Gespeeld: Far Cry: New Dawn – Ooit begonnen als X-Isle, een project van Crytek en tegenwoordig een franchise van Ubisoft die ons verschillende delen heeft gebracht. Far Cry is niet meer weg te denken uit het shooterlandschap en dat is terecht. Far Cry 5 was immers een behoorlijk vermakelijke game die beter uit de verf kwam dan Far Cry 4. Het is amper een jaar geleden dat het vijfde deel uitkwam en er staat alweer een nieuwe voor ons klaar. Althans, het is nog een paar weken wachten, maar dan kunnen we aan de slag met Far Cry: New Dawn. Is het meer van hetzelfde of biedt het wel degelijk wat nieuws? Wij konden er even mee aan de slag en vermaakten ons weer prima.

Verander het winnende concept niet

Het Far Cry concept is sinds het derde deel nagenoeg onveranderd en in Far Cry: New Dawn hoeven we dus geen rigoureuze veranderingen te wachten. Er staat weer een nieuwe grote vijand op, twee in dit geval, en het is aan jou en je hulpjes om het gevaar te laten afwenden. Het is steevast hetzelfde principe en Joseph Seed mag dan wel vertrokken zijn naar zijn Eden, de mensen zijn nog steeds in leven en zijn geest waart nog door Hope County. Veel invloed heeft hij niet, want ditmaal zijn het The Highwaymen die voor onrust zorgen. Deze groep, onder leiding van een tweeling, maakt met iedereen korte metten voor eigen gewin.

De nederzetting die 17 jaar na de apocalypse is opgebouwd door een community overlevers wordt meedogenloos ten gronde gericht door deze groep. Dat is waar jij om de hoek komt kijken, want enige tijd na deze gebeurtenissen is er weer een nieuwe nederzetting opgebouwd en dat is ook min of meer het startpunt van de game. Als nieuwe held ben jij de persoon die af moet rekenen met al het gespuis dat Hope County terroriseert en dat gaat deze keer op een ietwat andere manier. De wereld is veranderd, de steden zijn niet meer en de natuur is ruiger dan ooit tevoren. Far Cry: New Dawn biedt in dat opzicht tot op zekere hoogte een nieuwe ervaring.

Toch kunnen we er niet omheen dat het precies is wat je van de franchise gewend bent, want alle veranderingen die je in de game zult treffen zijn relatief klein van aard. Tenminste, als we het over de gameplay hebben. Het voornaamste wat je doet is mensen ontmoeten, waaronder oude bekenden, en dat zet een reeks missies in gang die één primair doel hebben en dat is The Highwayman de kop indrukken. Dat doe je door ze onderweg te overvallen, door nederzettingen aan te vallen en te claimen, en natuurlijk door missies te spelen die je van verschillende NPC’s aangeboden krijgt.

De veranderingen

De missies zijn in lijn met die van Far Cry 5 en we hopen dat de humor behouden is gebleven. Want met name de absurde missies uit de vorige game – stierenballen verzamelen, om maar wat te noemen – zijn ons erg goed bijgebleven, omdat het zo bizar was. In de vroege versie hebben we wat missies kunnen spelen en die brachten ons naar allerlei uithoeken van de ‘nieuwe’ map. Die is deze keer wat kleiner van omvang, omdat niet elk gebied even goed toegankelijk is. Dat valt ongetwijfeld te wijten aan de straling die her en der nog de overhand heeft. De toegankelijke gebieden voelen best wel fris aan, ondanks dat je er al een keer eerder hebt rondgelopen of gereden.

Dat zit hem in het feit dat dit verreweg de meest kleurrijke Far Cry game ooit is. Nu was Far Cry 5 al erg kleurrijk, maar doordat de natuur de overhand heeft is het nog beter te genieten. Ook The Highwaymen zijn niet bepaald subtiel, want die schilderen alles roze en geel. Valt natuurlijk enorm op, maar het past wel goed bij het kleurenpalet van de rest van de game. Het is grafisch van een vergelijkbaar niveau als Far Cry 5, maar dan nog kleurrijker en dat kunnen we waarderen. Leuke details zijn ook dat je verschillende foto’s ‘van toen’ zult verzamelen en die kun je in-game vergelijken met hoe het er nu uitziet. Sommige locaties herken je direct, maar er zijn ook genoeg locaties die zo veranderd zijn na de explosie, dat het juist leuk is om die te vergelijken met hoe het vroeger was.

