Review: Plants vs. Zombies: Battle for Neighborville

Review: Plants vs. Zombies: Battle for Neighborville – PopCap Games en Electronic Arts droppen een vervolg op het redelijk populaire Plants vs. Zombies: Garden Warfare 2. PopCap Games kent zijn bekendheid voornamelijk door de Plants vs. Zombies serie en deze serie is ondertussen veel meer dan de mobiele game, waarmee het hele verhaal ooit begon. Battle for Neighborville is een third person shooter met een cartoonachtige artstijl en in deze titel breekt het conflict tussen plant en zombie weer volop uit, ditmaal in en rond de straten van Neighborville. Dit gevecht kent als doelpubliek toch wel een beetje de jeugdigen onder ons, maar wil dat ook zeggen dat niet iedereen deze kleurrijke wereld zou moeten ervaren?

Door de bomen het bos niet meer zien

Indien je de vorige games niet gespeeld hebt, is het vertrouwd raken met de personages en de wereld wel een klus. In de eerste minuten krijg je, om je hierbij te helpen, in de centrale wereld acht kleine taken. Deze taken leggen je het reilen en zeilen van de game uit. In deze centrale wereld vind je verschillende activiteiten, van een schietkraam tot een dansvloer, en dit is ook de plaats waar je je personage kan upgraden en waar je de outfits kan bepalen. Van hieruit kan je ook deelnemen aan de multiplayer, of alleen op avontuur gaan op verschillende locaties. Na deze ingangsfase kan je naar hartenlust vele uren doorbrengen in deze kleurrijke en rijkelijk gevulde virtuele wereld die de makers voor jou hebben ontwikkeld. Zowel de artstijl als de muziek creëren een vrolijk geheel dat vele bezoeken waard is.

Snoeien doet groeien

In plaats van variaties op personages in de vorige Plants vs. Zombies, kent Battle for Neighborville zes extra personages, die het rooster op twintig verschillende planten en zombies brengen, in plaats van de veertien uit de vorige game. Er zijn dus geen variaties meer op één personage, maar hier staan wel meer speelbare figuren tegenover. Al deze personages zijn op hun beurt onderverdeeld in drie verschillende klassen: aanval, verdediging en ondersteuning. Elk karakter heeft weer zijn eigen capaciteiten en deze kennen veel variatie, waardoor je uitgenodigd wordt om te experimenteren en dat helpt de speelduur in.

Voor elk plantpersonage heb je bovendien een soortgelijk karakter bij de zombies en al deze personages zijn goed gebalanceerd, wat maakt dat elke keuze betrouwbaar is om ten strijde te trekken. Al deze figuren kunnen aangekleed worden naar eigen smaak en je hebt zeven punten per personage ter beschikking om ze sterker te maken. Deze upgrades zijn te kiezen uit een lijst die, naarmate het personage een hoger level kent, groter wordt. Op die manier draagt elk personage op zijn of haar unieke manier bij aan het gevecht en naarmate je verder komt, is er genoeg keuze om te bepalen wat wel en niet goed bij je past.

Doe als een tulp en ga uit je bol

Wat de singleplayer betreft, is er jammer genoeg geen verhaal aanwezig. De verschillende plekken die je aandoet zijn voorzien van vijanden, die telkens opnieuw zullen spawnen, waardoor het op een gegeven moment wat repetitief kan worden. Eigenlijk doe je allemaal korte taken, die je in meestal willekeurige volgorde kan volbrengen, dus heel bijzonder is het niet. Er zijn in de wereld ook 24 gouden en drie diamanten kabouters verstopt. Bij het vinden van deze kabouters en het volbrengen van de verschillende taken, kunnen er uiteindelijk nog verschillende outfits voor je personages vrijgespeeld worden, die je online aan anderen kan tonen om te laten zien wat je allemaal al bereikt hebt. Dit alles is ook te doen in split-screen en coöp en dat kan het avontuur toch wat aangenamer maken dan wanneer je alleen speelt.

