Special: Een portret van één van de laatsten: Joel – Nu het tweede deel van The Last of Us officieel aan de horizon opduikt, wordt het tijd om nog eens kort terug te blikken op het geweldige eerste deel. Specifiek willen we de schijnwerpers richten op hét aspect dat die oorspronkelijke game zo geweldig maakte. En dan hebben we het niet over de fenomenaal vormgegeven wereld of de huiveringwekkende variant op zombies die Naughty Dog uit hun mouw wist te schudden. Neen, dan hebben we het over de personages en dan specifiek het centrale duo dat erin slaagde om wereldwijd talloze harten te veroveren. Vandaag is het de beurt aan Joel. Opgepast: de onderstaande tekst bevat spoilers uit de eerste The Last of Us. Verder lezen doe je dus op eigen risico.
Het ergste wat een ouder kan overkomen
Dat eerste halfuur van The Last of Us was puur nachtmerriemateriaal. Zeker voor diegenen onder ons die thuis reeds een kind hebben rondlopen. Wat Joel meemaakt, wens je zelfs je ergste vijand niet toe. Wanneer het virus in The Last of Us meedogenloos uitbreekt, gaat Joel op de vlucht met zijn dochter Sarah, die na een ongelukkige aanvaring met een overijverige soldaat in zijn armen sterft. Beenhard. Menig stoere kerel zal na afloop van dit moment tegenover vrouwlief beweerd hebben dat hij vlak daarvoor uien zat te snijden. Maar Naughty Dog slaagde wel in zijn opzet: mensen murw slaan nog voor de opening credits gepasseerd waren en onmiddellijk een band creëren tussen speler en hoofdpersonage.
Wanneer de game vervolgens twintig jaar vooruit springt in de tijd, ontmoeten we een andere Joel. De liefhebbende vader met een plagerig gevoel voor humor is nergens meer te bekennen. In zijn plek treffen we een broedende, afstandelijke figuur aan, die er zijn hand niet voor omdraait om mensen het levenslicht uit de ogen te slaan. Zonder de eerder besproken proloog zou het behoorlijk lastig zijn om deze versie van Joel sympathiek te vinden. Maar we hebben de proloog wél ervaren, dus we begrijpen hem. We voelen met hem mee. En we snappen maar al te goed dat Joel het niet meteen ziet zitten om Ellie – een meisje van ruwweg dezelfde leeftijd als zijn dochter – te vergezellen naar de andere kant van het land.
Learning to love again
Onder de harde bolster van Joel schuilt een blanke pit; achter de talrijke afwijzingen aan het adres van Ellie, bespeuren we vooral een man die bang is om opnieuw gekwetst te worden. Iemand die geen band meer wil smeden met anderen, uit angst om nog maar eens alles kwijt te raken. De roadtrip met Ellie mag dan wel een nobel doel hebben – het meisje is immuun en kan dus mogelijk cruciaal zijn in de zoektocht naar een geneesmiddel – dat maakt de job er niet makkelijker op voor Joel. Trauma lijkt een understatement. Zelfs twintig jaar is niet voldoende om het verlies van je eigen kind te verwerken, getuige daarvan het kapotte horloge dat Joel ooit van zijn dochter gekregen heeft. Dit hangt nog steeds om zijn pols.
Maar zoals dat gaat in dit soort verhalen, heeft Joel uiteindelijk geen keuze. De gevaren en obstakels die ze op hun pad trotseren, drijven het duo dichter naar elkaar toe. En Joel begint Ellie als een soort dochter te beschouwen. Ze kan het verlies van Sarah niet uitgommen, maar slaagt er onbewust wel in om de pijn te verzachten. Wanneer Ellie op een bepaald moment Joels leven redt én hem ook nog eens verzorgt tot hij weer op zijn eigen benen kan staan, kan onze harde jongen er niet meer omheen. Hij leerde opnieuw iemand lief te hebben zoals hij ooit van zijn eigen dochter heeft gehouden. En hoe goed dat ook voelt, het is voor Joel eveneens een constante bron van angst. Want wat als het opnieuw fout gaat?
Eigen belang en het belang van de wereld
Het einde van The Last of Us was bijzonder interessant, omdat het Joel ontegensprekelijk in de positie van slechterik plaatste. Alleen voelde dat niet zo aan, omdat we verdorie al een hele lange tijd in Joels schoenen hadden rondgelopen. We voelden Joels pijn, schuifelden als een levende dode door zijn leven en waren vanop de eerste rij getuige van diens wederopstanding. Met Ellie aan zijn zij begon Joel weer te genieten van het leven. En wanneer de Fireflies laten uitschijnen dat Ellie mogelijk zou moeten sterven om een geneesmiddel voor het virus mogelijk te maken, begrijpen we dat bij Joel de stoppen doorslaan. Zonder ook maar een moment te aarzelen, nemen we deel aan de daaropvolgende slachtpartij.