De gameplayveranderingen zijn best divers, want hoewel de doelstellingen herkenbaar zijn, krijg je nu met andere elementen te maken. Doordat het niet langer vanzelfsprekend is dat je overal alles kunt kopen, zul je nu op zoek moeten naar grondstoffen. Denk aan ‘gears’ – wat, jawel, enorme tandwielen zijn – duct tape, ethanol en meer. Met deze grondstoffen kun je allerlei items craften en zaken vrijspelen. Denk dan aan betere varianten van de wapens die je hebt, maar ook voertuigen en consumables. Met de wapens komt nog een nieuw element mee en dat is dat vijanden nu opgedeeld zijn in verschillende categorieën. Dit loopt op van zwak tot erg sterk en als je alleen maar sterke vijanden treft, dan heeft het geen zin om ze aan te vallen met een wapen van een laag niveau.

Door de grondstoffen te gebruiken voor het craften, zal je wapen in niveau stijgen en dus ook in statistieken. Het is dus van belang dat je van te voren bekijkt of je sterk genoeg bent voor de vijanden, alvorens je het gevecht aan gaat. Dit zijn wat lichte RPG-invloeden, maar in de basis zat dit ook al in het vorige deel. Het verschil is nu echter dat hier net wat meer nadruk op ligt én dat vijanden nu een healthbar laten zien, zodat je een goede indicatie krijgt of je kansloos bent ja of nee. Een ander interessant element is dat je nederzettingen nu drie keer kan veroveren. De eerste keer is relatief makkelijk, maar je kan besluiten om het te ‘resetten’. In plaats van dat je dan precies dezelfde tegenstand krijgt, nemen The Highwaymen deze nederzettingen weer in met meer man. Deze opnieuw aanpakken is dan moeilijker, maar het levert je wel meer grondstoffen op en dat kan je dan een paar keer doen.

Of het op termijn heel leuk is valt te betwijfelen, want het is vooral meer van hetzelfde. Ook omdat je dit in Far Cry 5 allemaal al eens gedaan hebt. Tegelijkertijd zal het vast een handige weg zijn om grondstoffen bij elkaar te grinden, want die heb je werkelijk overal voor nodig. Het loont dus ook zeker om de omgeving te verkennen, want overal kan je nuttige items vinden. Looten speelde in Far Cry 5 al een rol, maar het ziet er naar uit dat het nu belangrijker is dan ooit. Niet zo gek ook: het is immers post-apocalyptisch, dus de gebruikelijke manier van objecten bemachtigen – kopen, ruilen etc. – is niet langer aan de orde.

Ga op expeditie

Tot zover hebben we vooral de kleine veranderingen doorgenomen en Far Cry: New Dawn zal ongetwijfeld nog wel wat meer van dat soort zaken te bieden hebben. Maar daar komen we in de review wel op terug. Als grote toevoeging moeten we nog even de expedities aanhalen, want die zijn volledig nieuw en vormen echt een aanwinst voor de game. Deze expedities kun je aanwenden door een knakker in je thuisbasis aan te spreken die je erheen kan vliegen. De locaties die je zult bezoeken, zijn echter overal in Noord-Amerika, dus je bezoekt echt nieuwe omgevingen. Zo gingen wij op expeditie in Florida op een gestrand vliegdekschip om daar een pakketje te zoeken. Dat ging niet zonder slag of stoot, want hier waren een hoop mafkezen te vinden die aan het rondscheuren waren met auto’s en ze deinsden er niet van terug om ons te grazen te nemen.

Wat de expedities nog meer te bieden hebben is afwachten, maar het voelt vooral als een meerwaarde aan omdat je daadwerkelijk nieuwe locaties bezoekt. De gameplay is in deze niet heel veel anders dan wat je gewend bent, maar dat maakt op zich niet uit. Het is leuk, voegt wat toe en zorgt voor afwisseling in de omgeving. Afsluitend kunnen we de Guns for Hire niet onbenoemd laten. Deze zijn in iets mindere getale aanwezig, maar alsnog tref je ook hierin weer variatie. Het loopt uiteen van oude bekenden tot nieuwe figuren en uiteraard ontbreken de dieren niet, wat ongetwijfeld weer voor erg vermakelijke situaties kan zorgen.

Voorlopige conclusie

Zo op het eerste oog lijkt Far Cry: New Dawn vooral meer van hetzelfde te zijn. Toch gaat er iets meer schuil onder dat masker, want de expedities zijn een goede aanvulling en de nieuwe Guns for Hire zijn tof. Ook is de toevoeging van wat RPG-elementen interessant te noemen, want dat geeft je een beter idee van wat wel en niet mogelijk is qua tegenstand. Verder is looten en craften belangrijker dan ooit, wat de game net wat anders doet aanvoelen dan het vorige deel. Hetzelfde geldt voor de nieuwe wapens die meer creatieve actie toelaten en grafisch ziet het er weer uitstekend uit. Het is zelfs gevarieerder dan het vorige deel, dus daar zul je sowieso van gaan genieten. We hebben de game niet lang gespeeld, maar de speelsessie geeft ons wel het vertrouwen dat het een goede en vooral leuke game gaat worden. Laat 15 februari dus maar snel komen.