enorm van hetgeen we eerder hebben gespeeld. Dat komt namelijk doordat we ons nu in een totaal andere setting bevonden. Nog steeds waren we in de buitenwereld, maar nu reden we met de Aurora door een droog en verdord woestijn-landschap. De trein – de Aurora – is het hoofdvoertuig waarmee de speler zich samen met de rest van de crew zal voortbewegen door het post-apocalyptische Rusland.

De trein kwam op een zeker moment echter tot stilstand vanwege een gebrek aan brandstof. Tevens zijn andere middelen zoals water schaars, want er is maar net genoeg om nog wat thee te kunnen zetten. We werden er dus op uitgestuurd om brandstof en andere middelen te zoeken in deze dorre omgeving, zodat we onze tocht konden voorzetten. Overigens lijkt het aantal verschillende items wat te verzamelen is in de game nogal karig. Zo heb je kogels die je bij andere wapens onderweg kunt oppikken, maar dit dient tevens als valuta. Daarnaast heb je nog chemicaliën en moeren, en dat is het eigenlijk wel.

Die laatste twee kan je weer met elkaar combineren en dat is ook zeker nodig. Bijvoorbeeld om wapens schoon te kunnen maken anders gaan ze kapot en dat moet je natuurlijk niet hebben. Ook is het mogelijk om nieuwe verbanddozen te maken en ook die zijn hard nodig, want het gevaar loert overal. Tevens kan je verschillende soorten munitie of molotov cocktails maken met de middelen die je in de wereld kunt vinden. Daarbij mogen ook de filters voor je gasmasker niet onbenoemd blijven, want ook die kun je zelf maken met deze grondstoffen. Het is dus zaak om verstandig met de middelen om te gaan die je hebt, want schaarste zal altijd de boventoon voeren.

Ontwijken of meppen tot je er bij neervalt

Terug naar het moment dat de trein plots stopte en we verder op onderzoek uit moesten gaan. Dat was uiteraard niet zonder gevaar, want meerdere vijanden lagen hier op de loer, plus dat we moesten uitkijken dat we niet zomaar verdwenen in een klein zwavelmeer, dus ook de omgeving kan nog een gevaar vormen. De eerste vijanden die we troffen waren een soort zombies, die we al eens eerder ontmoet hebben, en die zijn behoorlijk sterk. Misschien wat té sterk daar je ze met een paar klappen bijna niet neer kan krijgen. Bovendien zijn ze erg snel, zijn ze scherp op het horen van enig geluid en ze komen ook nog eens in groepen op je af. Het beste advies is hier om waar mogelijk deze vijanden te ontwijken. Zo kan je je kogels sparen voor andere heftige confrontaties en bovendien krijg je ze ook met door alleen maar te schieten niet allemaal omver.

Wat momenten verder bevonden we ons na hulp van onze maat in een oude grote krakkemikkige auto, waarmee we naar een vuurtoren moesten rijden. Daar scheen iemand in nood te zitten en diegene kon ons weer helpen met het verkrijgen van toegang tot een bunker alwaar we de middelen hoopten te vinden die we nodig hadden om onze tocht met de trein te kunnen vervolgen. Tussendoor hebben we ons nog moeten ontdoen van een aantal bandieten en die vijanden kun je maar beter zo snel mogelijk letterlijk naar de grond slaan, want dat gaat erg eenvoudig en spaart kogels. Het voelt wel wat vreemd aan dat je deze vijanden vrij gemakkelijk uit kunt schakelen daar waar dat bij de zombies vele malen moeilijker is. Even later betraden we een donkere bunker en deze bunker maakte dat we ons door allemaal donkere gangen moesten begeven.

Sommige ingangen zijn bedekt met spinrag wat weg te branden is met je aansteker, enig realisme speelt dus zeker een rol. Hier liggen echter weer andere gevaren op de loer, zoals grote schorpioenen en spinnen die je maar wat graag als een lekker hapje zien. Het blijven zoeken naar grondstoffen en ook kogels is zeker een must. Heb je een voorraad aan grondstoffen en kogels verzameld, dan is het belangrijk om er regelmatig bruikbare items van te maken of om je wapens schoon te maken. Dit moet je blijven doen en daarvoor kan je je rugzak gebruiken. De rugzak is hier altijd ons maatje die we kunnen uitvouwen op een werkbank of gewoon op de grond. Dan volgt er een menu waarbinnen er allerlei soorten items gemaakt kunnen worden. Het is echt raadzaam om volgens deze methode items te maken, want met te weinig munitie en verbanddozen, leg je het al snel af tegen het gespuis wat op je pad treft.

