Gespeeld: Tom Clancy’s: The Division 2 – In New York liep het op Black Friday volledig uit de hand. Met zoveel mensen op de been had een virus alle vrijheid om in een razend tempo om zich heen te grijpen. De gevolgen waren desastreus, want de ooit zo levendige stad was niet meer en in een regelloze wereld stonden al snel groepen op die claimden recht te hebben op wat zij belangrijk vonden. Om enigszins orde op zaken te stellen werden agenten van The Division er op uitgestuurd en dat leverde een mooi avontuur op. Dat avontuur krijgt halverwege maart een vervolg en daar konden we recent uitgebreid mee aan de slag.

Op naar Washington D.C.

Zeven maanden na de uitbraak van het virus in New York is Noord-Amerika niet meer het machtige land dat het ooit was. Veel mensen hebben de dood gevonden en in een wetteloze wereld ontstaat al snel chaos. Het Amerika van weleer is met z’n bestuurlijke macht vervallen in een gevaarlijke wereld waarin vooral burgers de dupe zijn van criminelen en duistere groeperingen. Je krijgt vanuit de hoofdstad een bericht dat je daar nodig bent en daar ga je uiteraard op in, waardoor het gehele avontuur zich nu verplaatst. De laatste lijnen van de verdediging staan op springen en je bent letterlijk de allerlaatste hoop om toch nog enigszins rust in de tent te brengen. Dat is echter een behoorlijke uitdaging, maar agenten van de Strategic Homeland Division weten hier wel raad mee.

Dat is waar ons avontuur begon, vlak voor het Witte Huis kregen we de controle over ons personage – die tot op zekere hoogte zelf vormgegeven kan worden – om de vijanden vanaf de andere kant aan te vallen. Met deze enigszins verrassende move werden de vijanden in het nauw gedreven en na ze allemaal uitgeschakeld te hebben, openden zich meer mogelijkheden in de game. Dat zal je min of meer in soortgelijke vorm gaan ervaren in de beta die binnenkort zal plaatsvinden, gezien we vooral die content hebben kunnen spelen. Daarover kunnen we ook nu alvast kwijt dat het een uitgebreide beta zal zijn waarin serieus veel te doen is. The Division 2 lijkt echt te barsten van content en dan hebben we slechts enkel aan de oppervlakte even mogen kijken.

Rustige opbouw

Na de omschreven missie opende de game zich, zoals al aangegeven. Het Witte Huis is je thuisbasis waar je terecht kunt voor allerlei zaken. Je kunt hier je punten spenderen aan perks en speciale mogelijkheden. Je kunt hier contracten aannemen, je loot opslaan, je ontmoet mensen die een bijdrage aan de nederzetting kunnen geven en meer. We hebben lang niet alle opties uitgebreid kunnen proberen, want de focus tijdens de hands-on sessie lag voornamelijk op het ervaren van de gameplay. De thuisbasis zoals omschreven is overigens slechts één van de velen, want je zult in de stad meer nederzettingen tegenkomen waar bevriende groepen huishouden. Daar kan je terecht voor min of meer vergelijkbare zaken, maar het dient tevens als startpunt voor nieuwe missies.

Niet geheel onbelangrijk is ook dat als je dergelijke locaties bezoekt, dat je dat gelijk kunt gebruiken als snelreispunt. In de game zal je weer alles te voet gaan afleggen en de stad is behoorlijk groot kunnen we je vertellen. Hierdoor is het gemakkelijk om van stadsdeel naar stadsdeel te reizen, waar genoeg te doen is. De game bestaat in eerste instantie uit verhaalmissies die je laten strijden tegen de drie facties die er een puinzooi van maken in de game. Maar zoals je van Ubisoft gewend bent, zul je een hoop randactiviteiten tegenkomen. Dit varieert van het verzamelen van SHD caches tot zij-missies en het uitschakelen van vijandelijke nederzettingen. Dit zijn een paar van de optionele doelen die we zijn tegengekomen tijdens het spelen, maar in de uiteindelijke game zullen er ongetwijfeld nog veel meer zitten.

