Review: Wasteland 3 – Als we denken aan ontwikkelaar inXile Entertainment, dan denken we aan Wasteland. Een game die als inspiratie diende voor het welbekende Fallout in zijn vroegere dagen en een basis vormde voor heel wat hedendaagse grid-based RPG’s zoals Divinity en XCOM. De laatstgenoemde games zullen je echter bekender in de oren klinken, aangezien Wasteland nooit een groot succes is geworden. De reden hiertoe lag in ieder geval niet aan de games, die in hun genre bijna elk vakje wisten aan te vinken van wat een goede tactische RPG maakt.

Eindelijk weer Wasteland

Met de terugkeer van de franchise door Wasteland 2 in 2014 (2015 voor de PS4), bliezen ze één van de meest iconische klassieke RPG’s nieuw leven in. De fans van het eerste uur konden hun geluk niet op. En, als nieuwkomers de initiële drempel wisten te overbruggen, dan waren die ook helemaal in hun nopjes. En dat is ook de instelling waarmee we aan Wasteland 3 begonnen, want als er iets is wat ons nog in het geheugen gegrift stond was hoe ontzettend moeilijk die games waren. Onvergeeflijk. Eén verkeerde keuze kon betekenen dat het je laatste was. Wasteland 3 heeft vier moeilijkheidsgraden: Rookie, Wastelander, Ranger en Supreme Jerk. Daarnaast kun je kiezen om friendly fire aan of uit te zetten. Om een beetje van ons zelfrespect te behouden zijn we de game op de ‘Wastelander’ moeilijkheidsgraad gestart.

Een kille verwelkoming in Colorado

De eerste missie maakte al direct korte metten met ons team. We vreesden het ergste, maar gelukkig was dat scripted en dus een gebeurtenis waar we niet omheen konden. Alleen de twee hoofdpersonages – die we net daarvoor met een vrij algemene character creation tool wat karakter hadden gegeven – overleefden de fikse strijd. We banen ons nadien een weg door de bevroren woestenij om overlevenden van ons peloton te vinden. En die vinden we! Helaas wel tezamen met een groot aantal vijanden die niet blij zijn met onze aanwezigheid. De game legt in een goede en duidelijke tutorial uit dat er meer (en vooral betere!) manieren zijn om het klusje te klaren dan alleen te richten en schieten. Zo wijst het je op exploderende tonnetjes in de omgeving, die je kan gebruiken voor extra schade, de generator die een minigun uitschakelt en hoe je obstakels in je voordeel kunt gebruiken.

Zodra we de eerste barrière hebben doorbroken, komen we aan in een omgeving die we al snel onze thuisbasis mogen noemen. Althans, als we deze hebben ingericht en aangekleed met personeel wat ons kan helpen om de orde te herstellen in Colorado. We maken kennis met de Patriarch, een man van stand. Hij voelt zich geroepen om de leiding te nemen in de heropbouw van de gebroken samenleving waarin we ons momenteel bevinden. Dit kan hij niet alleen en daarom doet hij een beroep op ons, de Rangers. Vanaf nu hebben we ook weer de optie om ons team aan te vullen. Je hebt de mogelijkheid om bestaande personages te kiezen, maar je kan ook zelf een personage creëren met attributen die passen bij je bestaande team. Dit raden wij door het grote belang wat je hierbij hebt ten zeerste aan, zodat je niet teveel ‘zinloze’ kwaliteiten hebt die niet goed bij elkaar aansluiten.

Synergie is key

Je team bestaat uit zes man, waarvan je er vier zelf kunt maken. De overige twee zijn NPC’s met ieder hun eigen voor- en nadelen. Het is een belangrijk onderdeel van de strategie die je voert. Het exploiteren van zwakheden en gebruik maken van jouw sterke punten staat altijd bovenaan je to-do list. Zo is het verstandig om juiste wapens te gebruiken tegen verschillende vijanden, terwijl je ervoor zorgt dat je de juiste statistieken hiervoor hebt. Zo kun je bijvoorbeeld niet zomaar een sniper gebruiken als je voorheen enkel punten hebt gestoken in small guns of brawling. Een personage met First Aid om wonden te helen, of een met Leadership voor extra Hit Chance tegen moeilijk te raken vijanden zijn een must in elk team. Treur echter niet: in tegenstelling tot Wasteland 2 kun je je personages wisselen in je basis. Niet de juiste capaciteiten, is een personage overleden of staat z’n gezicht je niet aan? Dan neem je gewoon een ander mee!

