Gespeeld: The Dark Pictures Anthology: Man of Medan – Supermassive Games is voornamelijk bekend van Until Dawn, dat zij enkele jaren geleden in samenwerking met Sony hebben uitgebracht. Een prima game die een leuke spin-off voor PlayStation VR kreeg. In de tussentijd hebben ze ook nog Bravo Team en The Inpatient gemaakt, maar die sloegen de plank een beetje mis. Ze blonken echter uit in verhaalgedreven games, waarin keuzes centraal staan en nu grijpen ze met The Dark Pictures Anthology terug naar dat genre. De eerste titel in deze reeks heet Man of Medan en verschijnt al snel, tijd om er nog één laatste blik op te werpen in de vorm van een preview.

Herkenbare gameplay

Over het verhaal van Man of Medan is sinds de aankondiging een hoop geschreven, maar mocht je nog niet helemaal op de hoogte zijn, Dan verwijzen we je graag naar onze hands-on preview van vorig jaar, waarin dat aspect meer naar voren komt. In deze preview willen we het graag wat meer over de gameplay gaan hebben en dat valt kortweg samen te vatten als: herkenbaar. We hebben een klein half uurtje met de gamescom demo kunnen spelen en daarin vielen een aantal zaken op. Zo blijft Supermassive Games trouw aan het keuze-element tijdens de scènes, maar qua gameplaymogelijkheden voelde het allemaal wat beperkter dan Until Dawn.

In die game kon je vrij bewegen en had je veel interactieve elementen en dat lijkt in Man of Medan veel minder terug te komen. In die zin lijkt deze titel veel meer op een andere game van de ontwikkelaar, Hidden Agenda, in plaats van op Until Dawn. Het verschil zit hem ogenschijnlijk in het veel meer filmische aspect dat op deze game van toepassing is, want de primaire gameplayelementen bestaan uit keuzes maken, vragen beantwoorden en quick-time events. Je krijgt veel meer een interactieve film voorgeschoteld dan daadwerkelijk een actievolle horrorgame, zoals Until Dawn dat was. Een vrij belangrijk aspect om te benadrukken als je er vanuit ging dat de gameplay in lijn zou liggen met die game. Dat betekent echter niet dat dit een mindere titel is, maar het benadert de ervaring op een net wat andere manier en dat is wat best wel goed beviel.

Snelheid is cruciaal

Tijdens de demo werden we geconfronteerd met meerdere situaties waarin keuzes maken centraal stonden. Bevrijd je eerst de persoon links van je, of toch diegene die rechts van je zit. En als je die keuze dan gemaakt hebt, ga je dan de ander bevrijden of haal je eerst de tape van zijn/haar mond? Dat zijn van die keuzes die ook direct invloed kunnen hebben op de onderlinge relaties die je kan onderhouden met de andere personages, een element dat een behoorlijk grote rol speelt in dit avontuur. Deze keuzes komen overigens met een kleine timer, waarbij je genoeg tijd hebt om de juiste afweging vanuit jouw perspectief te maken in de hoop dat het de juiste kant op gaat. Hierbij krijg je dus enige bedenktijd.

Het kan echter ook direct afgelopen zijn, zo konden we ervaren. De hele scene die we speelden draaide om het ontsnappen uit de greep van een boze kerel die ons vast had gezet op een bootje ergens op de oceaan. Door vrij te komen was er de optie om te vluchten met een bootje, maar dat zorgde ervoor dat we onder vuur kwamen te liggen, terwijl we snel probeerden weg te varen. De man op de boot pakte zijn pistool en schoot, en slechts een fractie van een seconde hadden we de tijd om de juiste knop in te drukken om de kogel te ontwijken. In werkelijkheid dien je min of meer net zo snel te reageren, dus de game vraagt een realistisch reactievermogen van je. Wij – zo traag als dat we zijn – waren te laat en het personage was kort daarop dood. Einde oefening, voor hem althans.

Dat geeft ook aan hoe snel iemand de dood kan vinden en het ligt geheel aan jou of je dat voorkomt of laat gebeuren, want je reactiesnelheid is hierin alles bepalend. Maar er zijn meer van dat soort elementen. Dit kan aan de orde zijn bij de dialogen, maar ook in andere benarde situaties waarin het verhaal zich opsplitst op basis van wat je kiest of hoe snel je bent. Dat alles in een buitengewoon donkere setting maakt dat Man of Medan een angstaanjagende titel is, want iedereen die de trailers gekeken heeft, weet dat je te maken krijgt met zaken die niet helemaal pluis zijn. Gooi daar een duistere grafische stijl tegenaan en je zit continu in spanning, want het kan zo van het ene op het andere moment fout gaan en erger nog, de game zal je ook geregeld laten schrikken.

Bekende gezichten

Voor de eerste episode van The Dark Pictures Anthology heeft Supermassive Games wat bekende gezichten aangetrokken, waaronder Shawn Ashmore (X-Men: Days of the Future Past, The Following, Quantum Break) en Ayisha Issa (Polar, Unité 9). Dat is duidelijk te zien in de game, gezien ze erg netjes nagemaakt zijn. Naast dat zij hun stem aan de game verlenen, is ook hun uiterlijk meegenomen dus dat komt de acteerprestaties van de personages beter ten goede. Grafisch is de game overigens best wel indrukwekkend, want hoewel het veelal erg donker is, ziet het er uitstekend uit met de nodige specifieke details. Mede ook dankzij de belichting die erg goed geïmplementeerd lijkt te zijn, wat de algehele spanning nog wat verder opdrijft.

Voorlopige conclusie

Man of Medan belooft een mooie verhalende game te worden waarin het lot van de personages op ieder moment bepaalt kan worden. Dat aan de hand van de keuzes die je maakt, hoe snel je met quick-time events bent en hoe je met anderen omgaat. Lang hebben we de game niet kunnen spelen, maar wel werd duidelijk hoe de gameplay werkt. Het is wat minder interactief dan Until Dawn, maar het kent meer mogelijkheden qua keuzes om het verhaal te bepalen dan Hidden Agenda. Het zit er dus een beetje tussenin en het verhaal lijkt in elk geval de boventoon te voeren. Leuk is natuurlijk de mogelijkheid om de game met meerdere mensen te spelen, wat ook voor goede replaywaarde lijkt te zorgen. Volgende week verschijnt de titel en kort daarna zullen we je er alles in onze review over vertellen.