Oude bomen moet men niet verplanten

Net als in vorige edities is ook hier het zwaartepunt en de reden van aanschaf de multiplayer. Deze bestaat uit zes verschillende modi, waaronder de nieuwe Battle Arena. Deze nieuwe modus sprak ons ook het meeste aan, vooral het afstemmen van je personage met die van je team en het tactische aspect dat hierbij komt kijken, liet ons terugkomen. Alle modi brengen chaos en testen je reactievermogen en aim-skills. Het stijgen in level van de karakters zorgt ervoor dat je je personage kan promoveren tot level tien, om zo sterkere abilities te verwerven en de tegenstand te domineren. Dit zorgt dat je steeds wil terugkomen om toch nog één match te spelen en misschien nog een level extra te stijgen.

Door multiplayer games te spelen, kun je munten verdienen en die kan je weer gebruiken om ofwel XP of outfits voor je planten en zombies te kopen, zodat je er ook nog wat aan over zal houden. De gameplay op zichzelf is erg leuk en het moment waarop je een vijand een enkele reis naar zijn of haar spawnpunt bezorgt, is zeer bevredigend. Dit stimuleert eens te meer om geregeld naar de game terug te keren, want je zult er best veel lol aan kunnen beleven. De algehele ervaring is echter wel een kwestie van “easy to learn, hard to master”. Beginnen spelen is niet moeilijk, maar het beheersen van alles zal wel menig uur duren, met als gevolg dat er vele uren in deze multiplayer gespendeerd kan worden.

Wat wel de boom in kan

Daarbij mag opgemerkt worden dat de gehele ervaring als een zonnetje draait in technisch opzicht, zo troffen we geen framedrops en ook verbindingsproblemen waren niet aan de orde. Klasse, maar het is helaas niet allemaal rozengeur en maneschijn. Gelukkig zijn de meeste kanttekeningen niet al te groot, omdat ze de game niet té veel beïnvloeden, wel moeten we ze even benoemen. In de singleplayer zal je verschillende personages tegenkomen die je het één en het ander te melden hebben. Hierbij wordt echter een soort onverstaanbaar gebrabbel gebruikt, wat meer irritatie opwekt dan gewenst. Ook is de uitleg vaak lang en wordt er vaak rond de pot gedraaid, dat had dus wel iets meer ’to-the-point’ mogen zijn, gelukkig kan je de dialogen skippen om direct verder te gaan.

Verder is de AI op de hoogste moeilijkheidsgraad niet al te best. Zoals verwacht mag worden, worden de vijanden zeer sterk, maar je teamgenoten worden dan zo goed als nutteloos. Het maakt eigenlijk niet uit hoe goed je speelt, het zal van je team afhangen of je wint en met geen invloed op hoe de AI zich gedraagt kan dat vervelend zijn. Het gaat ofwel goed of compleet niet goed, kop of munt scenario dus. Meer algemeen ligt het looptempo van de personages ook wat aan de lage kant wat tevens voor het sprinten geldt. Het schiet niet op om van de ene kant van de map naar de andere kant te gaan, want dat duurt gewoonweg lang.

Verder kent de game een nog iets te willekeurig aspect als het gaat om de outfits. Die dien je te kopen met de eerder aangehaalde munten, maar je aanschaf is altijd volstrekt willekeurig. Je krijgt dus geen keuze in welk outfit je wilt hebben en een ander punt is het eveneens eerder aangehaalde XP. Je kan dus XP kopen met je verdiende munten in de game en dat is wat merkwaardig. Ervaring koop je immers niet, dat doe je op door de game te spelen dus daar slaat de ontwikkelaar de plank een beetje mis. Tot slot nog een kleine opmerking over het feit dat bij een match Team Vanquish je deaths niet weergegeven worden. Dat is jammer, zeker omdat de focus ligt op het ombrengen van anderen en het zo min mogelijk dood gaan.