Special: Een portret van één van de laatsten: Ellie – Nu het tweede deel van The Last of Us officieel aan de horizon opduikt, wordt het tijd om nog eens kort terug te blikken op het geweldige eerste deel. Specifiek willen we de schijnwerpers richten op hét aspect dat die oorspronkelijke game zo geweldig maakte. En dan hebben we het niet over de fenomenaal vormgegeven wereld of de huiveringwekkende variant op zombies die Naughty Dog uit hun mouw wist te schudden. Neen, dan hebben we het over de personages en dan specifiek het centrale duo dat erin slaagde om wereldwijd talloze harten te veroveren. Vandaag is het de beurt aan Ellie. Opgepast: de onderstaande tekst bevat spoilers uit de eerste The Last of Us. Verder lezen doe je dus op eigen risico.

Opgroeien na het einde van de wereld

Nog zoiets dat je niemand toewenst: geboren worden nadat een virus het merendeel van de wereldbevolking heeft uitgeroeid. Opgroeien in een omgeving vol angst en onzekerheid. Nooit weten of je de volgende ochtend de zon opnieuw zal zien opkomen. Je voortdurend afvragen welke van je vrienden de volgende zal zijn die het loodje legt. En toch heeft het ook zo zijn voordelen. Wie geboren wordt in de chaos, heeft nooit de relatief veilige tijden van daarvoor gekend en dus van in de wieg geleerd om op zijn hoede te zijn. Je hebt weliswaar nooit de geneugten van een goede opleiding, stabiele job of spectaculaire videogame kunnen ervaren, maar je bent wel beter gewapend tegen de omstandigheden.

Ellie laat het alleszins zo weinig mogelijk aan haar hart komen. Ze werd geboren na de uitbraak van het virus, verloor op jonge leeftijd haar moeder en belandde als wees in de quarantainezone van Boston, waar ze met haar vriendin Riley heel wat kattenkwaad uithaalde. Ellie heeft nooit een fijne jeugd gehad. Ze moest noodgedwongen veel te vroeg volwassen worden wanneer Riley gebeten werd door een geïnfecteerde persoon en aan haar verwondingen bezweek. Ellie werd zelf ook gebeten, maar overleefde wonder boven wonder dat wat voor zowat alle andere mensen zonder uitzondering fataal wordt. De interesse van het verzetsorgaan de Fireflies was onmiddellijk gewekt. Zou het kunnen dat Ellie immuun is?

De laatste hoop

Ja hoor, Ellie bleek immuun te zijn. En voor ze goed en wel wist wat er gebeurde, werd ze aan de zorgen van een vreemde man toevertrouwd, die haar dwars door het land zou gidsen. De eindbestemming: een onderzoekscentrum waar Ellies immuniteit hopelijk kan aangewend worden om een geneesmiddel voor het virus te ontwerpen. Ellie en Joel – de vreemde man – botsen vrijwel onmiddellijk. Hij is een afstandelijke, koud aandoende man; zij een jonge, vrolijke spring-in-‘t-veld die nooit betere tijden gekend heeft en zich dus ook niet kan verliezen in melige buien van eeuwige nostalgie. Joel verlangt naar de groene velden van het verleden; Ellie kijkt vooruit, de blik hoopvol, het hart vol ontdekkingszin.

Bovendien is Ellie niet bepaald op haar mondje gevallen. Een gevoel voor humor is één ding, een messcherpe observatiezin iets heel anders, en Ellie beschikt over beiden. Zo wurmt ze zich langzaam maar zeker in de goede gratie van Joel. Door het avontuur heen bewijst Ellie steeds meer dat ze niet zomaar een kind is. Ze blijkt een echte overlever te zijn, met een instinct dat haar en Joel meermaals door de mazen van het net laat glippen. Een cruciaal vormingsmoment is ongetwijfeld het zenuwslopende kat-en-muisspel tussen Ellie en de kannibaal David. Ellie wordt gedwongen om tot het uiterste te gaan en deinst niet terug. Pas wanneer David uitgeteld ligt leeg te bloeden op de grond, laat ze haar emoties de vrije loop.

Vader-dochter

Langzaam maar zeker ontdekt Ellie dat de harde houding van Joel een verdedigingsmechanisme is; een ijzeren schild om hem te beschermen tegen de meedogenloze buitenwereld. Ellie breekt door Joels defensie en helpt hem om het schild eindelijk aan de kant te leggen. De koude man wordt warmer en Ellie begint hem tegen beter weten in te beschouwen als een soort vaderfiguur. Haar onverzadigbare gevoel van verwondering naar de wereld toe blijkt een inspiratie voor de oude man. Of het nu gaat om een oude, overwoekerde arcadekast of een groep uit de zoo ontsnapte giraffen, Ellie staat erop om het mooie in haar omgeving te zien en weigert dat laatste beetje hoop los te laten. Jammer dat ze eigenlijk zou moeten sterven…

Om Ellies immuniteit ten volste te gebruiken en zo de mensheid te redden, moet het meisje sterven op de operatietafel. Ellie weet van niets, maar zou nooit het definitieve einde van de wereld op haar geweten willen hebben. Joel weet het wel en neemt het recht in eigen handen. Hij redt zijn surrogaat-dochter en maakt haar wijs dat de operatie niet succesvol was. Ellie vertrouwt hem… en toch knaagt er iets aan haar. Een zaadje van twijfel dat door de jaren heen ongetwijfeld alleen maar groter wordt en mogelijk de reden is van Joels afwezigheid wanneer The Last of Us: Part II uit de startblokken schiet. Louter speculatie, uiteraard. We kunnen niet wachten om te zien hoe het duo weer met elkaar verenigd zal worden.