Review: WWE 2K Battlegrounds –Vorig jaar was WWE 2K20 een hoop dingen, maar geen van die dingen was goed. Door wat gerommel intern bij 2K, zoals het stoppen met ontwikkelaar Yuke’s in te schakelen en een totaal onvoorbereide Visual Concepts als vervanger te kiezen, was die game een klap in het gezicht van elke gamer én WWE-fan. Wat ons betreft is de keuze van 2K om dit jaar geen hoofd WWE-titel uit te brengen dan ook verstandig. Dit geeft Visual Concepts ademruimte om terug naar de tekentafel te gaan. Maar helemaal zonder WWE-titel gaan we het jaar niet afsluiten, want in plaats daarvan hebben we nu WWE 2K Battlegrounds gekregen. Een cartoony, nog meer over-the-top spin-off, die ons direct deed denken aan WWE All Stars op de PlayStation 3. Je leest het goed, “deed”. Want na een paar uur met deze game te hebben doorgebracht weten we precies hoe de vork in de steel zit.

Treurige tijd

Laten we maar gelijk met de deur in huis vallen: Het is een treurige tijd. Voor iedereen natuurlijk. Het veel aan huis gebonden zitten is niet voor iedereen weggelegd. Maar om een of andere reden vond 2K dit toch het ideale moment om WWE-fans na de schop voor hun kloten van vorig jaar in de vorm van WWE 2K20, dit jaar nog eens van een teleurstelling te voorzien. Deze beeldspraak zal voor veel mensen al voldoende zeggen, maar laten we toch ook maar wat dieper op de materie ingaan. Battlegrounds is namelijk net niet het drama dat WWE 2K20 was. Sterker nog, voor mensen die niet bekend zijn met WWE kunnen we ons zelfs voorstellen dat die groep hier nog wel wat plezier aan kan beleven. Maar voor ons, de liefhebbers, is het wederom niet best.

De campagne van WWE 2K Battlegrounds brengt qua verhaal niet veel nieuws met zich mee. In de basis ben je een beginnende worstelaar die zijn weg naar de WWE wil knokken om zo te bewijzen dat je de beste bent. Je wordt hier opgepikt door Paul Heyman en “Stone Cold” Steve Austin, die met z’n tweeën pogen een nieuwe imprint van WWE te starten. Detail hier is de goedkope aanpak die men heeft gebruikt om het verhaal over te brengen. In plaats van cut-scènes wordt dit gepresenteerd middels stripverhalen. Op zich is dit wel logisch, gezien WWE 2K Battlegrounds een budgettitel is die voor €39,99 in de fysieke en digitale schappen te vinden is. Daarnaast ligt de focus van deze game ook niet op het singleplayer component, maar op de multiplayer. Wederom een flashback naar WWE All Stars, hoewel we al snel doorhadden dat Battlegrounds van beduidend mindere kwaliteit is.

Gedeelde smart…

Het is een prestatie an sich om jouw game bijna net zo buggy te krijgen als WWE 2K20, maar ook nog eens het hele vechtsysteem de diepgang van een broodje oude kaas mee te geven. Geen van de karakters in WWE 2K Battlegrounds heeft een eigen unieke moveset. In plaats daarvan is gekeken naar de vechtstijl en de lichaamsbouw van diverse supersterren om hier een soort gulden middenweg in te vinden met als resultaat dat je een, uiteindelijk, roster hebt van bijna tachtig personages die onder te verdelen zijn in vijf categorieën. Al deze personages spelen hetzelfde. De personages hebben één van de vijf movesets en dat is het. Met uitzondering van de signature finishers, hoewel deze vaak ook het een en ander te wensen overlaten. Waar de échte klassiekers wel aanwezig zijn, wordt een groot deel van het roster teniet gedaan.

Het samenspelen met vrienden is hier overduidelijk de ster van de show. WWE 2K Battlegrounds kent een zeer hoog pick-up-and-play gehalte en dat is een goed ding. Niet iedereen in jouw kring zal immers bekend zijn met de ins en outs van de WWE, dus de aanwezigheid van iconen zoals Hulk Hogan en The Rock is haast wel een must, want wie kent ze niet? Het probleem hier is dat het ook puur bij die simpelheid blijft. Battlegrounds kent nauwelijks diepgang, voornamelijk door de eerder genoemde beperkte movesets. Met slechts vijf vechtstijlen valt er weinig te ontdekken. Het roster telt uiteindelijk wel bijna tachtig worstelaars, maar praktisch speel je keer op keer met vijf dezelfde. En dat gaat héél erg snel opvallen.

