Review: Wreckfest

Review: Wreckfest – Racen met auto’s die duidelijk aan het einde van hun latijn zijn, vol op elkaar inrijden, elkaar van de baan rammen en heftig crashen. Dat zijn verschillende punten die niet bepaald relevant zijn voor het gros van de racegames, maar in games als Destruction Derby was dat juist het uitgangspunt. Helaas is die franchise min of meer gestorven, maar Bugbear Entertainment komt als reddende engel met Wreckfest op de proppen. Een game die duidelijk op de iconische franchise is gebaseerd, maar dan geheel vormgegeven naar hedendaagse standaarden. Het resultaat: een vermakelijke en chaotische racer.

Racen met een grasmaaier

Dat Wreckfest zich alles behalve serieus neemt zien we terug in letterlijk de eerste race van de singleplayer. Hierin word je met nog een hoop andere deelnemers op een wat gemodificeerde grasmaaier gezet en is het taak om zoveel mogelijk tegenstanders uit te schakelen. Niet op een baan, maar op een vierkant afgesloten grasveld en binnen de kortste keren vliegen de coureurs en de grasmaaiers door de lucht. Dat zet gelijk de toon voor de rest van de races en cups die je kunt verrijden in de singleplayer, want het staat bol van de onzin. Met enige regelmaat tovert de game een glimlach op je gezicht als je ziet wat voor absurds je gepresenteerd krijgt.

Het racen met grasmaaiers is slechts één ding, ook zul je gaan rondrijden op banken die voorzien zijn van motoren, racen met schoolbussen, combines, campers en nog veel meer. Auto’s voeren de boventoon in Wreckfest, maar aan lollige uitspattingen ontbreekt het de game absoluut niet. In de singleplayer zul je met alles te maken krijgen en dat is opgedeeld in vijf kampioenschappen. Per kampioenschap tref je een redelijk fors aantal races aan die soms in een serie gepresenteerd worden en door te winnen verdien je punten. Bij genoeg punten speel je latere races in het kampioenschap vrij en als je daarin het merendeel gedaan hebt, dan zal het volgende kampioenschap beschikbaar worden gesteld.

Op die manier race je je een weg door de singleplayer heen en de game zit vol met diverse voertuigen, zodat het genoeg afwisseling zal bieden tijdens het spelen. Het ene moment word je met diverse soortgelijke voertuigen in een arena geplaatst en is het zaak om zo veel mogelijk tegenstanders te ‘wrecken’. Het andere moment race je op een baan en is het zaak om eerste te worden. Dat zijn de twee primaire onderdelen van de singleplayer als het op races aankomt en dat klinkt wat beperkt. In werkelijkheid valt dat erg mee, want de variatie in de races zit hem vooral in de voertuigen. Het racen met een schoolbus voelt namelijk totaal anders aan dan een gewone auto.

Ook de opzet van die races zorgt voor afwisseling, want de game wil nog weleens oneerlijke samenstellingen presenteren. Zo werden wij in een auto geplaatst die voor één en achter twee wielen had. Als enige reden wij in dit voertuig op een oval terwijl de AI uitsluitend met schoolbussen reed. Qua kracht ben je absoluut niet opgewassen tegen dit soort logge machines, tegelijkertijd ben je wel veel sneller. Een risico is echter dat je hard kan crashen als je niet goed oplet, want met slechts één wiel aan de voorkant ben je niet bepaald stabiel. Verderop in de singleplayer wordt dat concept omgedraaid en rijd je met een schoolbus tegen alleen maar van dat soort driewielers. Ook is het doel dan niet om eerste te worden, maar om acht tegenstanders te wrecken en dat op een gewone baan in plaats van een arena.