Wasteland 3 is daarmee een stuk meer vergevingsgezind dan zijn voorganger, maar dat vinden we geen nadeel. Degene die meer uitdaging zoeken kunnen tijdens de game de moeilijkheidsgraad opkrikken. Voor de gemiddelde gamer is de instap een stuk lager en het is een stuk vriendelijker voor nieuwkomers, aangezien de game in het algemeen ook een stuk gemakkelijker is geworden. We durven zelfs voorzichtig te zeggen dat Wasteland 3 op dit moment de gemakkelijkste instap in het genre is. De vijanden zijn iets minder gevarieerd waardoor we ons minder hoeven aan te passen, de critical hits zorgen niet écht voor een kritieke toestand en de perks die je vrijspeelt doen het tij al vroeg in de game keren. Natuurlijk bieden de baasgevechten nog wel een echte uitdaging, maar van alles daartussenin zal je al gauw niet echt meer van onder de indruk zijn. Gratis XP!

Keuzestress!

Qua setting is het niet alleen maar de gebruikelijke kommer en kwel waarmee we geconfronteerd worden. InXile weet goed gebruik te maken van (soms duistere) humor om de stemming te verbeteren. Ook kunnen we zelfs leuke of minder leuke wendingen geven aan het verhaal door middel van conversaties, waarmee we besluiten wie we afmaken of wie we juist laten leven. Het verhaal en de opbouw hiervan richt zich echter meer op de consequenties dan de keuzes die je maakt. Je weet vaak pas wat voor resultaat je keuzes hebben gehad als de hel al is losgebroken en dan is er helaas geen weg meer terug.

Soms kom je voor keuzes te staan die je niet wil maken, omdat je een bepaalde skill check niet haalt. Zo kun je unieke dialogen of missies ontgrendelen met statistieken als ‘Kiss Ass’, ‘Hard Ass’, ‘Lockpicking’ en meer. Deze hebben echter geen meerwaarde tijdens gevechten, dus je moet een delicate balans vinden die in de meeste gevallen voor de beste uitkomst zorgt. Je moet dus bereid zijn om regelmatig in menuutjes je personages te voorzien van nieuwe gear, wapens en skills. Kom je een deur of kluis tegen die je nog niet kunt openen omdat het een te hoog level is, dan kun je in de meeste gevallen later terugkomen. In de overige gevallen moet je een keuze maken om een bepaalde missie wel of niet te doen in verband met tijdsdruk. Degene die je niet kiest, zal hoe dan ook falen en daarmee is ook de buit weg.

Maar dan komt het…

Zoals je wel kunt lezen zit er voldoende diepgang in de gameplay en het verhaal, maar dat kunnen we niet zeggen als het gaat over de algemene uitwerking van de game zelf. Al sinds de release zit het vol met bugs die bij een full release van een game echt niet in zulke grote hoeveelheden aanwezig mogen zijn. Zo is het niet ongewoon dat je de controle over je personage kwijtraakt. Dat het menu vastloopt. Dat de camera niet mee beweegt naar het personage aan zet, waardoor je soms mist wat er precies is gebeurd met als gevolg dat iemand plots op het randje van de dood verkeert. Input lag. En breek me de bek niet open over het grote aantal complete game crashes met progressieverlies tot resultaat. En als we dan toch bezig zijn met klagen: de framerate, animaties en visuele afwerking laten op sommige vlakken echt te wensen over. En tijdens een normaal laadscherm kon ik een volledige mandarijn pellen én opeten – en dat op een PS4 Pro. Dat moet echt niet kunnen.

Hetgeen wat echt de wind uit onze zeilen haalde was het crashen van de game. Dat gebeurde op een bepaald moment zo vaak dat we bijna geen zin meer hadden om te spelen. En dat is heel jammer, omdat de game zoveel content te bieden heeft met dermate leuke gamplay, die best verslavend werkt. Ondertussen is daar een omslachtige patch voor uitgebracht die ervoor zorgt dat een autosave je progressie vaker opslaat, zodat je niet constant uren van je voortgang kwijtbent. Voor het beruchte blauwe scherm hebben ze helaas nog geen oplossing gevonden. Oh, en voordat we het vergeten: de game beschikt ook over een coöperatieve modus die erg leuk blijkt te zijn. Het is ons echter nooit gelukt om überhaupt een match te vinden, dus dit kunnen we niet beoordelen.

Conclusie

We begonnen vol goede moed en met een beetje angst aan Wasteland 3. Door de indruk die de voorganger achterliet, hadden we grootse verwachtingen van de opvolger. Wat potentieel een supergame zou moeten worden, komt helaas niet verder dan de middenmoot. Zelfs mijn liefde voor het genre kan Wasteland 3 niet redden. Het staat in de schaduw van Wasteland 2 op meerdere fronten, ontwikkelaar inXile had misschien de beste intenties, maar die zijn helaas nooit goed naar de PS4 gebracht. Van textures die niet inladen tot crashes en laadtijden zo lang dat je deze hele review had kunnen lezen; er is te veel mis met de game om er echt van te kunnen genieten. Geen aanrader voor de volle prijs.

Pluspunten

  • Diepgang gameplay
  • Humor
  • Speelduur
  • Verhaal

Minpunten

  • Crashes
  • Laadtijden
  • Grafische afwerking personages
  • Input lag
  • Framerate
  • Animaties
  • Laadtijden - ja nog een keer!

6.5