Review: Ace Combat 7: Skies Unknown – Het heeft een aantal jaar geduurd, maar één van de meest iconische PlayStation franchises is eindelijk terug van weggeweest. Net als de meeste series heeft Ace Combat zo zijn hoog- en laagvliegers gekend, maar de laatste games in de franchise voelden simpelweg niet als Ace Combat aan – soms is teveel vernieuwing niet nodig. Uitgever Bandai Namco heeft zich dat gerealiseerd en Ace Combat 7 moet een terugkeer zijn naar de roots: een heroïsch verhaal doorspekt met spetterende actie op grote hoogtes. De laatste maanden zijn we vrijwel non-stop gebombardeerd met informatie, mooie plaatjes en talloze video’s van het spektakel dat we mogen verwachten. Voor iedereen die reikhalzend heeft uitgekeken naar de release hebben we goed nieuws; Ace Combat 7 is fantastisch!

Terug naar Strangereal!

Ace Combat heeft het altijd moeten hebben van vreemde dialogen tussen Japans aanvoelende semi-anime karakters, waarbij het plot van een game vaak net zo absurd was als sommige verhaallijnen in een Metal Gear-game. Dat is in Ace Combat 7 niet anders. Het verhaal gaat over een onbekende piloot (de speler) die in Strangereal betrokken raakt in een oorlog tussen Osea en Erusea. Als deze namen je bekend voorkomen dan kan dat kloppen, want Ace Combat 4 en Ace Combat 5 speelden zich in datzelfde universum af. In alle waarschijnlijkheid is die keuze ook niet toevallig, want beide delen worden door velen gezien als twee van de beste games in de franchise.

Het verhaal volgt een viertal hoofdpersonages die ieder hun eigen motivaties hebben in de oorlog – maar uiteindelijk blijft het verhaal ietwat flets. Zware onderwerpen als hoe onbemande drones voor veel burgerslachtoffers in een oorlog zorgen worden terloops aangestipt, maar nooit helemaal uitgediept. Ook hier moest ik soms denken aan de dialogen in de Metal Gear-serie. Diepgaande oneliners die vervolgens nooit ergens echt naartoe leiden. Uiteindelijk is dat helemaal niet erg, want het verhaal is voldoende boeiend om verder te willen en blijven spelen en dat is het belangrijkste.

Ace Combat is terug!

De game volgt het bekende Ace Combat patroon. Je krijgt een briefing waarna je een vliegtuig inclusief uitrusting kiest. Heb je geld op je rekening staan, dan kun je ook nog besluiten om je vliegtuig uit te rusten met extra wapens of andere modificaties, die ervoor zorgen dat de capaciteiten van je kist toenemen. Denk bijvoorbeeld aan meer snelheid of meer flexibiliteit van je machine. Enfin, het vrijspelen van alle verschillende vliegtuigen (dat zijn er iets minder dan 30) en de losse onderdelen is één van de leukste dingen in Ace Combat 7. De missies variëren van simpele destroy-them-all missies tot stealth-missies, waarbij je ongezien je doel moet bereiken, tot reddingsmissies, waarbij je een specifiek vliegtuig of helikopter moet beschermen. Vaak veranderen de doelstellingen halverwege de missie en ook dat zorgt ervoor dat je steeds op het puntje van je stoel zit.

Iedere missie speelt zich af in een andere setting, dus je zit altijd met smart te wachten op wat komen gaat. Wat er tevens voor zorgt dat je deze game wilt blijven spelen, zijn de graphics en het geluid. Je staat echt vaak met je mond open te kijken naar de fantastisch vormgegeven vliegtuigen, de diverse soorten terrein en de wolken (ja, echt!). Dynamische weersomstandigheden klinkt mooi op de achterkant van de verpakking, maar het mooie is dat het in Ace Combat 7 ook écht iets toevoegt. Wanneer je de wolken invliegt word je zicht gereduceerd tot vijf meter en je cockpit beslaat met regen en/of ijs, maar je vijanden kunnen je niet zien (en vice versa natuurlijk).

Turbulentie zorgt er soms voor dat je vliegtuig naar kanten wordt geduwd waar je geen controle over hebt. Bliksem kan inslaan en ervoor zorgen dat je even stuurloos wordt en zo heeft het weer in diverse vormen invloed op de gameplay. Dit soort elementen maken dat Ace Combat 7 zoveel leuker wordt. Petje af, Bandai Namco. Een klein smetje op de geweldige graphics is wel dat er af en toe nog wat pop-up bestaat wanneer je over laag, begroeid of bewoond terrein vliegt, maar dat komt niet heel vaak voor en is bovendien niet dermate dramatisch dat het je plezier doet verminderen.