Het gevaar ligt overal op de loer

Terwijl we ons in de binnenstad begaven viel op dat vijanden echt overal te vinden zijn, net zoals burgers. De gevechten beperken zich ook niet alleen tot specifieke (missie) locaties, want je treft op ieder kruispunt wel vijanden. Die zijn of in gevecht met anderen of ze zijn ook aan het looten, want schaarste overheerst immers. Je kunt dan besluiten om je in de situatie te mengen, maar je kunt het ook uit de weg gaan. Het is geheel aan jou om te bepalen wat je doet terwijl je je door de stad begeeft. Vrijheid speelt sowieso een wat grotere rol, want dat zie je ook terug in de speelstijl die je hanteert. Er zijn geen specifieke classes waar je uit moet kiezen, je ontwikkelt je personage geheel naar eigen inzicht.

Dat betekent dat je natuurlijk een persoon aanmaakt en vervolgens ben je vrij om perks te kiezen die je het meest nodig acht. Deze perks speel je vrij met punten en die krijg je door progressie te boeken. Dat zien we ook in een andere vorm terug en dat is weer gelinkt aan de speciale mogelijkheden die je tot je beschikking krijgt. Dit loopt uiteen van een drone die tijdelijk met je of aangewezen medespelers meevliegt en armor blijft aanvullen tot een turret die je kan plaatsen waar je maar wilt. Ook kun je zelf rollende granaten meenemen en andere soortgelijke handigheden kiezen. Om je niet te krachtig te maken mag je maximaal twee van deze mogelijkheden aan je personage koppelen en die kun je ook weer upgraden door voortgang in de game te boeken.

Het is in The Division 2 erg belangrijk om je personage en bijkomende zaken in de gaten te houden. Je zult met enige regelmaat in level stijgen en dat betekent dat je betere wapens en gear kunt gebruiken. Door loot te verzamelen zul je allerlei kledingstukken aan je garderobe toevoegen en hetzelfde geldt voor de wapens. Soms is het level te hoog, maar bewaar de items dan zeker, zodat je ze kunt toepassen zodra het juiste level bereikt wordt. Het heeft qua opzet en werking erg veel weg van de manier waarop je je personage in de laatste twee Assassin’s Creed games doet upgraden. Ook hier is het dus van belang dat je altijd op zoek gaat naar loot, want dat zal je echt verder helpen. Net zoals het spelen met de perks en de speciale mogelijkheden die je je agent meegeeft.

Alles wat je kende en meer

De aanwezige ontwikkelaar vertelde tijdens z’n presentatie dat The Division 2 alle vormen van content bevat zoals je dat kent van het origineel. Dan gaat het niet om de basisgame, maar ook wat er allemaal na de release is bijgekomen middels updates. Dat vormt de basis voor The Division 2, wat weer aangevuld is met nog meer nieuwe content. Het is dus meer van hetzelfde in een andere setting, met daar bovenop nog een hele nieuwe laag met activiteiten en bijkomende zaken. Dat maakt van The Division 2 een bijzonder uitgebreide game en de zes uur die we gespeeld hebben voelde echt aan alsof we pas net op gang waren. We konden ook maar in één gebied rondstruinen en dat is dan een fractie van de totale map. Tegelijkertijd heeft Ubisoft ook geluisterd naar de community, want ze geven de herspeelbaarheid nu een extra waarde door de introductie van een nieuwe factie.

Je kunt verhaalmissies opnieuw spelen als je dat wilt, maar dat zal niet heel erg veranderen. Totdat je de maximale level-cap bereikt hebt en je de endgame content kunt aanwenden. Op dat moment zal een nieuwe factie zich introduceren en die bestaat uit een soort militairen die een behoorlijk goede training hebben gehad en die ook beduidend beter gewapend zijn. Die vormen een veel grotere uitdaging en tevens hebben ze de beschikking over allerlei gadgets. Dat verandert de gameplay best wel, want nu moet je nog beter nadenken over je aanpak en bovendien zijn deze vijanden aanzienlijk moeilijker om te verslaan. Of in andere woorden, het duurt langer voordat ze uitgeschakeld zijn en dat is waar de samenwerking echt goed om de hoek komt kijken.

Natuurlijk, je kunt ook de gewone content met meer man doorlopen – wat zelfs aan te raden valt – maar eventueel is dat in je uppie te doen. De endgame content zul je vast ook alleen kunnen doen, maar neem maar van ons aan dat het verdomd lastig zal zijn. Dit geeft het herspelen van eerdere content net dat beetje extra, want de vijanden zijn nu anders en hier tegenover staat ook dat je beduidend beter materiaal krijgt als loot. Het loont dus om dergelijke ‘Invasions’ te spelen, wat in feite een invasie van een missie is, dit door de nieuwe factie. Toch kunnen we er niet omheen dat de gameplay in dergelijke situaties ietwat repetitief aanvoelt, aangezien de nadruk zo ontzettend op het verslaan van de moeilijke vijanden ligt. Hier tegenover staat wel dat echt goed samenwerken in deze missies een hoogtepunt kan vormen.

