Review: NBA 2K21

Review: NBA 2K21- Al vanaf de middelbare school volg ik alles omtrent de NBA op de voet. Destijds was ik een enorme fan van de Seattle Supersonics, zo had ik een Starter jack van deze club en ook een jersey van m’n favoriete speler: Shawn Kemp. In de betere tijdschriftenwinkel kocht ik regelmatig NBA boekjes, die nooit in het Nederlands te krijgen waren, maar zo haalde ik ook mijn Engels een beetje op. Ik speelde NBA Jam helemaal grijs op mijn oude consoles en ik kwam al snel in aanraking met NBA Live van EA Sports. Op dat moment was dit voor mij de ultieme basketbal game, tot ik eind 2005 in aanraking kwam met de NBA 2K-serie. Dit was zo realistisch dat ik eigenlijk vanaf toen om het jaar een NBA 2K-game gekocht heb. Inmiddels zijn we 15 jaar verder en wordt de serie als maar mooier, beter en diepgaander, maar we staan wel op de drempel van een nieuwe generatie consoles. De grote vraag is dus: Is NBA 2K21 een waardige afsluiter op de PlayStation 4 of is er dit keer niet veel nieuws onder de zon?

Weinig vernieuwend, op het schieten na

Om maar gelijk die vraag te beantwoorden en met de deur in huis te vallen: Nee, er is heel weinig veranderd, de game is bijna identiek aan die van vorig jaar. Helaas zien we dat met meerdere sportgames de laatste jaren en het valt echt te hopen dat de nieuwe generatie consoles ons meer vernieuwing gaat bieden. Maar, voor de NBA-fans is dit gewoon één groot feest van herkenning. De spelers zien er gelikt uit, de stadions van de clubs zijn niet van echt te onderscheiden en de typische Amerikaanse showelementen zijn ook hier van toepassing. In PlayNow heb je de keuze om een Quick Play match te spelen en hierin kies jij een NBA-team of klassiek team om het tegen de computer op te nemen. PlayWNBA is hetzelfde, echter kan je hier met de vrouwelijke sterren spelen. In NBA Today speel je een live wedstrijd die vandaag de dag gespeeld wordt, wat in dit geval goed uitkomt omdat de play-offs vanwege het uitstellen door corona nog in volle gang zijn. In Blacktop kan je kiezen voor een potje van 1 tegen 1 of zelfs 5 tegen 5 om op een pleintje de beste skills te showen en acties uit te voeren.

Bekende modi dus, maar welke modus je ook speelt, het is zoals eerder genoemd een echte NBA-ervaring met genoeg spektakel en spanning. Waar je voorheen makkelijk met de grote NBA-sterren de driepunters erin gooide door op het juiste moment de schotknop los te laten heeft de ontwikkelaar dit juist aangepast. Dit is de grootste aanpassing die er tot op heden te bespeuren is en het vergt behoorlijk wat oefening om de nieuwe shotmeter onder de knie te krijgen. Je moet nu dus met Steph Curry of James Harden echt je best doen om het beslissende schot door het netje te mikken en dat voert de moeilijkheidsgraad behoorlijk op. Als je in het heetst van de strijd, ergens 3 seconden voor het eind van de wedstrijd, een vrije worp mag nemen is soms zelfs de hele shotmeter verdwenen en komt het aan op gevoel en timen. Voor zowel nieuwkomers als veteranen is deze aanpassing best ingrijpend, omdat het heel veel gewenning kost om echt goed onder de knie te krijgen. In die zin zou de ‘oude variant’ als optie niet misstaan hebben, want het vormt best wel een drempel.

Mijn team, hun winst

Als er iets is wat de game al jaren doet achtervolgen en dat in negatieve zin, is het de Virtual Currency oftewel VC wel. Ik wil er eigenlijk niet te lang over doorgaan, maar nu is het volledige MyTeam, en ook een flink stuk van MyCareer (waarover straks meer), afhankelijk van deze in-game betalingen. Gelukkig mocht ik de ‘Mamba Forever’ editie reviewen, waardoor ik 200.000 VC kreeg om pakketjes mee te kopen, want mijn team bestond op Damian Lillard en Kobe Bryant na alleen maar uit spelers met een rating van rond de 80. Na het aanschaffen van meerdere pakketjes kon ik de balans opmaken en een team samenstellen. Zo kreeg ik bijvoorbeeld de speciale kaart van Shawn Marion (rating 90) en de kaart van Russel Westbrook (rating 86), wat het team natuurlijk goed vooruit hielp, maar dat gaat niet voor elke speler op. Nieuw is trouwens dat je door wedstrijden of uitdagingen te spelen XP kunt verdienen en daarmee kun je ook weer pakketten vrijspelen, dus er zit nu wel een nieuwe laag in naast het gebruik van VC.