Joel redt Ellie. Hij besluit dat hij genoeg verloren heeft. Zijn prijs aan het universum is betaald; iemand anders moet dit keer maar lijden. Joel plaatst zijn eigen belang voor het belang van de wereld en we vergeven hem. Later liegt hij tegen Ellie, wetend dat zij de gedachte niet zou kunnen verdragen dat haar dood de mensheid had kunnen redden. Wetend dat Ellie zich met een glimlach zou opgeofferd hebben voor het ‘grotere goed’. En dat kon Joel niet over zijn hart krijgen. Deze tweestrijd wordt ongetwijfeld verdergezet in The Last of Us: Part II en is één van de redenen waarom we niet kunnen wachten om te zien welk verhaal Naughty Dog voor ons in petto heeft. Eén ding is zeker: het wordt een fijn weerzien met Joel.
Amen
En toch proberen zure lui weer spoilers te plaatsen hier. Gewoon zielig ben je dan. En het zijn altijd weer anoniempjes.
FORE! Joel in one!
Leuke special 🙂
Was erg leuk om te lezen!
Is heel tof om te lezen maar men had beter nagedacht naar een andere titel . Er is ook heel goed nieuws te melden de grote baas van Sony heeft vermeld dat THL2 PRE ORDER S hoger liggen dan Spider-Man.
Vandaag deel 1 net nog eens uitgespeeld, klaar voor deel 2! 😉
Na het één en ander gezien te hebben en de huidige bedrijfscultuur bij ND stopt TLOU voor mij, helaas, bij het eerste deel.
Veel plezier voor diegene die de game wel gaan spelen!
Het spel van de week op 100 procent uitgespeeld. De moeilijkheidsgraad genadeloos is best een dingetje.
“het kapotte horloge dat Joel ooit van zijn dochter gekregen heeft. Dit hangt nog steeds om zijn pols.”
*plaatst screenshot waar Joel geen horloge draagt*
…. Ehmmmmm….
Dit was echt prachtig om te lezen, het bracht oude herinneringen naar boven. Chapeau heer Spapen. Ik kan niet wachten totdat we deel 2 kunnen beleven!
@jokke84: vergeet Left Behind niet he. Of ook al uitgespeeld?
@Zenmuron: Serieus 🙂 🙂 🙂
Als ik bij postNL slecht behandeld wordt, bestel je dan ook niet meer bij webwinkels die via PostNL bezorgen…
@Anoniem-3309: Hoe kan dat nu met al die zeurende mensen die zeggen dat ze het spel niet meer gaan kopen.
Al is iedereen in het spel homo/lesbisch en wordt iedereen bij ND ontslagen ‘dan alsnog koop ik het spel’.
oh my god ythgaun…
Ben zelf al bijna 50 en Joel is gewoon mijn held forever, mocht mijn buurman wel zijn 🙂
@Anoniem-7862: Joel’s horloge is echt te koop 😀
@Gerard_Ingrid:
Je snapt dat hij niet echt bestaat?
@Anoniem-6582: Haha, nice. De hele game is nu uitgelekt BTW.
@Anoniem-7662: Ja hoor hij bestaat echt, net zoals UFO’s en niet te vergeten E.T natuurlijk!
@Anoniem-3515: Valt mee hoor, ik als fan van het eerste uur (PS 3) heb ook de spoilers gelezen/gezien maar voor mij geen enkele reden om het spel niet te kopen/spelen.
Grappig dat mensen zeggen: gezien de werkcultuur van naughty dog koop ik de game niet e.d. Ooit van syrie gehoord bv? Maken jullie ook geld over daar naar toe voor de slachtoffers…heel de wereld is fucked en we miepen over mensen die motte crunchen om een game af te werken. Doezelfde mensen zijn geholpen bij juist goede sales!!! Leg je prioriteiten eens juist haters!
@Anoniem-8274: Gelukkig zijn er nog andere vervoerders. Net zoals uitgevers 😉
Het zint me gewoon niet en ik denk als consument dat ik op die manier mijn mening kan uitdragen en ondersteunen. Of het iets uitmaakt vraag ik me af.
Maar ik probeer in ieder geval niet mensen te overtuigen van mijn gelijk. Lekker die game spelen als je wilt en ik hoop oprecht dat een ieder er plezier mee heeft.
@Anoniem-9469: Nou toevallig wel. Ik ben van 2016 tot en met 2018 twee keer per jaar naar Griekenland gegaan ivm de vluchtelingencrisis..
Ik hou er absoluut niet van om games of films te gebruiken om een bepaalde agenda door je strot te drukken. Ik wil een post apocalyptische zombie advanture spelen en geen game over LBGT acceptatie. En nee, ik ben geen homofoob.
Als je al die moraalridders die op alle mogelijke sociale media deze game afbranden kan laten zien wat écht belangrijk is in deze wereld…… Ik schaam me kapot als gamer dat er mensen zijn die zich buitensporig gedragen als het om deze game gaat……
@Anoniem-4084:
Ik wil geen game die gaat over een spons met een vierkante broek! (Dus koop ik m niet)
@Anoniem-9469:
Dankjewel!! Ik had het niet beter kunnen zeggen!
@Anoniem-4084:
Blijkbaar is het helaas nog steeds heel erg nodig. Al die mensen die het hardste schreeuwen, het gooien op politieke agenda en het ab-so-luut niet meer willen kopen zijn daar het duidelijke voorbeeld van. Het klassieke type “ik heb niks tegen homo’s maar ze moeten me niet aanraken”. Twee mooie vrouwen daarin tegen… poh, schitterend!