Review: Contra: Rogue Corps

Review: Contra: Rogue Corps – Konami stond vroeger synoniem aan kwaliteitsgames. Vooral in het 8- en 16-bit tijdperk wist de ontwikkelaar/uitgever de ene na de andere topper uit te geven. Tegenwoordig staat Konami bekend als het bedrijf dat de nieuwe Silent Hill-titel om zeep hielp en het bedrijf dat Hideo Kojima het leven zuur maakte. Tevens focussen zij zich nu op pachinko-machines en zijn games een bijzaak geworden. De titels die zij nu uitgeven – buiten de populaire Pro Evolution Soccer-serie om – hebben bij lange na niet de kwaliteit als waar Konami vroeger om bekend stond. Toch probeert het Japanse bedrijf het weer eens en ditmaal brengen zij een oude franchise terug, namelijk Contra. In Rogue Corps is de serie gemoderniseerd tot een 3D twin-stick shooter en het moet de sfeer van Contra behouden.

Is dit Contra?

Als je aan Contra denkt, dan denk je aan een actievolle shooter met een hoge moeilijkheidsgraad. De strakke besturing zorgt er altijd voor dat als je doodgaat, dat het door een fout van jou komt en niet omdat de game oneerlijk is. Tevens verwacht je levels die goed doordacht zijn en dat je tegenover vette eindbazen komt te staan. Rogue Corps weet aan een aantal van deze standaarden te voldoen, maar daar horen wel kanttekeningen bij. We beginnen maar met wat Rogue Corps sowieso niet goed doet en dat is de totale sfeer. De over-the-top personages en de algehele ‘grappige’ sfeer past totaal niet bij de serie. De subtitel van de game had gewoon de gehele titel moeten zijn, want het lijkt er nu op dat Konami de Contra-naam hier maar op heeft geplakt. Dat in de hoop dat gamers hierdoor massaal tot kopen over zouden gaan, omdat het een bekende franchise is.

Als we kijken naar het eerste wat je van een Contra-game zou verwachten, dan is Rogue Corps inderdaad een actievolle shooter met een hoge moeilijkheidsgraad. Dat is goed zou je zeggen, maar hier komt de eerste echte kanttekening om de hoek kijken. De hoge moeilijkheidsgraad komt doordat elk geweer kan oververhitten. Als dit gebeurt, dan is een wapen voor een paar seconden onbruikbaar. Nu heb je wel twee wapens, dus als de ene overhit is schakel je over naar de ander. Dit zorgt er echter voor dat je constant tussen wapens aan het wisselen bent, doordat ze snel oververhitten en dat wordt snel heel erg vervelend. Het gebeurt ook regelmatig dat de ene verhit raakt en de ander nog aan het afkoelen is. Je kan dan even niet schieten. Dit overleef je wel in de eerste paar levels, maar daarna is de tegenstand zo groot dat constant vuren een noodzaak is. Dit maakt de game een oneerlijke aangelegenheid.

Een beetje olie had welkom geweest

Wat Rogue Corps ook wat moeilijker maakt dan nodig is, is dat de besturing stroef en onnauwkeurig is. De Contra-serie staat juist bekend om zijn strakke besturing, maar daar is in dit geval geen sprake van. Dit maakt nauwkeurig richten en razendsnel anticiperen op je omgeving moeilijker dan het zou moeten zijn. Je went er op een gegeven moment wel een beetje aan, maar dat maakt het er niet leuker op. Je gaat vaak dood, doordat de besturing je tegenwerkt. Helaas wordt het er met het leveldesign en de eindbazen niet beter op. Voor beiden geldt dat ze ongeïnspireerd zijn. Tevens wordt er gebruik gemaakt van een camera die zeer vaak van standpunt wisselt en vaak is dat standpunt niet ideaal. Het kan informatie blokkeren die belangrijk is om te overleven, bijvoorbeeld oplichtende gebieden als er bommen vallen die nu amper zichtbaar zijn door de camera.

Geen tijd voor een onderbreking

Een ander curieus geval komt naar voren als je de game even wilt pauzeren. Je ziet dan netjes een pauzescherm tevoorschijn komen, maar de actie loopt gewoon door. Nu is dat nog te begrijpen als je online in coöp speelt, maar dat is ook het geval als je alleen speelt. Als je aan een level begint, dan moet je er zeker van zijn dat je niet naar de wc moet en je kan ook niet de voordeur open doen als er wordt aangebeld, want anders is het game over. Wat ook vervelend is, is dat bij sommige explosies een vijand naar het beeldscherm kan vliegen en hier even aan kan blijven plakken totdat hij eraf glijdt. Dat is op zich leuk bedacht, alleen wordt hiermee je zicht even compleet geblokkeerd door het lichaam van de desbetreffende vijand. Als je door veel vijanden omringd wordt, dan schiet dat natuurlijk niet op en om het nog wat erger te maken: de game heeft grafisch meer weg van een PS3-titel, en dan niet eens een hele goede.

De positieve kant

Tot nu toe heb je alleen maar negatieve dingen gelezen over Contra: Rogue Corps, maar er zijn ook wel wat positieve dingen aan de game op te merken, ook al is dit even zoeken. Zo kan je met een druk op de knop kogels ontwijken en dat is een goede toevoeging. Helaas zorgt de stroeve besturing er voor dat dit niet altijd lekker werkt, maar goed het is toch een positief puntje. Tevens zijn er wat verwijzingen te vinden naar eerdere titels in de serie en daar zitten een aantal bij die ons erg in de smaak vallen. Zo schakelt de game soms naar een vast camerastandpunt achter de speler, zoals dat ook het geval was in de eerste Contra. Er zijn ook veel upgrades en dergelijke te ontgrendelen en er zijn verschillende personages waar je mee kunt spelen, maar ja, de gameplay wordt er niet beter van. In de lokale of online coöp komt Rogue Corps wel wat beter uit de verf, doordat je momenten van niet kunnen schieten kan opvangen door samen te werken, maar dan blijf je nog met de stroeve en onnauwkeurige besturing zitten en alle andere dingen die niet leuk zijn.