Review: Dragon Star Varnir

Review: Dragon Star Varnir – Sommige ontwikkelaars staan bekend om één bepaald genre en dat komt doordat zij zich hier hoofdzakelijk op richten. Zo staat From Software de laatste jaren bekend om zijn action RPG’s. Een andere ontwikkelaar die bekend staat om één genre is Compile Heart. Dit bedrijf staat synoniem aan JRPG’s en dan hoofdzakelijk de Neptunia-reeks. Met Dragon Star Varnir worden de bekende personages uit de eerder genoemde serie ingeruild voor heksen en mensen die elkaar niet kunnen luchten of zien. Dit is een hele andere setting dan de titels waar Compile Heart mee bekend geworden is, dus verwacht een hele andere game.

Bekend terrein

Als je een aantal games van Compile Heart gespeeld hebt, weet je dat die games heel erg op elkaar lijken. Het zijn turn-based JRPG’s die zich afspelen in losse levels en gebruik maken van veel cut-scènes, die veel weg hebben van een visual novel. Het is dus vaak hoofdzakelijk knip- en plakwerk, met hier en daar wat kleine aanpassingen. Dragon Star Varnir volgt wederom dezelfde formule en voelt daardoor heel erg vertrouwd aan voor gamers die bekend zijn met het werk van Compile Heart, maar tegelijkertijd kunnen we ons goed voorstellen dat die groep aan vernieuwing toe is. Je krijgt nu het gevoel dat de ontwikkelaar bang is om af te wijken van de vertrouwde en vrij succesvolle formule en dat is jammer.

Meer lagen

De kleine aanpassingen die zijn gemaakt in Dragon Star Varnir zijn onder andere te vinden in het vechtsysteem. Voor het grootste gedeelte is het hetzelfde als menig andere turn-based RPG, maar nu worden er letterlijk meerdere lagen aan toegevoegd. De heksen kunnen namelijk vliegen en doen dat op drie verschillende hoogtes, en dit geldt ook voor de vijanden. Dat je nu rekening moet houden met deze hoogtes zorgt voor een frisse aanpak en meer mogelijkheden om aan te vallen, dan wel te verdedigen. Zo kan je bijvoorbeeld een vijand die boven zijn teamgenoot vliegt naar beneden rammen, zodat je twee vliegen in één klap schade toebrengt. Het vechtsysteem gaat dus erg diep en dat is dan ook heel tof. Fans van turn-based gevechten zullen hier absoluut van smullen.

Een andere aanpassing is dat de sfeer van de game een stuk serieuzer en grimmiger is. In de Neptunia-reeks en ook in andere titels van Compile Heart wordt het altijd erg luchtig gehouden, waardoor de dialogen en ook het verhaal zelf vaak niet veel om het lijf hebben. Dat is met Dragon Star Varnir wel anders. Hier zijn de dialogen een stuk interessanter en daardoor word je als speler veel meer in het verhaal getrokken. Waar veel gamers in vorige games van Compile Heart de vele cut-scènes op een gegeven moment begonnen te skippen, doordat er op den duur veelal weinig relevante informatie werd gegeven, zal dat bij deze titel absoluut niet het geval zijn.

Goed kiezen

Wat ook heel tof is, is dat je heel veel mogelijkheden hebt om je personage aan te passen. We hebben het dan niet over outfits en het uiterlijk, maar over hoe je elk figuur wilt gebruiken tijdens de gevechten. Je kan natuurlijk sterker worden door te levelen en dat doe je door gevechten te winnen, maar je kan ook je vijanden opeten. Hierdoor kan je hun karakteristieken overnemen, inclusief hun vechtbewegingen en eventuele buffs. Je kan deze echter niet ongelimiteerd aan je arsenaal toevoegen, want je krijgt hier een bepaald aantal punten voor. Elke beweging heeft weer een x-aantal punten, dus je moet goed kijken naar welke karakteristieken je wilt gebruiken.

Ouderwets

Waar geen veranderingen in zijn doorgevoerd, is het leveldesign. Zoals je al hebt kunnen lezen kom je terecht in losse levels. Hier zijn er niet heel veel van en deze zijn ook nog eens vrij klein en lineair. Er is daardoor weinig mogelijkheid tot exploratie. Tevens lijken een paar maps heel erg op elkaar, wat een beetje goedkoop aanvoelt. Het begint dus tijd te worden dat dit wat uitgebreider wordt in de games van Compile Heart, zodat het wat minder ouderwets aanvoelt. Aangezien je ook af en toe zal moeten grinden om op te levelen, wordt het extra repetitief, doordat je vaak in dezelfde levels aan de gang moet gaan. Levels die meer open zijn of wellicht een geheel open wereld, zouden sowieso het grinden iets draaglijker kunnen maken, dus wellicht kan de ontwikkelaar hier met toekomstige games gehoor aan geven.

Kan het wat minder?

Nu we het toch over grinden hebben, ook op dit punt valt er wat op aan te merken. Nu is bekend dat je met dit soort titels op sommige momenten zal moeten grinden om sterkere vijanden te kunnen verslaan, maar het slaat in dit geval op een gegeven moment een beetje door. Als je voorbij de helft bent, dan zal je geregeld echt flink aan de bak moeten om op hetzelfde level – of in ieder geval in de buurt – te komen van de tegenstanders waar je tegenover komt te staan. Dit had wel iets minder mogen zijn. Nu maakt het toffe vechtsysteem wel wat goed, maar je krijgt toch het idee dat dit zo is om de levensduur van de game kunstmatig te verlengen.