Special: Aan de slag met de early access versie van Dreams – Toen LittleBigPlanet eind 2008 uitkwam voor de PlayStation 3, wist ik niet hoe snel ik in de winkel moest zijn om mijn kopie van de game op te pikken. Wat het toentertijd kersverse Media Molecule een jaar eerder op de Game Developers Conference liet zien, leek een frisse wind te zijn. Een frisse wind in een industrie die net een nieuwe generatie in was gestapt en ze liepen het podium op met die gewaagde tag: “Play. Create. Share.”.Spelers konden hun fantasie de vrije loop laten en hun eigen levels creëren, waar echt een aantal pareltjes tussen zaten. LittleBigPlanet sloeg in als een bom, kreeg lovende cijfers van de critici en Sackboy werd van de ene op de andere dag een PlayStation icoon. Nu wil de Britse studio met ‘Dreams’ voortborduren op hun filosofie voor user-generated content. Dit keer blijft het echter niet bij levels en mini-games; de spelers krijgen de gereedschappen om gehele games (en meer!) neer te zetten.

Welkom in Dreams

Dreams begint met een prachtig gestylde openingsscène, waarin verschillende elementen uit onze wereld benoemd worden: licht, kleur, vorm, geluid en niet te vergeten: het leven zelf. Na deze scène kreeg ik de mogelijkheid om mijn ‘imp’ te kiezen, een soort pluisbolletje dat ook meteen als jouw navigatie dient in de wereld van Dreams. Je beweegt jouw imp over het scherm aan de hand van de motion sensor en lichtbalk in de DualShock 4 controller. Mocht jouw gekleurde wezentje onverhoopt vast komen te zitten in de hoek, dan kan je hem weer centreren door kort de Options-knop ingedrukt te houden. Door de imp over verschillende vormen te bewegen, werd ik beloond met een uiteenspatting van kleuren en muziektonen. Het duurde dan ook niet lang of ik maakte een waar festijn van muziek, kleuren en vuurwerk.

Na de opening volgde er een kort segment waarin ik een kegelvormig wezentje – Connie – achtervolgde door een aantal kamers. Door controle te nemen over Connie veranderde Dreams plotsklaps in een 3D platformer, compleet met haar eigen regels en mechanieken. Nu is dat niet geheel uniek, want er zijn eerder games geweest die 2D en 3D elementen slim met elkaar wisten te verweven. De grote verrassing was echter dat alles wat tot zover getoond werd, wat te horen was en waar interactie mee mogelijk was, volledig in Dreams was gemaakt. En dat is uiteindelijk ook de essentie van Dreams: wij – de spelers – kunnen dit ook maken. Je hebt geen grote studio of ervaring in gamedesign nodig. Alles wat jij wilt, alles wat je droomt, ligt binnen handbereik.

Content, content en nog eens content

Na het doorlopen van de introductie beland je met jouw imp in de Homespace – een ruimte die als jouw hub fungeert, net zoals de Pod dat was voor LittleBigPlanet. Je kunt de Homespace naar hartenlust veranderen met spullen en Media Molecule heeft daar al wat basiszaken neergezet, maar heel uitgebreid is deze functionaliteit nog niet. Wellicht dat dit verder uitgebreid zal worden naarmate de game meer in early access zit of anders bij de release. Vanuit de Homespace kun je de andere drie modi van Dreams benaderen, namelijk Dream Surfing, Dream Shaping en Community Jam.

In Dream Surfing kun je de creaties van andere dromers beluisteren, bekijken en doorspelen, en het is verbazingwekkend hoe breed de selectie aan content nu al is en vooral hoe soepel het allemaal werkt. Ik besloot om eerst de hoogst gewaardeerde content te bekijken en met een druk op de knop zat ik in een lugubere wereld. Bewapend met een pistool, machinegeweer en shotgun sprong ik van links naar rechts, terwijl ik het alien-gespuis kennis liet maken met het onaardige uiteinde van mijn arsenaal. En toen ik klaar was, kon ik met een paar drukken op de knop weer verder browsen. Zoals gezegd is de hoeveelheid en breedte van de content enorm.