Dat gezegd hebbende is het tijd om de verschillende modi die MyTeam rijk is te gaan ontdekken. Wat opvalt is dat de Triple-Treath dit jaar een stuk moeilijker is dan vorig jaar. Voorheen liep je gemakkelijker door de eerste tien rondes heen en ging de uitdaging toen pas omhoog, maar ditmaal is die uitdaging gelijk vanaf de eerste ronde aanwezig. Voorheen speelde je in de eerste ronde tegen lager gekwalificeerde spelers, nu speel je voornamelijk tegen spelers die tegen de 90 rating aanzitten. Dit in combinatie met de nieuwe shotmeter zorgt zodoende dus voor de nodige verliespartijen.

In Domination speel je met jouw team tegen de 30 NBA teams. Ideaal om te oefenen en al je spelers uit te proberen. Omdat de game zo op die van vorig jaar lijkt, is het best wel wennen nu je met een ander team speelt en je het samenspel als het ware opnieuw in je systeem moet krijgen. Wat wel een goede toevoeging is, is de Exchange modus. Pak je een keer een dubbele kaart, dan kan je deze inruilen. Doe je dit meerdere keren, dan word je beloond met een nieuw pakketje of bijvoorbeeld een bepaalde speler. Online spelen in MyTeam is ook mogelijk, maar de enige keer dat ik een match vond was het een onbegonnen strijd tegen een sterrenteam met onder andere LeBron James en Kevin Durant. Ook hier geldt dus weer, hoe meer VC je eraan uitgeeft, hoe beter je team zal zijn en dat ligt er merkbaar iets teveel bovenop. Tot slot is de Auction House net zoals vorig jaar ook nu weer niet beschikbaar in de Benelux vanwege de kansspelautoriteit.

Maak de ideale vrouw, oh nee toch niet

MyCareer is uiteraard ook dit jaar weer van de partij. Je maakt een basketballer die in een verhalende modus met de naam: ‘The Long Shadow’ in de voetsporen van zijn vader moet treden. Een meeslepend verhaal wat niet onderdoet voor een script voor een Hollywood film, maar dan wel met een romantisch tintje. Voor mij had dit allemaal niet gehoeven, maar er zijn vast genoeg spelers die hier wel van kunnen genieten. Ook is de tijd op de middelbare school – in deze modus – aan de wat lange kant dankzij veel wedstrijden en dialogen tussen je speler en de trainer(s) en/of scouts. Na verloop van tijd kom je op een gegeven moment in de college competitie terecht. Via hier werk je je op tot een basketballer waar zelfs de NBA niet meer omheen kan met als gevolg dat je gedraft wordt. Overigens is het in deze editie van NBA 2K niet mogelijk om als vrouw de hele verhalende modus door te dribbelen, maar wellicht dat dit in de next-gen versie wel kan. Dat is op dit moment echter nog niet bekend.

Tussen alle wedstrijden door kan je je begeven in de Neighborhood. Hier kan je uitdagingen aangaan en bijvoorbeeld je personage van nieuwe kleding voorzien. Wat tof is, is dat de Neighborhood zich nu afspeelt in Venice Beach. Een prachtige locatie met hele mooie courts, die zowel in de avond als overdag met vrolijke kleuren weergegeven worden. Maar, en daar gaan we weer, zelfs als jij je personage een nieuwe look wil geven bij de kapper, of deze een nieuw shirtje wil aanmeten, zal je te allen tijde VC nodig hebben. Je verdient wel wat VC met de uitdagingen en wedstrijdjes die je speelt, maar het zal nooit genoeg zijn om jezelf snel te ontpoppen als King of the Court. Het is dus een kwestie van veel uitgeven aan VC of heel veel geduld hebben en vooral veel spelen. Als je hier overigens allemaal geen zin in hebt, dan kun je ook een korte route nemen door het verhaal over te slaan en gelijk gedraft te worden door een NBA-team, zodat je direct op het hoogste niveau aan de slag kan.

Overigens stoor ik me in alle jaren dat ik NBA 2K speel wel aan een paar kleine puntjes die ook met dit deel niet weggepoetst zijn. Een voorbeeld is dat als je een wedstrijd speelt, dat een speler die je niet bestuurt zelf een stap naar achteren zet over de middellijn om vervolgens teruggefloten te worden voor een backcourt violation. Of dat je in de laatste minuut van een wedstrijd alleen maar overtredingen om je oren krijgt, of dat een medespeler gewoon met de bal over de zijlijn loopt. Van die kleine dingetjes die best irritant kunnen zijn. Ook de lange laadtijden blijven een obstakel. Het komt vooral neer op kleine schoonheidsfoutjes die in de verschillende modi aanwezig zijn en sommige zijn terugkerend. Jammer is dus dat dat niet ook is aangepakt. Daarnaast werkt de matchmaking nog niet optimaal, want het kan erg lang duren voordat je een potje gevonden hebt en als je eenmaal gaat spelen is lag zeker niet ongebruikelijk. Maar buiten dat zal NBA 2K21 mij de komende tijd zeker vermaken. Zeker tot we de next-gen variant voorgeschoteld krijgen, en wie weet nog wel langer ook.