Review: MotoGP 19

Review: MotoGP 19 – De MotoGP-serie gaat al jaren mee en hoewel de games over het algemeen best aardig zijn, worden er vaak beloftes gedaan door de ontwikkelaar die niet waar worden gemaakt. Vorig jaar wist MotoGP 18 zo goed als geen progressie te boeken, dus beloofde Milestone beterschap met MotoGP 19. De Italiaanse ontwikkelaar heeft dus wederom aangegeven dat het nieuwste deel in de serie op veel punten is verbeterd en dat de game het beste deel uit de reeks moet zijn. Worden de beloftes nu wel ingelost of vervalt Milestone weer in zijn oude gewoontes en wordt er weinig tot geen progressie geboekt?

Dat zit wel goed

De MotoGP-serie heeft wat betreft het racen op zich altijd wel aardig gescoord en ook met het nieuwste deel valt hier weinig op aan te merken. Je voelt dat je een zware machine aan het besturen bent en het is duidelijk merkbaar als je op een droge of natte ondergrond rijdt. Je kan niet alleen bepalen hoe moeilijk of makkelijk de game is, maar ook in hoeverre je de realiteit wilt benaderen. Je kan MotoGP 19 als een pure simulator spelen, waarbij je bijvoorbeeld rekening moet houden met de temperatuur van je banden en in hoeverre zij zijn versleten of je kan dit totaal achterwege laten en de game meer als een arcade-ervaring spelen. Zo is er voor iedereen wat wils.

Extreem realistisch?

Het grote speerpunt van MotoGP 19 is volgens de ontwikkelaar de AI van je tegenstanders. Er is een gespecialiseerd bedrijf aangetrokken om er voor te zorgen dat je tegenstanders volgens eigen zeggen ‘extreem realistisch’ gedrag vertonen en je kan zien dat hier progressie in is geboekt. Waar voorheen je tegenstanders vaak dezelfde racelijn volgden, is dat nu niet meer het geval. Tevens maken je opponenten gebruik van gaten die jij laat vallen. Je hebt in MotoGP 19 meer het idee dat iedere rijder voor zichzelf denkt en niet als een kip zonder kop achter zijn voorganger aanrijdt. Je ziet af en toe nog wel eens domme dingen gebeuren, zoals crashes die gemakkelijk vermeden hadden kunnen worden, maar over het algemeen is de AI goed en dit maakt het racen leuker dan voorheen.

Net als vroeger

Een punt waar weinig tot geen progressie in is geboekt zijn de graphics. MotoGP 19 lijkt heel erg op zijn voorganger en dat is jammer. De game schakelde vorig jaar wel over naar Unreal Engine 4 om voorbereid te zijn op de toekomst, maar leek alsnog op een PlayStation 3-titel. Zo was het bijvoorbeeld erg kaal rondom de tracks. MotoGP 19 gaat hier in vergelijking weinig op vooruit. Ook de physics zijn vrijwel hetzelfde en zijn verre van optimaal. Crashes zien er negen van de tien keer vreemd uit, doordat het niet overeenkomt met bijvoorbeeld de snelheid waarop je reed. De rijders zelf zien er dan weer wel oké uit, maar dat kan het totaalplaatje niet redden. Op grafisch gebied is het erg matig en er valt nog heel veel te winnen. Het wordt ook wel tijd dat dit gebeurt in plaats van dat het steeds beloofd wordt.

Een ouderwetse uitdaging

De ontwikkelaar heeft wel werk gemaakt van de content die aangeboden wordt. Zo heeft MotoGP 19 een geheel nieuwe modus: Historical Challenges. Hierin speel je races uit de geschiedenis van de MotoGP na. De opdrachten die je hier moet doen bestaan uit het verslaan van je tegenstander of binnen een bepaalde tijd een ronde rijden, dus je doet eigenlijk niets anders dan in andere modi. Toch is Historical Challenges wel leuk, want het biedt uitdagende gameplay en je kan onder andere coureurs vrijspelen, die je weer kan gebruiken in andere modi. Verder kan je nog kiezen om te rijden met Moto E-bikes in diverse modi en er is een editor aanwezig waarmee je het pak en de helm van je racer aan kan passen naar je eigen smaak. Er is dus aardig wat content om je mee te vermaken.

De diepte in

Het is tof dat er genoeg te doen is, maar het komt wel allemaal op hetzelfde neer. Dat is natuurlijk logisch, want je kan weinig doen met een motorsportgame. Dit werd voorheen wel gedaan door middel van de ‘Managerial Career’ modus, maar Milestone heeft deze modus niet teruggebracht, nadat deze vorig jaar al werd geschrapt. Het had echter zeer welkom geweest. Nu is er een ‘normale’ carrièremodus aanwezig, maar hier zit weinig diepgang in. Het is leuk dat je in vier verschillende klasses kan rijden om langzaam op te klimmen naar de MotoGP, maar daaromheen is niet veel te doen. Ook de presentatie is wat minder dan vorig jaar en je krijgt bij elke race steeds dezelfde intro te zien. Hier had wel wat meer werk van gemaakt mogen worden, want het voelt nu wat goedkoop aan.

Het aanpakken van ergernissen

Waar gamers die MotoGP 18 hadden gekocht niet vrolijk van werden, waren de laadtijden. De game nam erg de tijd om een parkoers in te laden. Helaas moeten we melden dat dit nog steeds het geval is. Het is ietsje beter, maar nog steeds te lang. Waar we een verbetering zien is in het online gedeelte, want dat liep in het vorige deel niet altijd even lekker. Dat heeft Milestone nu aangepakt door dedicated servers aan te bieden en dat heeft een positief effect. Je hebt nu ook de mogelijkheid om zelf de regels te bepalen waar een wedstrijd aan moet voldoen, wat een leuke toevoeging is. Toch is het jammer dat Milestone niet op alle vlakken even veel vooruitgang geboekt heeft.