Review: Warhammer: Vermintide II – Sinds THQ in zijn oude vorm niet meer bestaat is de Warhammer licentie zo’n beetje de goedkope sloerie van videogame-land geworden. De licentie wordt uitgedeeld alsof het niks kost en dat resulteert soms in best wel prima producten, maar ook in een hoop rommel. Eén titel die met kop en schouders boven de rest uitstak in kwaliteit is wat de ondergetekende betreft toch wel Warhammer: End Times – Vermintide geweest. Die game wist een aardig succes te worden en dus verbaasd het ons niks dat we nu bij deel twee zijn aangekomen. Gelukkig weet ontwikkelaar Fatshark echt wel hoe ze een vervolg moeten maken.

Het begin van het einde

De eerste Vermintide volgde een deel van de lore wat nog niet erg vaak verkend was, de zogenoemde End Times. Dit deel van de lore werkt ook richting het daadwerkelijke einde van het klassieke Warhammer universum. Na het eerste deel werd gedacht dat Rasknitt dood was, maar dit blijkt niet het geval te zijn. Omdat de vijf helden door hem gevangen zijn genomen is Uberseik nu in de handen van de Fester clan. Nadat het oproepen van de rest van zijn leger meermaals mislukt, zien de helden een kans om te ontsnappen en beramen zij zelf een plan om Rasknitt voor eens en altijd uit te schakelen.

Verder borduren op het succes

Een succesformule moet je niet aan willen passen en dat is ook wat ze bij Fatshark hebben gedacht. Veel is er aan de gameplay niet gewijzigd tegenover het vorige deel, maar wel verfijnd. Nog steeds is Vermintide zeer vergelijkbaar met het immens populaire Left 4 Dead. Gezien de laatstgenoemde tot op heden altijd de Sony consoles heeft overgeslagen, is de Vermintide serie zeker een welkome toevoeging op onze geliefde console. Samen met maximaal drie andere spelers kan je het verhaal doorlopen waarbij je de keuze hebt uit vijf personages.

Elk personage heeft natuurlijk zijn eigen specialiteiten, maar door missies te spelen kan je jouw personage steeds krachtiger maken. Wanneer je een personage speelt wordt dit als het ware een save slot en na elke missie krijg je mooie loot, maar ook talent points om jouw karakter naar eigen inzicht krachtiger te maken. Elk personage heeft drie talenttrees om uit te kiezen dus in theorie zijn er vijftien speelstijlen om jezelf in te verdiepen, elk met zijn eigen voor- en nadelen.

De sleutel naar succes

In principe krijg je voldoende ervaring door gewoon de missies te spelen, maar als je graag sneller vooruit wilt kunnen we je aanraden om op een hogere moeilijkheidsgraad te spelen. Op een hogere moeilijkheidsgraad krijg je namelijk meer ervaring en betere loot na het spelen van de missies. Deze loot is ook weer verdeeld in item levels en die kunnen oplopen tot driehonderd wanneer je het beste spul krijgt.

Krijg je nu continu loot waar je eigenlijk niet zo veel mee kan, dan kan je dit nog altijd in crafting steken. Het crafting systeem van Vermintide II is niet super uitgebreid, maar is wel een leuk kansspelletje. Heb je wat items waar je niks mee kan, dan kan je deze salvagen voor materiaal waar je weer iets anders mee kan maken. Je kan dan kiezen wat voor item je wilt maken, zoals een wapen, bepantsering of een accessoire, maar de uitkomst van de statistieken is wel altijd totaal willekeurig.

Teamwork is essentieel

Eerder maakten we de vergelijking met Left 4 Dead al en hoewel deze game ook enig teamwork vereist, spant Vermintide II toch echt de kroon. De AI is namelijk op sommige momenten verdomd slim en zal proberen om jou en je team uit elkaar te drijven ofwel in te sluiten, zodat je geen kant op kan. Wat voor ons veel scheelde was dat de mensen met wie we de game hebben samen gespeeld, de game over het algemeen vrij serieus namen en dus ook geen moeite hadden om het één en ander met elkaar te bespreken alvorens we een groot gevecht aangingen. Hadden we dit geluk niet gehad, dan weten we niet hoe ver we waren gekomen.

Mocht je nou niet samen met anderen willen spelen, dan kan je het spel ook in je eentje met behulp van bots spelen. De bots zijn niet verschrikkelijk, maar het is haast ondoenlijk om hoger te gaan dan Normal wanneer je op bots moet rekenen. Bots kun je nu eenmaal niet coördineren en sommige gevechten vragen echt om tactisch inzicht en bepaalde handelingen die moeten worden uitgevoerd binnen een bepaalde tijd. Dan wordt het voor jou in je eentje lastig om op het juiste moment op elke plek te zijn.

Niet moeders mooiste

Visueel is Vermintide II niet lelijk, maar het had absoluut mooier gemogen en gekund. Dit valt te wijten aan het gebruik van Autodesk Stingray, een engine die inmiddels al een jaar niet meer wordt ondersteund. Het viel op sommige momenten ook wel te merken dat de game niet efficiënt om ging met de rekenkracht van onze PS4 Pro, aangezien er bij drukke momenten toch wel aanzienlijke framerate dips waren. Jammer, maar iets wat in de toekomst hopelijk voorkomen kan worden.

Conclusie

Het is leuk om te zien hoe Fatshark het Warhammer: End Times universum doet uitbreiden met Vermintide II, een game die op bijna elk vlak beter en uitgebreider is dan diens voorganger. Een game die je het beste speelt met een paar vrienden, maar waar ook prima van te genieten valt met wat vreemdelingen online of op de lagere moeilijkheidsgraden in je eentje. Een flink minpunt is echter wel dat ze de inmiddels zeer verouderde engine van het eerste deel nog altijd gebruiken, maar gezien deze nu écht end-of-life is hopen we dat we met een eventuele Vermintide III deze klacht mogen uitzwaaien.

Pluspunten

  • Coöp in hart en nieren
  • Progressie zit goed in elkaar
  • Simpele en toch doordachte crafting
  • AI tegenstanders zijn prima

Minpunten

  • Verouderde engine
  • Op hogere moeilijkheidsgraden zijn bots waardeloos

8.0