Review: 8-bit Invaders!

Review: 8-bit Invaders! – Na 8-bit Hordes en 8-bit Armies is ook de derde game in de 8-bit serie verschenen en dat is 8-bit Invaders! Deze game hanteert net zoals de twee andere titels hetzelfde concept, dus je krijgt precies hetgeen voorgeschoteld wat je al kende, mits je die games ook gespeeld hebt uiteraard. Gezien er ‘Invaders’ op de cover staat is het grote verschil natuurlijk de facties waarmee je kunt spelen, want nu zijn het een soort space mariniers die het tegen aliens opnemen. Twee nieuwe facties en een nieuwe setting, maar voor de rest weinig nieuws. Toch hebben we ons goed vermaakt met dit derde deel in de serie.

Vecht tegen aliens of andersom

De 8-bit games bieden allemaal een dubbele campagne waarin je beide facties onder je hoede krijgt. Dit is opgesplitst, waardoor je per factie missies kunt afwerken. Telkens als je een missie voltooid hebt, dan kun je de volgende missie spelen en dat geldt voor beide missiereeksen van de facties. Wil je afwisselend met de facties spelen? Geen probleem, je kunt zo vaak wisselen als je wilt. Het enige is dat de volgende missie enkel vrijkomt als je de basis doelstelling van de voorgaande hebt behaald. Dat zorgt er in 8-bit Invaders! voor dat je al snel een uur of acht bezig bent om alle missies te voltooien, maar daar blijft het niet bij. Het is mogelijk om de missies opnieuw te spelen, maar dan met meer opdrachten. Dit maakt het natuurlijk gelijk een stuk uitdagender en dat komt de herspeelbaarheid ten goede.

De gehele structuur van missies is vergelijkbaar met de andere twee games, maar wel viel op dat de missie opdrachten ietsje meer afwijken dan die van Armies en Hordes. Die leken in veel missies vrij veel op elkaar, daar waar dat in Invaders! meer gevarieerd is ingevuld. Tenminste, je moet vrijwel altijd bepaalde doelen vernietigen, dus of we echt van variatie mogen spreken is een beetje discutabel. Binnen het kader van de opzet biedt het echter meer afwisseling en dat is iets wat gewaardeerd mag worden. Met name omdat de game je het gevoel geeft dat je echt wat anders aan het doen bent, hoewel de weg ernaar toe vrijwel altijd hetzelfde is.

Dat is een basis opbouwen, geld verdienen en manschappen aanmaken. Eenmaal voldoende geld en manschappen, dan kun je proberen om de vijanden aan te vallen in plaats van dat je je eigen omgeving aan het beschermen bent en zo zul je steeds verder in een missie komen. Ook zul je naarmate je progressie in de campagne boekt meer units vrijspelen, zodat je stap voor stap meer mogelijkheden gepresenteerd krijgt in plaats van dat je in het diepe wordt gegooid. Dit werkte ook in de andere games zo, dus wat dat betreft weinig nieuws. Fijn is trouwens dat de moeilijkheidsgraad in 8-bit Invaders! heel erg gestaag toeneemt, waardoor deze game gevoelsmatig de beste opbouw kent in vergelijking met de andere games.

Het beste van de drie

Met drie games die identiek werken en enkel in facties van elkaar verschillen, kun je er niet omheen om het naast elkaar te leggen. Tegenover Armies hadden we bij het beoordelen van Hordes wat meer punten van kritiek en hoewel sommige punten niet anders zijn, zien we ook punten waarop Invaders! wel weer beter uit de bus komt. Laten we beginnen bij de punten van kritiek. Zo is de input registratie net zoals in Hordes niet in orde, want als je drukt voor de productie van 1 unit kan het zomaar zijn dat er opeens 13 staat. We hebben zelfs een keer gehad dat de counter bij één druk naar maar liefst 37 schoot. Bij veel financiële middelen neem je het voor lief, zeker als je niet onder zware druk staat. Is het tegenovergestelde het geval, dan is het irritant dat de game willekeurige aantallen aan een druk op de knop toekent.

Vreemd genoeg zagen we dat niet in Armies, dus daarin zijn de games dus achteruit gegaan. Nog vreemder is dat dit niet is opgemerkt bij het playtesten, wat het dus tot een slordig punt maakt. Ook het selectiewiel kan in deze game weer erg op je zenuwen werken, want die is niet accuraat en soms moet je meerdere malen de pook de juiste richting opduwen om te krijgen wat je wilt, met als risico dat het alsnog verschiet. Irritant en jammer dat dit niet is aangepakt, gezien dat ook in de vorige twee games een hinderlijk punt was. Dit valt overigens te verklaren, want het is zeer aannemelijk dat de drie games op hetzelfde moment zijn gemaakt en dat er tussen de games door niet echt aan is gesleuteld. Ook omdat de drie games in relatief korte tijd na elkaar zijn uitgekomen.

Nu we die punten van kritiek behandeld hebben is het tijd voor de goede kanten van 8-bit Invaders! De gameplay is repetitief, maar door de wisselende opdrachten per missie zul je hier weinig moeite mee hebben en telkens heb je weer het gevoel van ‘nog even één missie’ of ‘nog even één potje’. De ware aard van de gameplay komt dus enigszins naar boven en dat is dat het verslavend kan werken. Ook de facties zelf zijn leuk, met name de aliens die zo cliché als wat zijn, maar perfect in het geheel passen. En de muziek mag ook niet onbenoemd blijven, want in tegenstelling tot Hordes past het perfect bij de game en werkt het niet op je zenuwen, hoewel dat natuurlijk een kwestie van smaak is. Grafisch is het weer erg kleurrijk en overzichtelijk, wat het tot een degelijke strategie game maakt.

Afsluitend moeten we nogmaals benadrukken dat het managen van je troepen als een tierelier gaat, omdat ook deze game weer hetzelfde principe hanteert. Dat wil zeggen dat als je een unit aanmaakt, dat je die direct aan één van de facebuttons koppelt. Hierdoor kun je grote groepen vijanden op zeer eenvoudige wijze snel en efficiënt verplaatsen op de map, wat erg gunstig is. Ook de maps die deze game biedt zijn weer anders en met het buitenaardse thema zorgt dat voor een goede afwisseling. Kortom, we zijn – afgezien van de aangehaalde minpunten – te spreken over wat 8-bit Invaders! biedt. Jammer is wel dat het online ook in deze game uitgestorven is, dus het concept van alle facties tegen elkaar laten spelen valt in het water. Puur omdat het aan spelers ontbreekt en dat is zonde, want dat had de 8-bit games absoluut een langer leven gegeven.