De hedendaagse game industrie staat vol in de bloei. Ondanks dat er wat kleinere ontwikkelaars failliet zijn gegaan door de welbekende ‘crisis’ zijn de verkopen van de consoles omhoog gegaan en draaien ontwikkelaars als Blizzard er niet minder op. De game industrie brengt echter ook problemen met zich mee. Commercialiteit, de steeds hogere eisen aan games en de console-oorlogen zijn maar enkele voorbeelden van problemen waar ontwikkelaars, critici en de consumenten uiteindelijk mee te maken krijgen. In deze blogs of columns zal ik problemen voorleggen, uitleggen en uiteraard mijn mening geven. First up is een grote ergernis bij veel gamers: uitmelking.

Het dilemma

We kennen allemaal het woord uitmelking, maar wat houdt het in en wanneer wordt iets beschouwd als uitmelking? De letterlijke definitie van uitmelken is ‘tot het uiterste ondervragen’. In de game industrie ligt de definitie echter anders. Wij denken bij uitmelking eerder aan ‘een game serie waar zo snel mogelijk op een volgende titels van uit komen in een zo’n kort mogelijke tijd’. Wat motiveert een ontwikkelaar tot ‘uitmelking’, waar komt de negatieve sfeer rondom dit woord vandaan en is uitmelking iets slechts?

Wat motiveert een ontwikkelaar tot ‘uitmelking’? Voordat we hierop in kunnen gaan is het goed om te weten wat voor productie waarde er achter het ontwikkelen van een game zit. Voor een geheel nieuwe titel moeten technieken worden aangeschaft (denk aan physics en graphics engines), de game moeten worden geprogrammeerd, gevormd en er moet een marketing plan achter zitten. Alleen het aanschaffen van een physics engine kost al duizenden euro’s. Het gunstige voor een ontwikkelaar is dat als de engines eenmaal zijn aangeschaft, ze echt van hun zijn. Als de game eenmaal af is en in de schappen ligt is het veel aantrekkelijker voor een ontwikkelaar om dezelfde techniek te gebruiken in plaats van geheel nieuwe aan te schaffen. Voor een volgende titel in een serie wordt dan ook vaak dezelfde engine gebruikt, wellicht opgepoetst en wat opgeschoond. Vooral als een titel aanslaat zal een ontwikkelaar al snel hetzelfde kunstje geneigd zijn te herhalen.

Voel je bekocht

Het grootste probleem rondom uitmelking van een bepaalde franchise of genre ligt bij de consumenten. De gamers die een bepaalde titel goed vonden en een korte tijd later een vervolg in de schappen zien liggen zullen instinctief denken dat deze game van gelijke kwaliteit of betere zal zijn.

Laten we als voorbeeld een serie nemen waarvan elk jaar een nieuw deel uitkomt; Fifa. Deze voetbal game loopt al sinds de negentiger jaren mee en er is geen jaar geweest dat er niet een nieuwe versie van uitkwam. Logischer wijs gezegd zou je zeggen dat deze serie wordt uitgemolken. Elk jaar een nieuwe titel uitbrengen met weinig grafische en gameplay veranderingen. Een feit is dat Fifa weinig ‘echt’ nieuws bied ten opzichte van vorige titels. Wat elke titel echter wel bied is een up-to-date lijst met transfers en spelers en vaak wat nieuwe online mogelijkheden. Dit is voor veel trouwe voetbal fans vaak reden genoeg om de game aan te schaffen.

Is het echter, gezien de vernieuwingen die de game brengt, niet onterecht dat mensen de volle mep moeten betalen voor een game die er vrij weinig op vooruit is gegaan? Zou het niet beter zijn als titels die op jaarlijkse basis uitkomen, dan kijk ik vooral naar de sport games, voor een lagere prijs in de schappen komen te liggen? Nu zullen sommige gamers zich bekocht voelen door de weinige vernieuwing die ze krijgen, ondanks het feit dat de game als nog goed in elkaar kan zitten.

Uitmelking slecht, of goed?

Dan zijn we aangekomen bij de vraag die ik stelde aan het begin van deze column; is uitmelking wel slecht? Als we wederom Fifa nemen als voorbeeld, dan kunnen we concluderen dat uitmelking wel degelijk een keerzijde heeft. Gamers kunnen zich bekocht voelen, en de serie hierdoor de rug toekeren. Daarentegen heeft EA wel elke keer een solide basis om op verder te bouwen met hun nieuwe game. In het algemeen betekent dit dus dat ontwikkelaars vaak te weinig vernieuwing in dit soort type games stoppen, maar als ze eenmaal een hit creëren wel een solide basis hebben voor vervolgen.

Is uitmelking dus iets slechts? Niet op de manier waarop EA het doet met haar sport titels. Ontwikkelaars die één keer slagen met een titel en daarna de fundering van die titel gebruiken om op door te bouwen zijn niet slecht bezig. Dit zorgt zelfs vaak voor kwalitatief goede games. Ontwikkelaars zijn zeker niet slecht bezig met dit soort praktijken. Je moet je echter als gamer goed afvragen of jij het geld wat voor dit soort games gevraagd wordt, ervoor over hebt.

De slechte vorm van uitmelking

Er is echter wel een slechte vorm van uitmelking. Deze vorm kan je echter niet vinden in de schappen, maar eerder in de PS Store. Wat ik persoonlijk erg slecht vind van ontwikkelaars is teveel vragen voor te weinig content. Het perfecte voorbeeld voor mij is Call of Duty: Modern Warfare 2. Er is geen ontkennen aan dat deze titel een groot succes was en is. Activision heeft dit ook zeker gemerkt in haar portemonnee. Ik had dan ook verwacht dat de game met wat solide DLC zou worden ondersteunt. Echter in plaats van volwaardige DLC uit te brengen kwam Activion met een map pack voor een belachelijke hoge prijs.

Dit is naar mijn mening de slechte vorm van uitmelking. Een ontwikkelaar of uitgever die gebruik maakt van een populaire titel en de fans veel te veel laat betalen voor content die het geld er bij lange na niet voor waard is.

Ik ben natuurlijk erg benieuwd wat jullie van uitmelking vinden. Laat je stem horen in de poll en discussieer over dit onderwerp in de comments hieronder.