Review: RIDE 4 – Gran Turismo, maar met motoren in plaats van auto’s. Zo kan je RIDE 4 het best omschrijven. Milestone heeft weer zijn best gedaan om ons van deze krachtige machines op twee wielen te laten genieten. De game zou volgens de ontwikkelaar de ultieme race-ervaring op twee wielen moeten zijn en als we kijken naar wat Milestone eerder dit jaar uitbracht – MotoGP 20 – zien we dat die game op onze website een zeer mooie score kreeg. Nu is de vraag natuurlijk of de nieuwste iteratie van RIDE ook zo’n mooi cijfer kan bemachtigen als de vorige game van Milestone.

Wat valt er te racen?

RIDE 4 kent de te verwachten singleplayermodi, zoals een carrièremodus, een losse race, time trials en een nieuwe endurance modus, waarin je tot wel 24 uur aan één stuk kan racen. We zouden niet weten welke gek zich daar 24 uur mee bezig zou kunnen houden, maar de optie is er voor degenen die heel veel tijd om handen hebben. Het leuke aan deze endurance races is dat er veel meer tactiek bij komt kijken dan bij kortere races. Zo spelen zowel de banden als de hoeveelheid brandstof een rol. Het dynamische weer en de dag- en nachtcyclus zorgen ervoor dat het circuit verandert en dat kan je voelen. Zo is er meer grip overdag, aangezien je de banden dan makkelijker op temperatuur krijgt dan ’s nachts en de brandstof moet je natuurlijk altijd in de gaten houden, want je bent sneller met een lege tank maar je wilt natuurlijk niet zonder komen te staan. Deze extra laag tactiek zorgt ervoor dat het niet zomaar even een race is, maar een wedstrijd waar je zowel racend als tactisch jouw beste beentje dient voor te zetten.

De meest interessante modus voor ons is echter de carrièremodus. Het doel is hier om je via een regionaal kampioenschap – namelijk Europees, Amerikaans of Aziatisch – op te werken naar een wereldwijd kampioenschap, om vervolgens in de finale kampioenschappen aan de bak te komen. Deze kampioenschappen bestaan uit kleinere kampioenschappen, waarbinnen je zowel time trials, korte races en andere activiteiten, zoals een inhaalrace tegen de tijd of een rondje tussen poortjes rijden, uitvoert. Uiteindelijk zal je jezelf specialiseren in de endurance races of in de snellere superbikes, waardoor er aan variatie geen gebrek is.

In het begin van je carrière krijg je jouw eerste motor en zo start jouw avontuur, maar uiteraard koop je gaandeweg meer motoren die je wil toevoegen aan je collectie. Na elke koop krijg je een korte cut-scène te zien die de aankoop zeer speciaal laat voelen. Er zijn in totaal 176 gelicenseerde motoren aan te schaffen en deze kan je gebruiken op meer dan 30 verschillende circuits, die van Interlagos in Brazilië tot Mugello in Italië gaan. Alle circuits zijn zeer gedetailleerd en het geeft de game een heel realistisch gevoel. En niet alleen de circuits ogen voortreffelijk, ook de motoren zelf zien er extreem gedetailleerd uit. Zelfs de cockpit blinkt uit van de details en de telemetrie op het dashboard werkt naar behoren.

Daarnaast zijn er voldoende opties om jouw motoren te personaliseren. Bijna elke upgrade die je uitvoert, heeft visueel ook effect. Zo zal een betere uitlaat er anders uitzien dan degene die met de motor meegeleverd wordt. En niet alleen bij de motoren is er keuze genoeg, ook om jouw rijder aan te passen ben je wel even bezig. Alvorens we alle helmen, pakken, handschoenen en laarzen bekeken hadden, konden we eigenlijk al een heel pak races afgerond hebben. Hierbij zijn zelfs de helmen van legendes als Marc Marquez en Jorge Lorenzo beschikbaar. Wat de aanpassingen van de motor en rijder betreft is er dus zeker keuze in overvloed.

Het zullen voornamelijk de motoren en het rijden met deze machines zijn die ervoor zorgen dat je blijft terugkomen, want ondanks dat er wel progressie in de carrièremodus zit, sprak deze ons minder aan dan die bijvoorbeeld in MotoGP 20. Dit omdat het niet één groot kampioenschap is, maar eigenlijk allemaal afzonderlijke races en kleinere  kampioenschappen zijn. Daarnaast hebben we wat problemen met de time trial modus en ook de track test, waarin je op een bepaalde snelheid tussen poortjes door moet rijden. Die zijn zeer frustrerend. Als je namelijk met je motor mooi door het poortje rijdt, maar met je helm net het paaltje raakt, krijg je een even grote straf als wanneer je faliekant naast het poortje zou rijden. Dat is dus niet helemaal eerlijk. De structuur in deze carrièremodus is anders dan de gebruikelijke carrièremodi, waar je maar net van moet houden. Het zijn allemaal losse onderdelen in plaats van een meer gestroomlijnd geheel, wat je prefereert is in deze echter een kwestie van smaak.

