“Eén van de beste Call of Duty-games in jaren, maar de maps zijn om te huilen”. Dat is een klacht die je vooral veel op sociale media leest afgelopen weekend. De basis van de nieuwe Call of Duty: Modern Warfare is fantastisch, goede gunplay, leuke modi en gewoon zoals het hoort; moderne oorlogsvoering zonder al teveel poespas. Geen gekke stunts, zoals we in Black Ops 4 zagen met grappling hooks en andere sci-fi onzin, maar boots on the ground als een echte shooter.

Het is alleen niet allemaal positief, vooral de maps liggen onder vuur omdat deze camping zouden bevorderen. De maps zien er erg mooi uit, maar bevatten vooral veel ramen, hoekjes en plekjes die camping aantrekkelijk maken. Infinity Ward is afgestapt van de drie banen in maps, zoals je gewend was in eerdere MW-games. In plaats van dat je dus links, rechts en door het midden kan aanvallen en veel actie hebt, is het vandaag de dag allemaal veel dynamischer. Klassiekers als Hi-Jacked, Nuketown, Highrise, Shipment en Crossfire zijn allemaal goede voorbeelden van deze oude speelstijl.

Modern Warfare 2 maps waren bijna allemaal ontworpen volgens het drie banen principe, maar hadden hun charme dankzij complexe routes, verschillen in hoogte en asymmetrie. Deze elementen missen een beetje in de Modern Warfare maps van nu en de community lijkt het daar ook massaal over eens te zijn. In Gunfight zitten er gelukkig nog wel een paar van deze klassieke maps, maar die zijn dan weer vrij klein en specifiek gebonden aan deze modus.

Nu basht iedereen Call of Duty weleens om het feit dat ze maps hergebruiken of heruitgeven, maar momenteel is dat een wens die stiekem toch wel heel groot is. Geef ons in deze Call of Duty die oude maps uit Modern Warfare 2 en de kans is groot dat spelers daar heel gelukkig van worden. Wat betreft het huidige aanbod van maps zijn we vooral ook benieuwd naar jullie mening. Is de klaagzang over campers en het soms ontbreken van spektakel te wijten aan de maps, of is het overdreven negatief gelul?