Om wat ideëen te geven: ik zag dat iemand de intro van Game of Thrones heel aardig had nagemaakt, kon een prima potje poolen, racen met een hovercraft, spelen met een Portal Gun en Vincent van Gogh’s ‘Sterrennacht’ is met fantastisch oog voor detail nagemaakt. Zelfs de beruchte en inmiddels verwijderde demo van P.T. is niet ongeroerd gebleven en bijna net zo angstaanjagend als het origineel uit 2014. En dat is nog maar een kleine greep uit de enorme grabbelton aan content. Games, artistieke showcases, muziekvideo’s of uitgebreide verhalen… de mogelijkheden zijn eindeloos. Wat je ook maar bedenkt, het is te maken in Dreams. Dat belooft ook veel goeds voor als de game uiteindelijk verkrijgbaar is, want die bibliotheek is over een aantal jaren tot de nok toe gevuld met prachtige creaties.

Zelf aan de slag gaan

Na het doorlopen van wat games, muziek en korte filmpjes was het tijd om zelf wat in elkaar te knutselen in Dream Shaping. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de Create modus van Dreams is heel erg intimiderend. Je moet bijvoorbeeld in het geval van een shooter rekening houden met hoe jouw level eruit ziet, wanneer de speler een wapen krijgt, de hitboxes van vijanden en andere objecten, de besturing en feedback op de speler, de geluidseffecten en ga zo maar door. Het goede nieuws is dat Media Molecule je niet zomaar in het diepe gooit; voor elk denkbaar element in een game hebben zij zorgvuldig interactieve tutorials en filmpjes klaargemaakt, die je helpen de Create modus onder de knie te krijgen. Dit gaat van animatie tot aan geluid en van logica tot artstyle. Tevens is het mogelijk om elementen uit andere gemaakte dromen te gebruiken als startpunt voor jouw eigen creatie.

De tutorials zijn, zoals gezegd, zeer uitgebreid. Aan de hand van filmpjes die klein in het beeld verschijnen, kun je stap voor stap alle aspecten van het creëren onder de knie krijgen. Mocht het filmpje iets te snel gaan, dan kun je deze pauzeren, terug- en vooruit spoelen of full-screen maken/bekijken. Net zoals in de introductie speelt jouw Imp de hoofdrol en fungeert het als een cursor van een muis. Door jouw Imp heen en weer te bewegen kun je objecten oppakken, draaien, groter en kleiner maken, klonen of de verscheidene menu’s openen. Doordat je gebruikmaakt van de motion sensor van de DualShock 4 is dat in het begin wat wennen, maar met wat oefening zul je merken dat je vrij rap handig wordt in het manipuleren van objecten, zoals blokken en trappen.

Schilderspalet of waardepakket?

Tijdens het spelen van de early access schoot echter wel de vraag in mijn hoofd: voor wie is deze game nu eigenlijk, de gemiddelde gamer die na een lange dag werken op de bank wil ploffen en afleiding zoekt? Of is Dreams voor de geduldige creatieveling die er voldoening uit haalt om tot in de fijnste details een unieke ervaring neer te zetten? Media Molecule probeert hier nu al een antwoord op te geven met de zogeheten Community Jam; de studio bepaalt een thema, bijvoorbeeld het Chinese Nieuwjaarsfeest of Outer Space en vervolgens heeft de community zo’n twee weken de tijd om binnen dat thema een game te maken of juist te spelen. De dromen met de meeste likes komen uiteindelijk in een Hall of Fame, zodat ze altijd snel terug te vinden zijn. Zo is er voor de normale gamer een vaste stroom aan games om te spelen en krijgen de creatievelingen onder ons nieuwe inspiratie om zich in vast te bijten.

Voorlopige conclusie

Het opstarten van Dreams is haast overweldigend; er is nu al zo veel om over te schrijven, dat ik haast ruimte tekort kom. De content van mijn mededromers is tot nu toe vermakelijk en in een aantal gevallen zelfs enorm indrukwekkend te noemen. Media Molecule poogt met hun nieuwste titel een platform met een uitgebreide gereedschapskist bij de spelers neer te zetten en te zeggen: “Bring it on!”. Zodoende spelen zij ook met de ware definitie van het sandbox-genre, zoals wij dat kennen. Dreams kan daarbij ook nog eens een hele belangrijke game worden, want het toont aspirant-ontwikkelaars de eerste fijne kneepjes van het vak en ik zie zo voor me dat er hele teams samengesteld worden om nieuwe en fantastische ervaringen (opnieuw) te maken. De early access van Dreams licht een tipje van de sluier op van  wat er allemaal mogelijk is. En dat is veel, heel erg veel.