Wat Wreckfest echt z’n eigen identiteit geeft is de selectie van voertuigen en de samenstelling van races, die we nooit eerder hebben gezien. Dat zorgt voor vermaak, hilarische taferelen en een leuke uitdaging. Met een hoop races in de singleplayer ben je wel even zoet, waardoor het eens te meer te prijzen valt dat Wreckfest voor een schappelijke midprice in de winkels wordt gelegd. En als je eenmaal klaar bent met de singleplayer, dan kan je online je geluk gaan beproeven en reken maar dat de chaos dan compleet zal zijn, want aan regels heb je in deze game totaal lak. Er zijn geen regels, behalve te fors afsnijden op circuits zorgt ervoor dat je je moet resetten en dus achterstand oploopt. Voor de rest kan je doen en laten wat je wilt.

Vind je die ene tegenstander vervelend omdat hij je telkens raakt? Dan geeft de game aan wie je rivaal is en terwijl je voor je doelstelling strijdt of naar de kop van het veld probeert te komen, kan je gelijk ook je rivaal even aanpakken door hem een doodsklap te bezorgen. De tegenstanders van de baan racen is geoorloofd, hetzelfde geldt voor de pit manoeuvre, vol op tegenstanders ofwel tegenliggers inrijden is ook geen probleem. Je bent letterlijk vrij om te doen en laten wat je wilt op de baan en dat voelt best wel als een verademing aan. Dat gaat gepaard met een indrukwekkend physicsmodel, want je kunt de voertuigen tot in den treuren vernietigen op vele verschillende manieren. Kijk er niet raar van op als je met enige regelmaat in een totaal vervormd object rondrijdt, want door veel te crashen en botsen blijft er binnen de kortste keren niets van het strakke model dat het ooit was over.

Er is meer…

Grafisch is de game overigens ook goed te pruimen. Zoals al aangehaald zijn de physics echt dik op orde en dat is een groot pluspunt, met name in een game die zo de nadruk op crashen en botsingen legt. Het is niet de mooiste game van deze generatie, maar het ziet er wel gewoon prima uit. Hetzelfde geldt voor de soundtrack en het geluid in het algemeen, ook dat is dik op orde. Wat ook een mooi pluspunt van Wreckfest is, is dat de game een degelijke replaywaarde kent in de singleplayer. Alle races komen namelijk met secundaire doelstellingen, zoals een x-aantal tegenstanders wrecken, 180 graden laten draaien, zoveel schade aanrichten en meer. Weet je dat te voltooien tijdens een race, dan krijg je nog meer punten en dus unlock je sneller nieuwe races en kampioenschappen.

Het enige nadeel wat hierbij komt kijken is dat de game niet heel duidelijk aangeeft voorafgaand aan een race wat het doel precies is, dat kan alleen tijdens het racen en niet in het hoofdmenu. Over het menu gesproken, dat is wel echt een nadeel in de game, want die is tergend traag. Je kunt nieuwe auto’s kopen en degene die je in bezit hebt customizen, maar door het trage menu geef je daar al snel de brui aan. Ook de laadtijden zijn wat lang, wat je een beetje uit de flow haalt en tevens moet gezegd worden dat het vreemd is dat sommige objecten niet te verwoesten zijn op de baan, daar waar je dat wel bij zou verwachten. Met name omdat het gros van de objecten wel gewoon te vernietigen is. Hierdoor kan er wat verwarring ontstaan en kun je crashen door een foute inschatting, wat vervelend kan zijn.

Vreemde circuits

Om met een positieve noot na deze samenvatting van minpunten te eindigen, een ander hoogtepunt van Wreckfest zijn de circuits. Net zoals dat de ontwikkelaar buitengewoon creatief is met de races en bijbehorende voertuigen, kan hetzelfde over de banen gezegd worden. Die tref je in allerlei soorten en maten aan en dat op een manier die je zelden in andere games ziet. De tradionele 8 is van de partij, wat gegarandeerd voor crashes zorgt, maar ook zul je racen op banen waarbij het asfalt voornamelijk gebruikt wordt in beide richtingen en ook dat kan voor een totale chaos zorgen, gezien je geregeld met 23 anderen op de baan rondrijdt. Oftewel in het kort: ook de banen zorgen voor genoeg diversiteit in de gameplay en dat maakt het plaatje dat Wreckfest heet compleet.