Review: Tales of Vesperia: Definitive Edition – Er zijn al veel verschillende delen in de Tales-serie van Bandai Namco verschenen voor diverse PlayStation-platformen. In 2008 verscheen Tales of Vesperia en deze game verscheen alleen voor de Xbox 360. Een jaar later kwam deze titel ook naar de PlayStation 3, maar die was alleen in Japan te verkrijgen. Veel PlayStation-gamers hebben dit deel dus niet gespeeld. Bandai Namco liet vorig jaar weten dat er een remaster van Tales of Vesperia zou verschijnen en dat deze naar alle huidige consoles zou komen. De game is inmiddels uit en nu kunnen dus ook PlayStation-fans van deze titel genieten, maar weet een meer dan 10 jaar oude game nog wel indruk te maken vandaag de dag?

Een goed begin is het halve werk

Het eerste wat je direct kunt zien als je een remaster gaat spelen is in hoeverre de graphics zijn opgepoetst. De definitive edition van Tales of Vesperia is voorzien van ‘full HD graphics’, een upgrade van de 720p van de Xbox 360 en de 567p van de PlayStation 3-versie. Het origineel wist op grafisch vlak goed te scoren en vandaag de dag kan het spel ook nog steeds aardig mee komen. De game maakt gebruik van tekenfilm-achtige graphics en de resolutie van 1080p zorgt er voor dat dit er nu nog scherper uitziet. De animaties laten op sommige momenten wel wat te wensen over, maar over het algemeen valt er weinig op aan te merken als het om het grafische gedeelte gaat.

Niets te klagen

Als je gaat kijken naar het verhaal, dan geldt ook hier dat er weinig te klagen valt. Alhoewel het plot niet heel erg wereldschokkend is, ben je toch steeds benieuwd wat er staat te gebeuren. Je wilt dus blijven doorspelen. De verschillende personages die je tegenkomt en die in je team zitten, zijn stuk voor stuk interessant en ook nog eens voorzien van goed stemmenwerk. Je kunt er nu ook (voor het eerst) voor kiezen of er Japans of Engels gesproken wordt en dat zullen veel fans van de serie zeker waarderen. De wereld waarin je terecht komt is erg groot, maar het is toch een meer lineaire ervaring dan dat de game je laat denken. Vooral in de steden is je bewegingsvrijheid vrij beperkt. Dat is op zich niet erg, want er is meer dan genoeg content aanwezig om je gemakkelijk tientallen uren mee te vermaken, inclusief een uitgebreider verhaal dan het origineel en extra personages.

Volgens verwachting

Voor de rest schotelt Tales of Vesperia je voor wat je verwacht van een actie-RPG. Je vindt gaandeweg je avontuur betere wapens en uitrustingen, je krijgt speciale vaardigheden voor meer krachtige aanvallen en je zal personages tegenkomen die zich bij je zullen aansluiten. Je zal dus niets nieuws onder de zon vinden, maar dat kan natuurlijk ook niet aangezien de game meer dan een decennia oud is. Het is dus simpelweg een solide titel, die fans van de Tales-serie zeker kunnen waarderen. Er is echter één onderdeel dat wel degelijk laat zien dat de game toch zijn rimpels toont en dat is als de wapens tevoorschijn komen en er tot actie over moet worden gegaan.

Vervelende pauze

Tales of Vesperia is een actie-RPG en de game maakt dus gebruik van real-time gevechten. Dat zit op zich goed in elkaar en gaandeweg het avontuur krijg je ook steeds meer mogelijkheden om je vechttechnieken uit te breiden om zo je tegenstanders kort en klein te slaan. Het probleem is echter dat er zichtbaar tijd zit tussen een druk op een actieknop en het moment dat hier daadwerkelijk op wordt gereageerd door het personage. Dit speelt gewoon niet helemaal lekker en er echt helemaal aan wennen doe je dan ook niet. Je probeert je wel aan te passen, maar je zal af en toe schade blijven oplopen, doordat er bijvoorbeeld niet op tijd een aanval van de vijand wordt geblokt, omdat er te traag wordt gereageerd op jouw commando’s. Tevens is de AI van je teamgenoten niet altijd wat het wezen moet en zij kunnen soms veelvuldig belangrijke potions gebruiken door hun manier van vechten.

1 + 1= 1?

Wat ook niet ideaal is, is dat je een schouderknop ingedrukt moet houden om om een vijand heen te lopen. Doe je dat niet, dan kan je alleen van links naar rechts bewegen. Ook het wisselen van focus op tegenstanders vraagt om een schouderknop en een actie van de analoge stick. Dat je meerdere knoppen moet indrukken om één actie uit te voeren, voelt allemaal wat omslachtig en vooral erg ouderwets aan. Actie-RPG’s van vandaag de dag verlopen veel soepeler als het gaat om het actiegedeelte en daardoor valt het stroeve vechtsysteem van de ‘nieuwe’ Tales of Vesperia op een meer negatieve manier op. Het is natuurlijk ook weer niet zo dat het onspeelbaar is, maar aangezien de game veelvuldig uit vechten bestaat is het jammer dat het niet helemaal lekker loopt.

Conclusie

Tales of Vesperia: Definitive Edition is nog steeds een leuke RPG, maar hier en daar is wel te zien dat je met een oudere game te maken hebt. Dit is voornamelijk het geval tijdens de gevechten. De vertraging die zit tussen jouw commando’s en de daadwerkelijke uitvoering door het bestuurde personage is niet prettig en zorgt er voor dat je soms onnodig schade oploopt. Tevens is de AI van je teamgenoten niet echt wat het wezen moet en hun vechtstijl zorgt er soms voor dat ze slordig omspringen met potions. Voor de rest is er eigenlijk weinig te klagen over de game. Het is natuurlijk niet allemaal ‘top of the bill’, maar je krijgt exact wat je mag verwachten van een actie-RPG. De definitieve versie van Tales of Vesperia is dus niet alleen voor de diehard-fans van de Tales of-serie, maar ook gamers die van dit genre houden zullen zich aardig kunnen vermaken met deze titel.

Pluspunten

  • Kan grafisch nog goed mee met huidige games
  • Keuze uit Engels of Japans gesproken tekst
  • Goed verhaal
  • Bevat tientallen uren aan gameplay

Minpunten

  • Besturing reageert sloom tijdens gevechten
  • AI teamgenoten niet ideaal

7.0