DLC Special: Assassin’s Creed: Odyssey – The Fate of Atlantis – De release van Assassin’s Creed: Odyssey vorig jaar ligt inmiddels een vrij lange tijd achter ons. De game is sindsdien voorzien van de nodige gratis extra content, alsook van drie verhalende uitbreidingen. De stroom aan nieuwe content is echter nog lang niet opgedroogd, want nu is het zowaar tijd voor de vierde grote uitbreiding die onderdeel uitmaakt van de Season Pass. Het gaat hier om de eerste episode van The Fate of Atlantis en dit hoofdstuk staat volledig los van alle voorgaande verhalen. Wij zijn uiteraard ook met deze uitbreiding aan de slag gegaan en we gaan je er nu meer over vertellen.

Een geheime wereld

Indien je de hoofdgame een behoorlijk eind gespeeld hebt, dan is de kans groot dat je langs ‘Atlantis’ bent gekomen. Dit is een wonderlijke en tevens geheime wereld waarover verteld werd in de game. Die wereld ligt verborgen achter een poort die verzegeld is. Het is aan jou nu om deze verzegeling te verbreken en om de geheimen van Atlantis verder te ontrafelen. Belangrijk om te vermelden is wel dat je de missies die vallen onder ‘The Heir of Memories’ volledig gespeeld moet hebben wil je aan deze uitbreiding kunnen beginnen. Die missies dienen namelijk als een aanzet om je kennis te laten maken met dit nieuwe verhaal.

Aan het begin zul je meermaals schakelen tussen het heden en verleden, waarbij ook Layla Hassan weer in beeld komt. Zij is in het heden de vrouw die via de Animus reïncarneert in ofwel Alexios of Kassandra. Het nieuwe verhaal waarmee deze uitbreiding begint is met een kennismaking met Alithea. Zij is een mysterieuze vrouw die je meer vertelt over de drie zegels, waarmee de poorten van Atlantis gesloten zijn. Haar zul je in het begin zowel in het heden (met Layla Hassan) als in het verleden tegenkomen, wat het tot een interessante wisselwerking maakt. Tijdens het begin zul je ook leren dat er meer kapers op de kust zijn, die het geheim van Atlantis willen ontrafelen. Er wordt daarbij gesproken over de soldaten van ‘The Sigma Force’, al wordt dan nog niet duidelijk wie dat precies zijn.

Een fijne onderwereld om in te vertoeven

Daar waar de vorige uitbreidingen zich nog in Griekenland afspeelden, zul je nu direct een compleet andere wereld betreden. Je daalt dit keer namelijk af naar de onderwereld, Elysium genaamd. Anders dan wat je misschien vooraf verwacht, kent dit nieuwe gebied totaal geen donkere setting. Dit gebied kenmerkt zich door zijn kleurrijke bloemenvelden, hoge gebergtes en diepe ravijnen. Aangevuld met paleizen, afgebrokkelde tempels en grote standbeelden. In die wereld maak je kennis met een tal van personages, met iconische namen als Persephoné, Hermes en Adonis.

Persophoné is de koningin van Elysium, tegen haar wil in weliswaar. Zij is namelijk door haar echtgenoot Hades in deze wereld gedropt en zij zit er dus gevangen. Net zoals bovengronds het geval was, is ook hier een conflict ontstaan omtrent de macht. Iedereen die wil vluchten uit Elysium wordt tegengehouden door het bewind van Persephoné. Jouw hoofdpersoon wordt het middelpunt van deze strijd om de macht, waarbij je aan beide kanten mee zult strijden. Puur om alle personages tegen elkaar uit te spelen. De bedoeling daarvan is om het bewind van Persophoné omver te werpen om zo de wereld te bevrijden van haar onderdrukking.

Wat nieuws, maar vooral meer van hetzelfde

Langs die rode draad voer jij een fiks aantal nieuwe missies uit. Qua grootte is deze uitbreiding zeker niet te vergelijken met de drie voorgaande hoofdstukken. Je bent met het spelen van alleen het hoofdverhaal zeker al zo’n ruime zes uur zoet, als het al niet meer is. Bovendien hangt het er ook nog vanaf of je het verhaal op een normaal niveau speelt, of dat je voor een niveau lager hebt gekozen, wat ook nog wat invloed kan hebben op de daadwerkelijke speelduur. Lang verhaal kort, de speelduur is prima te noemen voor een uitbreiding en dan te bedenken dat er nog twee hoofdstukken zullen volgen.

Elysium is opgedeeld in een aantal gebieden, zoals je dat ook gewend bent van de hoofdgame. Elk gebied wordt weer geregeerd door een hoge onderdaan van Persephoné en om haar bewind te verzwakken moet je deze belangrijkere vijanden verslaan om zo elk gebied te veroveren. Bekende kost dus, al zijn er hier en daar wel wat nieuwe dingen bijgekomen, zoals nieuwe vijanden in de vorm van versteende soldaten die gewapend zijn met een speer. Rond deze beelden tref je ook meerdere gewone soldaten aan en als je die stilletjes weet te doden is er niets aan de hand. Lukt dat niet? Dan komen deze beelden als het ware tot leven en zij zullen zich dan in de strijd mengen, wat het lastiger maakt. Die beelden, evenals de gewone soldaten, hebben ook nog nieuwe aanvallen, wat zorgt voor wat meer variatie in de actie.

Goed nadenken over je aanpak

Die aanvallen zorgen er ook voor dat je tijdelijk geen toegang hebt tot je speciale aanvallen. Dat geldt alleen wanneer je geraakt wordt en de strijd zal hierdoor merkbaar lastiger worden. Daardoor ga je van tevoren beter nadenken over hoe je bepaalde missies aanpakt, want ga je voor een geduldige en sneaky aanpak? Of stort jij je gelijk in een hevige strijd, waardoor het lastiger wordt om je doel te behalen, maar wat misschien wel leuker is? Tevens is er een nieuwe dimensie gegeven aan het reizen door het hele gebied. Naast dat je nog steeds kan snelreizen tussen verschillende punten die je hebt ontgrendeld, zijn er nu ook portalen. Omdat je anders continu hoge bergen moet beklimmen, wat niet heel snel gaat, kan het soms langer duren eer je ergens terecht komt. Om hier de reistijd bij te korten kan je daarom gebruik maken van deze portalen, die ‘The Wings of Hermes’ genoemd worden.

Conclusie

The Fate of Atlantis is een stuk groter dan de drie voorgaande hoofdstukken van het Legacy of the First Blade verhaal. Het betreden van het nieuwe gebied Elysium biedt hier een welkome en frisse ervaring. Daar tegenover staat weer een nieuw verhaal met missies, die over het algemeen niet anders zijn dan je al gewend bent. Interessant zijn echter wel de nieuwe vijanden met hun speciale aanvallen, wat voor meer gevarieerde gevechten zorgt. Hierdoor word je gestimuleerd om goed na te denken over welke aanpak je hanteert en dat pakt wat ons betreft goed uit. The Fate of Atlantis is ondanks deze vernieuwing qua gameplay niet heel bijzonder, maar de grote en kleurrijke nieuwe speelwereld maken het zeker de moeite waard.