Andere omgeving doet wonderen

Metro: Exodus kan op die manier vrij onvergefelijk zijn, iets wat we ook hebben ervaren in het andere level dat we konden spelen, The Taiga genaamd. Hier reden we (met de trein) door een mooi idyllisch landschap, bestaande uit bossen, een rivier en besneeuwde bergtoppen. Heel anders dus dan de omgeving hiervoor en dat lijkt ook gelijk het sterkste punt van de game te worden. Diverse omgevingen waarbij je uiteindelijk ongetwijfeld ook nog de bekende metro-stelsels aan zult doen. Die verschillende omgevingen maken dat de ervaring binnen dit avontuur een stuk dynamischer aan zal voelen. Terug naar onze treinrit, die werd bruut onderbroken doordat de rails het niet meer hield. Vanuit het niets klapte die rails in elkaar en stortten wij de rivier in.

Na het neerstorten van de trein kwamen we in het water terecht, maar dat was niet onze dood. Gelukkig kwam iemand ons redden van de verdrinkingsdood en van daaruit volgde een tocht verder het land in. Hier kwamen we ook personages tegen die niet direct van invloed zijn op het hoofdverhaal. Zij kunnen je echter wel informatie geven over bepaalde gebeurtenissen. Door hen te helpen of door hen juist niet te helpen, is het mogelijk om je goede of slechte karma uit te bouwen, wat weer van invloed is op het einde van de game. Goed, terug naar het avontuur. De meer bosrijke en vooral ook meer kleurrijke omgevingen zorgden er ook voor dat we andere vijanden tegenkwamen. In dit gebied leeft namelijk een inheems volk wat niet zo blij is met onze komst.Het gevolg was dat we verzeild raakten in een intens gevecht waarin we ons meermaals omringd wisten door flink wat leden van deze stam.

Om er nog een schepje bovenop te doen

Hier deden ook andere wapens hun intrede, zoals een boog en later konden we ook nog een machinegeweer oppakken, dus ook daarin zal de game variatie bieden. Om er nog een schepje bovenop te doen, kwamen we ook nog oog in oog te staan met een levensgevaarlijke beer. Gelukkig werd hij weggejaagd door onze vijanden, maar daarmee was het gevaar niet geweken. Even later kwamen we weer een groep wolven tegen en het is niet te doen om deze allemaal af te maken. Het advies is hier om het hogerop te zoeken, bijvoorbeeld in een boomhut. Daarmee voorkom je een confrontatie, want de wolven zullen dan één voor één voorbij trekken en als het gevaar geweken is kan je je tocht vervolgen zonder dat je kostbare munitie hebt verspild.

Het vervolg was uiteraard niet zonder obstakels, want een eind verder kwamen we terecht bij een groot kamp waar nog meer leden van het inheems volk te vinden waren. Ook hier moet je erg verstandig met je middelen omgaan, want frontaal de confrontatie opzoeken is niet per se het beste idee. Het mag dus duidelijk zijn dat Metro: Exodus vol met gevaar zit. Niet alleen de zombie-achtige wezens kunnen het je lastig maken, want de dierlijke omgeving kan eveneens gevaar opleveren en dat samen met inheems bevolkingen, bandieten en meer. Kortom, het gevaar loert werkelijk overal en het is aan jou om erg bedachtzaam met de situaties om te gaan. Veelal is stealth de beste optie, maar dat kan vrij snel escaleren. Zorg dus dat je genoeg middelen bij je hebt voor als het uit de hand loopt.

Voorlopige conclusie

Zo vlak voor de release kunnen we concluderen dat het wel snor zit met Metro: Exodus. De game lijkt een welkome afwisseling te zijn ten opzichte van al het snelle shooter-geweld wat we kennen van games als Call of Duty en Battlefield. Wat positief opvalt zijn de verschillende omgevingen. Daardoor krijgen we straks ongetwijfeld een meer divers en dynamisch avontuur voorgeschoteld dan in de vorige twee Metro games. De wereld leent zich er ook uitstekend voor om te verkennen wat ook zeer benodigd is.We hopen wel dat de kleine slordigheden, zoals grafische glitches, nog opgepoetst worden en dat het verschil in sterkte tussen vijanden wat meer gebalanceerd wordt. Dit zijn echter details, want Metro: Exodus voelt erg solide aan en het ziet er naar uit dat ons straks een meeslepend mooi post-apocalyptisch avontuur te wachten staat.