Een ander puntje van kritiek is de manier waarop met checkpoints wordt omgegaan. Tijdens latere, lastigere missies word je geduld op de proef gesteld wanneer je keer op keer teruggezet wordt naar het begin van een missie terwijl je er al een kwartier op hebt zitten. Met missies die pakweg een half uur duren is het aantal van twee tot drie checkpoints net wat aan de lage kant. Terug naar de roots is prima natuurlijk, maar we zijn tegenwoordig toch wat ongeduldiger geworden om dit mankement klakkeloos te accepteren. Tijd is geld, nondeju!

De multiplayer is minder

Waar we ook iets minder over te spreken zijn, is de multiplayer. Er zijn twee modi beschikbaar op dit moment en dat is Team Deathmatch waarin je het tegen elkaar opneemt in twee teams van vier en er is een Battle Royale modus die eigenlijk niets anders is dan Deathmatch. De vliegtuigen die je hebt vrijgespeeld in de campagne, zijn vervolgens ook te kiezen in de multiplayer. Om de verschillen in de multiplayer niet te groot te maken, wordt er rekening gehouden met het feit dat verschillende spelers verschillende vliegtuigen besturen.

Wapens doen iets minder schade over het algemeen en wanneer iemand er met kop en schouders bovenuit steekt qua arsenaal en skills, dan is dat zichtbaar voor andere spelers in de hoop dat iedereen achter de Ace aangaat om zo meer punten te scoren. Er is niets fundamenteel fout in de multiplayer en het voelt als een gegeven paard in de bek kijken, maar de modi zijn beperkt en we twijfelen er erg aan of dit interessant blijft op de lange termijn. Ace Combat 7 is echter geen game die je voor de multiplayer koopt en de beperkte beschikbare modi maken dat heel erg duidelijk.

VR is fantastisch, maar veel te kort!

In eerste instantie was het de bedoeling dat de gehele game speelbaar zou zijn met de PlayStation VR headset, maar ontwikkelaar Project Aces heeft er uiteindelijk voor gekozen om dat idee te laten vliegen. Achteraf is dat ook niet zo gek als je kijkt hoeveel er tijdens campagne missies gebeurt. Het speelbaar maken in VR had waarschijnlijk betekent dat er flinke concessies in de basisgame gedaan moesten worden en aangezien de campagne ijzersterk is, heeft men hier wat ons betreft de juiste keuze gemaakt.

In plaats daarvan krijg je een drietal VR-missies die in totaliteit garant staan voor een paar uurtjes speelplezier als je het op verschillende moeilijkheidsgraden speelt. Wanneer je de VR-modus opstart, zul je verstelt staan van hoe mooi alles eruitziet. De manier waarop de cockpit is vormgegeven is het beste gebruik van virtual reality tot nog toe. Het gevoel van snelheid is fenomenaal en wanneer je je hoofd draait dan voel je je echt een straaljagerpiloot en dat is fantastisch.

Soms gaat het zelfs allemaal iets té snel, omdat je de hele tijd om je as draait om zo je vijanden neer te halen. Het is lang geleden dat ik misselijk werd in een VR-titel, maar als je er aanleg voor hebt dan is Ace Combat 7 absoluut een aanslag op je gestel. Na een missie moest ik ook echt even op adem komen ondanks dat het in mijn ogen één van de tofste ervaringen in VR is – het is een echte showcase voor virtual reality. Jammer dat het zo verdomde snel voorbij is, want dit smaakt absoluut naar meer. Wanneer je de drie missies hebt uitgespeeld, dan kun je nog wel een beetje aanklooien met Free Flight en Air Show, waarbij je op een vliegdekschip in VR allemaal manoeuvres kunt bekijken, maar die modi gaan wat snel vervelen. Wellicht leuk om aan oma te laten zien.

Conclusie

Ace Combat 7 is een terugkeer naar de vorm van weleer. Bandai Namco heeft er alles aan gedaan om van Ace Combat 7 een toptitel te maken en dat is ze gelukt. De variatie in missies is enorm groot en op grafisch en audiotechisch vlak behoort Ace Combat 7 tot de beste titels op de PlayStation 4. Het verhaal is een beetje flets, maar dat zal je er niet van weerhouden om megaveel plezier uit de game te halen. Heb je ook nog eens een VR-headset, bereid je dan maar voor op een geweldige, hetzij veel te korte ervaring. Kleine minpuntjes zijn er wel. Zo is de multiplayer niet heel bijzonder te noemen. Tevens is het checkpoint mechanisme wat ouderwets met als gevolg veel verloren tijd. Ace Combat 7: Skies Unknown mag echter een groot succes genoemd worden, want aan vermaak zul je geen gebrek hebben. Een dikke vette aanrader!

Pluspunten

  • Geweldige campagne met veel variatie
  • Fantastische graphics en geluid
  • VR-modus blaast je uit je stoel
  • Dynamisch weer voegt écht iets toe

Minpunten

  • VR-modus is veel te kort
  • Ouderwets checkpoint mechanisme
  • Soms pop-up
  • Multiplayer is niet bijzonder

8.5