Wat de time trial evenementen betreft, is het zeer logisch dat, indien ergens een hoek wordt afgesneden of wanneer je ergens iets te breed gaat, dat jouw huidige ronde niet meer telt. Het is in RIDE 4 echter zo dat dit direct zorgt voor een gefaalde test en dan moet je via een herstart het evenement opnieuw beginnen. Het duurt echter 25 seconden om terug de controle over je stuur te krijgen en dit is veel te lang. We begrijpen niet waarom de ontwikkelaar niet gewoon gekozen heeft voor een systeem waarbij een gefaalde ronde gewoon niet meetelt, maar waarbij je wel kan verder rijden om het circuit beter te leren kennen. Op die manier zit je nog in de flow wanneer je aan de volgende poging begint, terwijl je nu gewoon 25 seconden niks zit te doen en je zit te ergeren.

Nog realistischer?

Milestone beloofde nog meer realisme dan in hun andere games en het rijden voelt zeker realistisch aan. Maar om eerlijk te zijn: we kunnen nu niet echt zeggen dat we een zeer grote verbetering voelen ten opzichte van MotoGP 20. Dit is echter geen slechte eigenschap, aangezien dat toen al dik in orde was. Het grootst merkbare verschil hierbij is dat je minder vlug over je eigen stuur zal vliegen bij het remmen. Wel kunnen we ten stelligste aanraden om alleen te remmen vóór de bocht in plaats van in de bocht, want dat is vragen om problemen. Er is een duidelijk verschil voelbaar tussen de motoren en dat is aangenaam als je veel motoren ter beschikking hebt, want dit zorgt ervoor dat je je zeer lang kan bezighouden met het ontdekken van de verschillende nuances van de tweewielers.

De AI kent een verbetering in RIDE 4. Zo bewegen tegenstanders realistisch, zoeken ze zelf de snelste route op en ze houden zich niet aan de ideale lijn, al krijgen we wel de indruk dat die ideale lijn gewoon niet perfect ligt. Ook de rempunten kloppen niet altijd en eigenlijk kan je voorlopig beter vertrouwen op je eigen instincten dan op de indicatie, maar dat terzijde. Verder schuwt de AI fysiek contact niet. We maakten immers meermaals kennis met hun motor en dat van wel erg dichtbij en natuurlijk ontbreekt het maken van fouten niet. Dit komt regelmatig voor en draagt bij aan het speelplezier, alsook het realistische aspect van de game. Het gevolg is dat je altijd op het puntje van je stoel zit, omdat niet alleen jij elk moment de fout in kan gaan, maar ook de rijders rondom jou.

Toch even uit de bocht

Op de gewone PS4 kent de game geen problemen wat prestaties betreft en ook van glitches en bugs bleven we grotendeels bespaard, idem dito op de PlayStation 4 Pro. Wel is het zo dat, indien jouw rijder zich plat zou moeten leggen op de motor met behulp van de L1-toets (een zogenaamde tuck-in), dit visueel niets verandert, terwijl je dit wel merkt in je snelheid. Als we hier de meest recente uitgave van Milestone, MotoGP 20, weer bijpakken, dan zien we dat het in die game wel het geval was. Het is vreemd dat dit nu niet wordt toegepast, want voorheen werd je er juist aan herinnerd dat je de tuck-in moet gebruiken op lange rechte stukken. Is men het vergeten te verwerken? Dit is natuurlijk een kleinigheidje en dus niet enorm storend, maar moet toch even opgemerkt worden. De snelheid die je kan bereiken als je helemaal platligt op de motor op een lang recht stuk, is wel merkbaar en wordt goed gepresenteerd, omdat je de snelheid echt goed voelt.

Conclusie

RIDE 4 ziet er uitermate realistisch uit en voelt ook zo aan. Het oog voor detail bij zowel de circuits als de motoren zelf is onvoorstelbaar. Ook met de AI en het gevoel van de verschillende motoren zit het wel goed. Met 176 tweewielers en 30 circuits is er voldoende om te doen en ook het dynamische weer, en de dag- en nachtcyclus tijdens de endurance races zijn een schot in de roos. Eigenlijk valt er niet al te veel negatiefs te zeggen over deze racer, behalve dat de carrièremodus ons niet helemaal weet te overtuigen en dat sommige racetypes, zoals time trial en het tussen poortjes door moeten rijden, tot nogal wat frustratie kunnen leiden. Laat het ons zo stellen: wil je gewoon racen en rijden op veel verschillende motoren en circuits, dan is RIDE 4 zeker een aanrader. Ben je meer liefhebber van een gestructureerde carrièremodus zonder al te veel poespas, dan is MotoGP 20 bijvoorbeeld een mooi alternatief.

Pluspunten

  • Realisme
  • Graphics
  • Hoeveelheid motoren en circuits
  • Veel customization opties
  • AI

Minpunten

  • Carrièremodus weet niet helemaal te overtuigen
  • Time trials
  • Irritante poortjes
  • Tuck-in werkt visueel niet

7.5