Review: Zombie Army 4: Dead War – We dachten Hitler in 2015 een enkeltje naar de hel bezorgd te hebben en sindsdien was het ook rustig. Tot nu. De leider van de nazi’s is terug opgestaan en ook zijn dodenleger is nog altijd Europa aan het terroriseren. Tot overmaat van ramp zijn een paar overlevenden tot het besluit gekomen zich te onderwerpen aan de doden in de vorm van een sekte en het resultaat is dat we weer te maken hebben met een overstroming van zombies. Karl Fairburne wordt nog maar eens opgetrommeld om ten strijde te trekken, want het moet nu maar eens afgelopen zijn met Hitler en zijn vervelende leger van ondode mormels. Een mooie taak voor de routinier, maar gaat het hem net zo vlot af als in de Zombie Army Trilogy?

Van hot naar her

Om Hitler te stoppen is het zaak om eerst uit te zoeken bij de brandhaarden wat de oorzaak is van de forse toename in zombies. Dat brengt je in deze game van de ene uithoek van Italië naar de andere, variërend van Venetië tot de Vesuvius en op elke plek die je aandoet is het zaak om de zombies te doden. De game schotelt je in totaal negen hoofdstukken voor die per stuk weer opgedeeld zijn in vier segmenten en dat wordt aan elkaar gekoppeld door veilige locaties. Telkens als je zo’n locatie aandoet krijg je van de aanwezige NPC’s wat toelichting op de opdracht voor je en zo nu en dan ook wat context over wat er gaande is. Op die manier probeert de game je een verhaal te vertellen en tevens kun je diverse collectables vinden in de game die voor aanvullende details zorgen.

Op deze manier tracht Rebellion Zombie Army 4: Dead War qua verhaalvertelling wat meer waarde te geven daar waar het verhaal in de voorgaande drie games nauwelijks aanwezig was. Of anders gesteld: de franchise krijgt op dat vlak ietsje meer diepgang. Veel hoef je er overigens niet van te verwachten, want het is nog steeds zeer oppervlakkig en zonder er ook maar iets van te volgen begrijp je gaandeweg de strekking van het geheel wel. We waarderen de moeite die Rebellion in dat aspect gestoken heeft, maar uiteindelijk voegt het niet buitengewoon veel toe. De kern van de gameplay is zombies afschieten en dat is ook wat je 99% van de tijd aan het doen bent en in deze voelt het verhaal zodoende meer aan als een logisch middel om de anders volstrekt willekeurige locaties van een connectie te voorzien.

Genoeg te doen

De campagne bestaat uit negen hoofdstukken en die zijn voor een groot deel goed voor ruim een uur tot anderhalf uur aan gameplay per stuk. De speelduur loopt dus al snel de 10 uur voorbij en dat is op zich netjes, maar nadien ben je niet per se klaar. Elk hoofdstuk en dus de vier segmenten kennen allemaal een aantal collectables. Dit kunnen brieven en comics zijn, maar ook upgradekits en zombiehanden. Lang niet alles zul je in je eerste playthrough vinden wat dus als motiverende factor kan werken om nog een keer door de campagne te gaan. Desnoods op een hogere moeilijkheidsgraad. Een ander leuk element is dat bepaalde acties je stickers opleveren voor een heus stickerboek, wat het tot een rijkelijk gevulde game maakt voor de completionists onder ons. Eenmaal de campagne uit? Dan beschikt Zombie Army 4: Dead War ook nog over een Horde modus, waarin je op verschillende maps met een toenemende mate  van vijanden te maken krijgt.

Je kunt je dus al snel een uur of vijftien met de game vermaken en dan heeft de game alsnog een reeks secundaire opdrachten om te vervullen. Denk aan specifieke doelstellingen in een level, zoals ontsnappen binnen een aantal minuten, of twintig zombies in brand steken met de vlammenwerper. Daarnaast krijg je aan de hand van je acties punten toegekend en die vormen het middel om te stijgen in level. Tevens kun je per level een beoordeling halen waarbij ‘goud’ de hoogst haalbare is en dan moet je echt goed voor de dag komen; aan uitdaging dus geen enkel gebrek. Het levelsysteem is overigens niet zonder reden aanwezig, want de gameplay kent in dat opzicht meer diepgang dan Strange Brigade. Levelen levert je namelijk unlocks op en denk dan aan een extra perkslot, extra upgrade mogelijkheden voor je wapens en meer.

