Review: Jump Force – Cross-overs zorgen vaak voor zeer vermakelijke games. Dat er eigenlijk voor ieder wat wils iets terug te vinden is in deze games qua bekende personages is natuurlijk al gauw een reden voor veel gamers om zo’n titel te omarmen. Bandai Namco wist ons een paar jaar terug al te trakteren op J-Stars Victory Vs., een titel die op papier hetzelfde probeerde te doen als Jump Force nu. Nu is Jump Force hier, een game die met veel gejuich werd ontvangen afgelopen E3. Of deze game nu ook aan de hoge verwachtingen weet te voldoen, lees je hieronder.

Niet mekkeren, maar vechten

Het verhaal van Jump Force is vrij straight-to-the-point: de echte wereld en de werelden van de Shonen Jump manga’s botsen met elkaar, waardoor bad guys zoals Frieza en Ryuk helemaal los kunnen gaan op de onschuldige bewoners van de planeet aarde. De helden uit diverse manga’s besluiten om samen één team te vormen, genaamd “Jump Force” om zo het kwaad te bestrijden. Wanneer jij als speler bij een aanval van Frieza bijna om het leven komt, word jij door Trunks en een robotje genaamd Navigator weer tot leven gewekt met super powers.

Hoewel het begin allemaal leuk en aardig is en het je interesse ook zeker weet te wekken voor de rest, stelt het ons teleur dat de rest van het verhaal vrij saai is. Het heeft een hoog “been there, done that”-gehalte en ook de dialogen voelen gewoonweg niet goed aan, althans, ze passen niet bij de bekende Shonen Jump personages. Goku, Naruto en Luffy zijn omgetoverd tot simpele moraalridders zonder hun eigen charme waar ze juist zo om geliefd zijn.

Het maken van een personage is redelijk uitgebreid. Zo zijn er een hoop cosmetische opties waar ook kenmerken van diverse Shonen Jump personage in zitten verwerkt. Zo kan je bijvoorbeeld denken aan het kapsel van Josuke uit JoJo’s Bizarre Adventure, een personage dat zelf absent is in Jump Force. Daarnaast kan je ook zelf de vechtstijl kiezen die je wilt hanteren. Hier heb je de keuze uit drie opties die eigenlijk neerkomen op Goku, Naruto of Luffy. Het is dus wat beperkt en na een kort trainingsgevecht zul je in de hub terechtkomen.

Interessante lobby

Het hoofdkwartier van de Jump Force dient als een hub-wereld, waarin je ook andere spelers tegen kunt komen. Wanneer je Jump Force opstart heb je geen menu, je belandt namelijk direct in deze hub. Elke modi die je wilt spelen start je vanuit deze hub, of dit nu lokaal of online is. Het heeft op een bepaalde manier zijn charme, maar er is vanuit ons wel één grote klacht, namelijk de laadtijden. Jump Force heeft echt bizar lange laadtijden voor een fighting game. Om je een idee te geven, voor het eerst in de hub-wereld terechtkomen zorgt al voor een laadscherm van ongeveer een minuut.

Zodra je je avontuur begint kun je uit drie squads kiezen. Deze squads staan onder leiding van Goku, Naruto en Luffy en elke squad heeft weer een eigen doelstelling. Het doel van het team van Goku is om de aanvallende vijanden, genaamd Venoms, tegen te houden. Naruto gaat over stealth-operaties en Luffy gaat weer over het terugwinnen van territorium van de Venoms. Na het kiezen van een team krijgt je personage specifieke speciale aanvallen toegewezen, die passen bij de speelstijl die jij hebt gekozen.

Te simpel

We begrijpen dat er met een cross-over game veel mensen aangesproken moeten worden en dat de game ook toegankelijk moet zijn, maar je kan hier ook te ver in gaan. Jump Force is simpel en wordt ook niet dieper dan wat het is. Jouw arsenaal van aanvallen is beperkt en komt eigenlijk altijd op hetzelfde neer. Vierkantje voor een lichte aanval, driehoekje voor een zware aanval en de cirkel voor een grapple, en dat is het. Druk je op R2 plus één van de symbool toetsen, dan komt er een super aanval tevoorschijn die er, toegegeven, altijd bruut uitziet, maar je hebt niet echt het gevoel dat je iets fantastisch hebt gedaan.

De game bestaat verder uit een aardig roster met verschillende personages waar je uit mag kiezen, al vinden we de verdeling over de diverse series heen wat apart. Natuurlijk zijn Dragon Ball, Naruto en One Piece goed vertegenwoordigd, maar zo krijgt bijvoorbeeld een serie als Black Clover slechts alleen Asta en My Hero Academia alleen maar Izuku. Twee series die afgelopen jaar allebei van een eigen game zijn voorzien en ook zeker een following hebben, maar om één of andere reden in Jump Force toch niet zo belangrijk zijn.

Audiovisueel matig

We snappen de stijl waarvoor Bandai Namco heeft gekozen, maar helaas komt die naar onze mening niet helemaal goed uit de verf. Veel van de personages hebben een goede transitie gehad naar 3D, maar er zitten er ook wat bij die er gewoonweg niet uitzien als 3D personage. De Unreal Engine 4 is een enorm veelzijdige engine, maar lijkt niet de juiste keuze te zijn geweest voor deze game. Hoewel de personages er verder erg goed gedetailleerd uitzien, zijn de omgevingen waarin we vechten vaak vrij kaal en flets. Ongeïnspireerd is het woord om dit alles samen te vatten.

De audio doet wat het moet doen en ook daar is alles helaas gelijk mee gezegd. Geen van de muzieknummers in Jump Force weet echt indruk te maken en ze zijn ook allesbehalve memorabel. Tijdens de gevechten zijn de stemmen van de personages allemaal on-point, maar in het verhaal komen de woorden dan weer erg moeizaam uit de mond. Daar tegenover staat wel dat de geluiden bij de diverse speciale aanvallen goed uitpakken, want die weten met overtuiging de nodige herrie door je woonkamer, of headset, heen te blazen.

Conclusie

Jump Force geeft ons een heel erg gemengd gevoel. Cross-overs zijn altijd leuk om te zien en Jump Force weet bepaalde vlakken ook wel te raken. Dit is écht een fighter die je gewoon even aan kan zetten met wat vrienden over de vloer, want er is nauwelijks een learning-curve. Maar daardoor gaat Jump Force ook erg snel vervelen, want je raakt er door de ietwat beperkte gameplay snel op uitgekeken. Het verhaal is ook niet interessant genoeg om je dat extra zetje te geven en audiovisueel is het allemaal een wat gemengd verhaal. Jump Force is leuk om even te spelen, maar het heeft helaas te weinig van wat dan ook om echt interessant te blijven.

Pluspunten

  • Special moves zien er top uit
  • Hub-wereld is grappig uitgewerkt
  • Character creation is uitgebreid
  • Definitie van pick up & play…

Minpunten

  • …maar er is écht geen diepgang
  • Audiovisueel erg middelmatig
  • Vreemd roster met nadruk op slechts drie manga’s
  • Laadtijden

5.5