We hebben keuze uit een aantal modi zoals One on One, Tag Team en Fatal Four Way. Echter schittert de Ladder Match in afwezigheid, een van de leukere naar onze mening. Maar misschien is het gebrek aan dit soort bruikbare voorwerpen ook wel een bewuste keuze om het aantal bugs wat in te perken. De WWE-serie staat bekend om zijn bugs en Battlegrounds is hierin geen uitzondering. Veel vechtanimaties verlopen regelmatig verkeerd. Hierbij moet je denken aan dat bijvoorbeeld het slachtoffer van een pile-driver als een soort mannequin blijft staan en door de grond heen glitched. Na zo’n move herstelt alles wel weer, maar het ziet er gewoon bijzonder slordig uit. Verwacht ook dit soort taferelen bij gebruik van de omgeving. Zo staan er in sommige arena’s setpieces klaar die je op de vijand kan laten vallen. Deze zijn soms erg leuk bedacht, maar als je tegenstander er vervolgens bij gaat liggen als een zak zout, haalt het wel heel wat van het plezier weg. Een auto op iemand zijn hoofd laten vallen zag er nog nooit zo saai uit.

Geld moet, klaarblijkelijk, weer rollen

Dan het roster. Zoals we eerder benoemden zijn er bijna tachtig worstelaars aanwezig in WWE 2K Battlegrounds, best netjes dus. Maar je begint er met een stuk minder. De rest mag je namelijk vrijspelen. Na het uitspelen van de campagne hadden we er een handjevol bij, maar mistte we er nog steeds een hoop. De rest mag je namelijk kopen met zogenoemde Battle Bucks. Deze verdien je door veel te spelen of door dagelijkse uitdagingen te voltooien. Heb je geen zin in die grind, dan heb je nog Golden Bucks. We hoeven het waarschijnlijk niet eens te vermelden, maar dit is de microtransactie valuta in deze game. Dus voordat je met alle worstelaars in de game aan de slag kan, zal je ofwel flink wat uren moeten grinden of de portemonnee moeten trekken en daarbij ook flink wat euro’s lichter raken. Golden Bucks zijn natuurlijk niet goedkoop.

Hoe dan?

Dé vraag die we onszelf stelden elke keer wanneer we WWE 2K Battlegrounds opstartte. De fundering is daar: Unreal Engine 4, een gerespecteerde ontwikkelaar en het bronmateriaal. Het moet toch niet moeilijk zijn om daar iets moois van te maken? Ontwikkelaar Saber Interactive heeft eerder het soortgelijke NBA 2K Playgrounds gemaakt, dus datzelfde trucje uithalen met WWE lijkt ons niet ‘s werelds moeilijkste opgave. Battlegrounds is een lelijke game en dat heeft niks met het cartoony stijltje te maken. Dit kunnen wij zelfs waarderen in NBA 2K Playgrounds, maar ook in het oude WWE All Stars. In Battlegrounds lijkt er gewoon nauwelijks moeite te zijn gestoken in het ontwerp van de worstelaars. Een verklaring hiervoor is dat de supersterren aan jou tentoongesteld worden als zijnde action-figures die je uit de doos mag halen. Een leuk idee, wat in een zekere zin zijn charme kent, maar na een paar potjes te hebben gespeeld ga je al gauw een patroon zien. Het zijn niks meer dan simpele kopieën van lichamen met een ander hoofd erop geplakt.

Conclusie

Op papier én in trailers lijkt WWE 2K Battlegrounds een ideale partygame om lekker met wat vrienden, op anderhalve meter afstand, op de bank te spelen. Veel van dat plezier komt er echter niet terecht, tenzij je zin hebt om urenlang te grinden of om de portemonnee te trekken om zo alle worstelaars tot je beschikking te krijgen. De campagne is gewoonweg niet echt interessant en daarnaast ook niet leuk om te spelen, gezien alle worstelaars toch maar één van de vijf movesets hebben en dus zeer voorspelbaar zijn. In de multiplayer is dit misschien even leuk, maar ook die valt snel in herhaling door de beperkte hoeveelheid modi. Misschien dat de échte die-hard WWE-fans hier nog wel plezier uit weten te halen, maar wij gaan WWE 2K Battlegrounds in ieder geval niet snel meer aanraken.

Pluspunten

  • Action-figure stijltje kent wel iets van charme
  • Setpieces zijn leuk bedacht
  • Vijf minuten leuk in de multiplayer…

Minpunten

  • …en wordt dan voorspelbaar door de vijf movesets
  • Audiovisueel slecht
  • Veel glitches
  • Campagne wel érg goedkoop
  • Onbeschofte “micro”transacties

4.0