Review: A Fisherman’s Tale (PS VR)

Review: A Fisherman’s Tale (PS VR) – In deze nieuwe game voor PlayStation VR speel je met Bob, de beheerder van een vuurtoren. Hij leidt al jaren een vrij onbezorgd leventje waarin zijn voornaamste taak het ontsteken van het licht is, zodra dat nodig is. Dag in dag uit doorloopt hij dezelfde routine en op een gegeven moment komt er een stormwaarschuwing binnen via de radio. Bob wil naar aanleiding daarvan het licht ontsteken, maar niets is meer wat het lijkt. De wereld die hij als vertrouwd zag blijkt niet helemaal te zijn wat hij dacht en dat is waar jij om de hoek komt kijken.

Inception

Bob heeft naast zijn dagelijkse taken ook een gewone hobby, Hij vindt het erg leuk om zijn woning en vuurtoren in miniatuur na te maken en op de dag voordat de stormwaarschuwing komt legt hij de laatste hand aan zijn werk. Dat is maar goed ook, want de Bob die jij controleert bevindt zich ook weer in een miniatuur woning, en die vervolgens ook weer. Ken je dat idee dat je voor de spiegel staat en dat je dan een selfie maakt? Die blijft zich oneindig herhalen door het dubbele gespiegelde beeld. Dat idee is ook van toepassing op A Fisherman’s Tale en dat levert een interessante en leuke puzzelgame op.

Het is aan jou de taak om het licht in de vuurtoren te ontsteken, maar de sleutel naar de vuurtorendeur is plots verdwenen. Helemaal merkwaardig wordt het als de schelp op je plank plots een kreeft huisvest die tegen je begint te praten. Hij heeft de sleutel ergens gelaten, maar waar precies weet hij niet meer. Maar als je wat items voor hem zoekt, dan zal hij het zich vast weer herinneren. Dat is ook waar het puzzelen in A Fisherman’s Tale begint. Want doordat je zelf in een miniatuur bouwwerk zit, waarin je ook weer een miniatuur bouwwerk treft, zul je met verschillende dimensies moeten gaan spelen.

Een goed voorbeeld is als je de sleutel wilt bemachtigen, die in de schelp van de kreeft blijkt te zitten. Zodra je de schelp van de plank pakt, dan zie je de sleutel zitten. Die is echter veel te klein, dus daarmee ga je de deur naar de vuurtoren niet open krijgen. Maar wat nu als je de schelp oppakt en in het miniatuurhuisje laat vallen? Inderdaad, dan valt die in een grotere vorm ook weer in het huis waarin je je bevindt. In elke miniatuur worden alle acties namelijk precies nagedaan en zo kan je kleine objecten groot maken en vice versa.

Puzzelen maar

A Fisherman’s Tale heeft meer van dat soort puzzels te bieden waarbij je moet spelen met de grootte van de objecten om zo verder te geraken. Heel ingewikkeld zullen de puzzels nooit worden en als je onverhoopt vast komt te zitten, dan kan je eventueel gebruikmaken van hints. De puzzels vormen de kern van de gameplay, want je bent telkens op zoek naar objecten om zo steeds verder te komen. Het zoeken gaat regelmatig gepaard met aanvullende gameplay elementen en dat maakt het spelen van de game erg leuk. De puzzels zorgen voor afwisseling in de manier waarop je deze moet oplossen en dat maakt het tot een aangename titel.

Met twee uur gameplay is A Fisherman’s Tale niet bijzonder lang en na het uitspelen heb je het eigenlijk ook wel gezien. Tenzij je graag alle Trophies wilt verzamelen en eerlijk is eerlijk, er zitten erg leuke Trophies tussen. Tenminste, de acties die je er voor moet verrichten zijn leuk gevonden. Maar zoals altijd is dat geheel optioneel. Mocht dat je geen moer interesseren, dan ben je natuurlijk wel wat snel klaar met de game. Nu is de game met €14,99 niet heel hoog geprijsd, dus het biedt in verhouding voldoende en dan met name creatieve waar voor je geld.

Het puzzelen vormt samen met de voice-acting het hoogtepunt van A Fisherman’s Tale. De puzzels en de gameplay zijn ontzettend creatief gevonden en voelen echt verfrissend aan binnen de virtual reality games. Sterker nog, we zien graag meer van dit soort titels verschijnen, want het voegt echt wat toe. De audio is ook heel erg sterk, dankzij de uitstekende voice-acting met juist gekozen accenten om het nog gevarieerder te maken. Binnen de audio is vooral de voice-acting wat als pluspunt genoemd mag worden, want het is indrukwekkend. Wat betreft de graphics zit het ook goed, want de game ziet er visueel erg netjes uit.

Frustratie

A Fisherman’s Tale verdient een lofzang puur omdat het qua puzzelen echt wat nieuws weet te brengen. De ontwikkelaar is erg creatief met de omgeving omgegaan en zoals al aangegeven, hebben we dit nog niet eerder gezien. In verschillende opzichten is deze game dus een goede PlayStation VR titel, maar tegelijkertijd zijn we in de twee uur spelen tegen behoorlijk veel frustratie aangelopen. Nu is frustratie op zich niet erg, maar de besturing van A Fisherman’s Tale wist het in twee uur tijd bij momenten toch onbedoeld onaangenaam te maken.

De game laat zich besturen met twee PlayStation Move controllers en je verplaatst je door middel van teleporteren. Het draaien doe je met de facebuttons en tot zover gaat alles prima. Je zult echter veelvuldig objecten moeten oppakken, meenemen en ergens anders moeten plaatsen en dat is waar de game het echt laat liggen. De objecten die je dient te gebruiken variëren van klein tot groot en in beide gevallen komt dat met problemen. De kleine objecten kun je vaak niet goed meenemen of gebruiken, omdat de besturing ontzettend zenuwachtig reageert. Grote objecten blijven overal achter hangen.

Het spelen met de kleine objecten komt gelukkig niet erg veel voor, dus dat kunnen we wel door de vingers zien. Het spelen met grote objecten is echter dermate irritant dat het bijzonder vervelend kan worden. De grote objecten hebben geregeld de neiging om achter objecten te blijven hangen, waardoor je ze laat vallen. Ook kan het voorkomen dat diezelfde objecten ergens heen vallen waar je niet meer bij kunt. Hierdoor moet je wachten tot ze opnieuw spawnen, wat best lang kan duren. Een reset knop kent de game niet, dus het tempo zakt dan enigszins.

Buiten dat kunnen objecten ook ergens in vast komen te zitten of erger nog, ze verdwijnen plotseling omdat je een bepaalde beweging maakt. Ook kunnen ze de ene keer wel en de andere keer niet door andere objecten heen, wat ook wat verwarrend is. Hierdoor vertrouw je je eigen handen (in-game) niet en dat werkt de frustratie erg in de hand. De game lost één ding echter erg handig op en dat is afstanden overbruggen. In veel VR-games zien we dat objecten te ver, hoog of laag liggen, waardoor je ze net niet kunt pakken en precieze positionering een must is. In deze game kun je met een druk op de knop je arm als het ware verlengen om zo objecten die verder weg liggen te pakken. Uitstekende oplossing, zij het niet dat de game die objecten spontaan laat vallen als je ergens langs of doorheen gaat.