De perks kennen ook allen weer een aantal gradaties waarin je kunt stijgen door ze bewust of onbewust in te zetten, dan wel te gebruiken. De verzamelde upgradekits die je in de levels kunt vinden kun je gebruiken om je wapens te verbeteren en tevens kun je verschillende camo’s vrijspelen. Ook kun je alternatieve – meer krachtige – mêlee-aanvallen ontgrendelen en zo groeit je volledige loadout gestaag met je mee naarmate je progressie blijft boeken in de campagne. Alles vrijspelen, voltooien en bereiken vraagt echter een forse investering qua tijd, want er is ontzettend veel aan opties op de achtergrond te vinden. Reken zeker op 50 uur of meer als je werkelijk alles wilt doen, wat gelijk staat aan de platinum Trophy die ditmaal beduidend moeilijker is om te behalen. Of je er ook zin in hebt is een tweede…

Lol in coöp

Zombie Army 4: Dead War is net zoals de voorgaande games een relatief lineaire shooter waarin je van safehouse naar safehouse gaat. Onderweg knal je alles overhoop en zo nu en dan moet je wat objecten sjouwen of schakelaars overhalen. Veel meer qua gameplay hoef je op zich niet te verwachten en dat maakt de game tot een behoorlijk repetitieve aangelegenheid. Niets mis mee, want dat is nu eenmaal de aard van deze franchise. Desalniettemin kan het op den duur wat gaan vervelen, maar om dat tegen te gaan is er een simpele oplossing; speel de game coöperatief en je zult er nog meer lol in krijgen. Qua gameplay verandert er geen moer, maar het samenspelen is een stuk gezelliger en leuker. Hierbij geldt dat de game veel opties kent met betrekking tot het instellen van de moeilijkheidsgraad en de zombie uitdaging, zodat je de meest optimale coöp ervaring kan opzetten.

In dat kader voelt Zombie Army 4: Dead War als een afgewerkte game aan. Het zit vol content, er is genoeg variatie in omgevingen en de game kent vrij veel secundaire elementen en aspecten om je mee bezig te houden, zoals uitdagingen, collectables en meer. Qua content zit het dus goed, maar dat kan helaas niet over het technische aspect gezegd worden. Daar schort het toch iets teveel aan naar onze zin en dat is voornamelijk te wijten aan het ogenschijnlijke feit dat de game sinds Strange Brigade geen vooruitgang geboekt heeft. Waar dat in 2018 nog acceptabel was, hebben we daar anno 2020 iets meer moeite mee en dat is best jammer, want het heeft invloed op de algehele ervaring.

Clunky besturing

De gameplay was in Zombie Army Trilogy clunky te noemen en hetzelfde geldt voor Strange Brigade. Voor de eerstgenoemde was dat niet zo’n probleem, want het was 2015 dat de titel uitkwam. In Strange Brigade was de ouderdom al iets meer te merken, maar zagen we het nog door de vingers. Maar nu is het wederom erg clunky en met de standaard van nu kan het eigenlijk niet meer. Natuurlijk zal het wennen zijn, maar het net niet vloeiend genoeg kunnen bewegen of vastzitten in de omgeving komt naar onze zin iets te vaak voor, wat je in het slechtste geval met de dood moet bekopen. Ook kent deze game vrij veel trappen en nauwe gangen en het is bloedirritant als je eerst links tegen de deurpost aanloopt en nadien rechts, om er vervolgens pas echt doorheen te gaan.

Kwestie van goed sturen natuurlijk, maar het voelt op dat soort momenten te log aan. Net zoals de smalle trappen die je op of af moet, waardoor je er langs valt of tegen de reling aanloopt. Het komt te vaak voor en dat kan in benarde situaties aardig op je zenuwen werken. Net zoals dat ammo oppakken of schakelaars activeren van je vereist dat je er precies goed voor staat. Dat lukt lang niet altijd omdat je soms haastig bezig bent door de dreigende horde achter je. Ook grafisch is de game nauwelijks vooruit gegaan ten opzichte van de andere twee genoemde titels. Dat je niet de capaciteit als ontwikkelaar hebt om aan de top te komen begrijpen we, maar enige verbeterslag had de game niet misstaan. Ook wat onhandig is trouwens dat wanneer je even een korte break neemt, dat de spelers – met uitzondering van de host – gedisconnect worden, waardoor ze telkens opnieuw uitgenodigd moeten worden.

Conclusie

Best wat kritische punten die we aanhalen en we raden je aan dat mee te nemen in je afweging de game aan te schaffen. Toch krijgt de game uiteindelijk onder de streep een net cijfer, want het is het plezier dat de game biedt om telkens naar terug te grijpen. Ja, technisch kan en moet het beter. Dat is een feit. Tegelijkertijd biedt de game volop content en zolang je in coöp speelt zul je je langdurig kunnen vermaken met de game. Het is zo hersenloos als maar kan, maar dat is juist de charme van deze titel. Bovendien kent de gameplay genoeg interessante elementen om de speler geboeid te houden in een verder repetitief geheel. Het uiteindelijk meest belangrijke punt is of je je gaat vermaken met Zombie Army 4: Dead War en dat is zeker het geval. En dat geldt voor zowel nieuwkomers als gamers die bekend zijn met het werk van Rebellion; je krijgt precies wat je ervan verwacht.

Pluspunten

  • In coöp erg vermakelijk
  • Gevarieerde levels
  • Genoeg content
  • Vrij veel diepgang in wapens en perks
  • Lang speelbaar dankzij uitdagingen en collectables

Minpunten

  • Grafisch verouderd
  • Clunky besturing kan op de zenuwen gaan werken
  • Spelers worden snel gedisconnect

7.0