Je moet continu gefocust blijven en wat de missie opdrachten ook waren in de twee missies die we speelden, in essentie was het kamertje in kamertje uit en alles verrot schieten. Als je dat met vrienden speelt en je krijgt er telkens goede loot voor, dan zal het absoluut de moeite waard zijn, maar of het nu leuk is om dat tien keer te doen valt te betwijfelen. Het voelde – ondanks de veranderingen – qua gameplay toch wat simpel aan. Interessant is hierbij wel dat je een soort van klasse kiest voordat je aan de missie begint. Dat levert je puur een extra mogelijkheid op en in ons geval hadden we een kruisboog tot onze beschikking met explosieve pijlen, wat natuurlijk erg handig is bij veel tegenstand.

Ook kan je bijvoorbeeld voor de sniper klasse kiezen, die dan een extreem krachtig snipergeweer hanteert. Het is een kleine aanvulling op alle mogelijkheden die je al hebt en als we het goed gezien hebben, ben je wederom geheel vrij om je personage verder in te richten qua mogelijkheden, zoals jij dat het beste acht. Dit is overigens slechts een onderdeel van de endgame content, want Ubisoft heeft ook Raids beloofd en die speel je met maar liefst 8 man. Deze missies zijn nog complexer en uitgebreider, waardoor ze in meerdere hoofdstukken zijn opgedeeld. En als laatste moeten we natuurlijk nog aangeven dat de Dark Zones weer terugkeren en dan nog hebben we het idee dat we lang niet alles van de activiteiten gezien hebben. Kortom, Washington mag dan qua burgers enigszins uitgestorven zijn, qua activiteiten is dat allerminst het geval.

Genieten van de details

Ubisoft heeft met bijvoorbeeld Watch_Dogs 2 goed aangetoond dat ze uitstekend overweg kunnen met open-wereld games. Met name het oog voor detail springt er vaak erg goed uit en dat is in The Division 2 niet anders. Het is grafisch erg te genieten en hoewel het niet de mooiste console game tot op heden is, weet het een goede sfeer te presenteren. Wat met name erg aangenaam is, is dat de ontwikkelaar de stad volgepropt heeft met details, waar we erg van kunnen genieten. Je ziet overal puin, overwoekerde parken, verroeste auto’s, dieren en meer. Het voelt allemaal vrij realistisch aan en dat maakt het rondwandelen in de stad absoluut plezierig.

Ook de gunplay is ontzettend fijn, want The Division 2 speelt uitstekend weg. Het voelde ook allemaal erg solide aan en de gameplay biedt gevarieerde mogelijkheden van aanpak. Je bent geheel vrij in hoe je een missie aanvliegt en ook de missies zijn leuk om te spelen. Verder is het natuurlijk sowieso gaaf om eens door Washington heen te lopen, zeker in deze staat. Dat schetst immers een compleet ander beeld van de stad en dat kunnen we erg waarderen. Tegelijkertijd merkten we wel dat de versie die we speelden nog aardig gepolijst moet worden, want grafische glitches waren geen uitzondering en ook de audio was lang niet altijd op orde. De beta moet echter nog beginnen en als Ubisoft alle feedback ter harte neemt, dan hebben ze genoeg tijd om in de laatste fase nog wat bij te schaven, zodat de diamant echt gaat glimmen.

Voorlopige conclusie

The Division 2 is enerzijds meer van hetzelfde, anderzijds biedt het ook echt nieuwe ervaringen. De gameplay voelde heel erg fijn aan, dus op dat punt zit het alvast goed. Grafisch oogt het allemaal erg netjes en ook is er genoeg te doen in de stad om je langdurig mee te vermaken. Ja, er zijn zeker nog punten waar aan gewerkt moet worden, want naast de zojuist aangehaalde punten mag ook de AI bij momenten wel wat slimmer opereren. Verder zijn we erg benieuwd naar de andere endgame content, want de ‘Invasions’ waren tof – zeker in teamverband – maar voelden tegelijkertijd ook wat repetitief aan. Ubisoft heeft nog wat werk aan de winkel, maar wel hebben we al geconstateerd dat het een interessante en leuke game gaat worden. En dat is het belangrijkste.