Review: Blacksad: Under the Skin – Iedereen heeft wel eens een baaldag. Dit begint al op het moment dat je je bed uitstapt. Alles zit dan tegen en je loopt de gehele dag rond als een zure lolly die zich aan alles en iedereen irriteert. Het is even doorbijten om door deze ellende heen te komen, maar er is uiteindelijk altijd weer licht aan het eind van de tunnel, oftewel de volgende dag is het negen van de tien keer weer over en ziet het leven er een stuk vrolijker uit. Wat dit met de review van een game te maken heeft? Nou, als je al geen baaldag had, dan geeft Blacksad: Under the Skin je die wel, inclusief flinke hoofdpijn.

Bekend recept

Blacksad: Under the Skin is een adventure-game die te vergelijken is met een Telltale-titel. Het is dus een combinatie van omgevingen onderzoeken, keuzes maken die gevolgen hebben voor het verloop van het verhaal en quick-time events. Het verhaal zelf draait om de detective Blacksad, die een nieuwe zaak krijgt. Het gaat om de dood van de eigenaar van een boksschool en de verdwijning van één van hun leden, die op het punt staat een grote partij te boksen. Het lijkt er op het eerste gezicht op dat de eigenaar zichzelf heeft opgehangen en dat diens pupil in paniek is gevlucht. Al snel blijkt echter dat er meer aan de hand is dan aanvankelijk leek en dat is waar jij om de hoek komt kijken.

Niets bijzonders

Het belangrijkste in een game in dit genre is dat het verhaal goed is, want de gameplay is niet het grootste speerpunt van dit soort titels. Blacksad weet op dit gebied alleen geen indruk te maken. Het kan er wel mee door, maar daar is ook alles mee gezegd. Het wordt namelijk nooit spannend en het verhaal kabbelt eigenlijk de gehele game een beetje door, om zonder vuurwerk af te sluiten. Wat wel erg leuk is, is dat je aanwijzingen vindt tijdens je avontuur en dat je deze tegen elkaar moet afvinken om tot conclusies te komen die je verder helpen in de zaak. Zo voel je je een echte detective en waar Blacksad ook mee scoort, is dat je terug kan kijken naar wat het verhaal je tot dan heeft gebracht. Dit wordt gedaan in stripvorm en dat is heel tof, want het refereert weer aan het bronmateriaal. Hier wordt sowieso goed gebruik van gemaakt, dus liefhebbers van de reeks zullen wat dat betreft tevreden zijn.

Een nachtmerrie

Alleen houdt het hier op met de positieve geluiden rond Blacksad. De game is namelijk een ware nachtmerrie voor elke gamer, ongeacht je fan bent van de stripboeken of niet. Het spel zit vol met bugs en technische mankementen die regelmatig het bloed onder je nagels vandaan halen. Eén daarvan is de controle over John Blacksad, waar je mee speelt, dit gaat verschrikkelijk stroef en dat speelt dus niet lekker. John staat ook vaak vast als je tegen een object aanloopt. Je kan dan alleen om je as draaien, maar niet verder lopen. Je moet dan rollen met je stick om daar (hopelijk) uit te komen. Dan zijn er nog de geluidseffecten of gesproken teksten die soms wegvallen. Tevens zijn er meerdere momenten in de game waar je een dialoogkeuze moet maken, maar een aantal van hen zorgen ervoor dat de game bevriest. Blacksad is dus eigenlijk een soort ‘gok-titel’, waarin je als je fout gokt niet verder kunt spelen.

Het is heel vervelend als een game crasht of bevriest, want je moet dan weer terug naar een eerdere savegame. Dat Blacksad hier last van heeft is op zich al erg genoeg, maar er is zelfs nog een overtreffende trap aanwezig. Het is mogelijk dat je savegame de game totaal onspeelbaar maakt en je daardoor helemaal opnieuw moet beginnen. Zo had ik Blacksad anderhalf uur gespeeld en besloot toen op te houden, nadat ik zag dat de ‘auto save’ mijn spel had opgeslagen. Toen ik later Blacksad weer opstartte en op ’continue’ drukte, kwam ik in een scène terecht waar ik niet uit kon ontsnappen. John liep domweg de scène uit en glitchte overal doorheen en dat was het. Er was ook niets tegen te doen – want er is maar één save slot en je kan niet zelf saven – dus de enige oplossing was om weer helemaal opnieuw te beginnen. En dit kan meerdere keren gebeuren.

Hiermee is het echter nog niet gedaan met de nachtmerrie die Blacksad: Under the Skin heet. Buiten de freezes en savegames die je niet toelaten verder te spelen, kunnen er ook nog volledige crashes voorkomen. Om je nog wat meer te frustreren, zijn er veel laadtijden aanwezig die ook nog eens te lang zijn. De voice-acting op zich kan er nog net mee door, maar er zitten soms lange pauzes tussen de zinnen, waardoor het lijkt alsof je naar slecht amateurtheater zit te kijken. En om het geheel ‘mooi’ af te sluiten word je input tijdens quick-time events niet geregistreerd, waardoor je deze weer opnieuw moet doen. Er blijft dus weinig, heel weinig van Blacksad over waar je van kan genieten. In ieder geval niet van de verschillende eindes, want niemand wil deze hel voor een tweede keer spelen.

Het wordt beter?

Een vaak gelezen reactie onder reviews van games die wat problemen hebben met bugs, is dat ‘dit wel wordt opgelost met patches’. Meestal is dat ook wel zo, maar wij hebben de code van Blacksad: Under the Skin vrij laat gekregen en de game heeft ondertussen ook al drie updates gehad, die volgens de beschrijving ‘major bug fixes’ en ‘major improvements’ brachten. Als de game na drie significante patches nog steeds in de staat verkeert zoals nu, dan wil ik niet weten hoe Blacksad was voor deze verbeteringen. Het is dan ook de vraag of de game ooit nog beter wordt, maar ik denk dat ik het antwoord al weet.

Conclusie

Blacksad: Under the Skin maakt gebruik van de succesvolle ‘Telltale-formule’ en schotelt in de basis een redelijke game voor. Het grote probleem is echter dat de ontwikkelaar er op veel vlakken een potje van maakt. De besturing is heel erg stroef, waardoor je zeer vaak moet vechten met je controller om verder te spelen. De gesprekken tussen de diverse personages verlopen vaak met veel pauzes tussen de zinnen door en het lijkt er dan op alsof je naar heel slecht theater kijkt. Om je nog wat meer uit de ervaring te halen, zijn er ook nog eens veel en te lange laadtijden. Het ergste zijn de vele momenten dat de game kan bevriezen en savegames die de game onspeelbaar maken. Blacksad had het in zich om een aardige ervaring voor te schotelen, maar het enige wat het nu doet is frustreren, heel erg frustreren.

Pluspunten

  • Trouw aan het bronmateriaal
  • Detective-elementen zijn leuk
  • Progressie wordt weergegeven in stripvorm

Minpunten

  • Bugs zorgen voor freezes
  • Saves kunnen game onspeelbaar maken...
  • ...waardoor je opnieuw moet beginnen
  • Veel en te lange laadtijden
  • Crashes
  • Besturing voelt stroef aan
  • Personage staat regelmatig vast

2.0