Review: Star Wars: Squadrons

Review: Star Wars: Squadrons – Laten we eerst even een mogelijke verwarring de wereld uit helpen. Bij het lezen van de titel zou je kunnen denken aan de oude Star Wars franchise ‘Rogue Squadron’. Niet gek, omdat het rondvliegen in Star Wars schepen daarin centraal stond. Deze game heet Star Wars: Squadrons, maar heeft er eigenlijk maar weinig mee te maken. Denk in dit geval meer aan een andere klassieker: Star Wars: X-Wing vs. TIE fighter, want de games komen qua vergelijking veel meer overeen. Heftige en intense dogfights in de ruimte is waar het in deze game om draait en na Star Wars Jedi: Fallen Order kijken we vandaag of EA wederom een topper in handen heeft.

Vermakelijk singleplayer avontuur

Deze game legt een grote focus op het zijn van een multiplayer game, maar er zit ook een singleplayer in verwerkt. Dit is een mooie manier om de kneepjes van het vak te leren, waardoor het ook wel gezien kan worden als een zeer uitgebreide tutorial. In de verschillende missies krijg je te maken met de Rebels en de Empire, oftewel de goeden en de slechteriken. Het verhaal speelt zich af na The Return of the Jedi. Klinkt natuurlijk niet per se origineel, maar alles bij elkaar genomen is het zeker vermakelijk wat de game je voorschotelt. De personages zijn weliswaar wat oppervlakkig, maar gelukkig boeiend genoeg om geïnteresseerd te blijven in het geheel. Ook de missies zelf bieden net genoeg variatie om je vast te houden, maar omwille van spoilers gaan we er verder niet dieper op in. Het is in ieder geval de moeite waard.

Het is ook in de singleplayer waar je elk schip die de game bevat leert kennen. De Rebels en de Empire beschikken beide over vier verschillende schepen die per factie overeenkomen in klassen. Een allrounder, een snelle aanvaller, een tankachtige en een support klasse. Het is het standaard klassenconcept wat binnen het Star Wars universum overeenkomt. De verschillen per schip leer je door de singleplayer te spelen op een prima wijze, wat natuurlijk ter voorbereiding dient op de multiplayer, waarover later meer. Hierbij moeten we opmerken dat de singleplayer best pittig kan zijn, dus kijk er niet raar van op als je hier en daar een stevig pak rammel krijgt.

Virtual reality is eigenlijk een must

Om meteen met de deur in huis te vallen, virtual reality is eigenlijk waar het om draait in Star Wars: Squadrons. PlayStation VR is haast een must, want het zorgt voor een prachtige ervaring. De opzet van de game, de manier hoe je met mensen praat en de wijze waarop je de cockpit ervaart komt pas echt tot z’n recht in virtual reality. Mocht je nu niet over een vr-headset beschikking, geen nood. Het is ook mogelijk om Star Wars: Squadrons zonder vr-set te spelen, maar dan mis je natuurlijk wel de immersie die virtual reality te bieden heeft.

De gameplay speelt zich volledig in de cockpit van de schepen af. Rondwandelen doe je niet en andere handelingen komen ook niet voor. Dat betekent niet dat je geen andere locaties aandoet, want tussen de missies door krijg je wel met conversaties in de hangar en meer te maken, maar die worden je gewoon gepresenteerd terwijl je rond kan kijken. Dat komt wederom vooral in vr goed tot z’n recht. Terug naar het vliegen, we kunnen ons voorstellen dat een cockpit perspectief voor sommigen best een drempel kan zijn. Het is niet mogelijk om rond te vliegen in third-person, dus dat is even iets om rekening mee te houden als je dat juist prefereert. Het cameraperspectief is puur first-person, maar deze keuze is niet zonder reden. Je zit er hierdoor veel meer in. Als je in je schip zit kun je werkelijk elk knopje, schermpje of buisje zien. Het resultaat is dat je je midden in een echt Star Wars avontuur waant en dat is ontzettend tof. Door deze ontwerpkeuze krijg je een gevoel van immersie die je anders niet zou ervaren, want zelden zat je in een zo realistische weergave van een Star Wars schip. Puik werk!

We moeten aanstippen dat je in virtual reality een voordeel hebt, want je hebt alle vrijheid om rond te kijken. Hierbij geldt wel dat het er zeer heftig aan toe kan gaan wat motion sickness in de hand werkt, maar dat verschilt natuurlijk per speler. De vrijheid van rondkijken is natuurlijk makkelijk. Je kijkt gewoon rond en je ziet uit het raampje waar iets gebeurt, zodat je daar weer op kan reageren. Speel je niet in virtual reality, dan zul je moeten dubbelklikken op R3 om vrij rond te kunnen kijken in het schip en dat werkt totaal niet intuïtief. Zeker niet te midden van een dogfight of chaotische missie. Niet een groot punt, maar wel een extra wapenfeit dat benadrukt dat de game echt beter tot z’n recht komt met een vr-headset op.

Vrij karige multiplayer

De singleplayer is, als je het als een tutorial ziet, een werkelijk voortreffelijke voorbereiding op de multiplayer, omdat je alle ins- en outs goed leert kennen. Je leert immers de verschillende schepen goed kennen die elk hun sterke en zwakke kanten hebben. Dit is namelijk een behoorlijk ding in de gameplay van Star Wars: Squadrons. De game is in die zin een mooi voorbeeld van ‘easy to learn, hard to master’. Natuurlijk, je stapt een mooie X-Wing of TIE Interceptor in, maar daar komt uiteindelijk veel meer bij kijken. Je hebt namelijk drie soorten focuspunten binnen je schip: schild, laser en snelheid. Verschillend per schip kun je on-the-fly switchen waar je tijdens het vliegen een extra boost aan wil geven. Dus, wil je snel veel schade aanrichten? Dan stuur je meer energie naar de lasers terwijl je inlevert op de andere twee punten. Wil je snel uit een situatie ontsnappen? Dan sluis je de energie weer door naar je motoren met als gevolg dat je op de andere twee punten inlevert. Dat is het strategische element dat de simpele dogfights ineens niet meer zo simpel maakt.

Als je veel tijd in de game steekt en echt goed wil worden, dan kan je je daarmee qua vaardigheden echt onderscheiden. Daarmee komen we terug op dat het makkelijk op te pakken is, maar een uitdaging om echt goed te leren, want dat is het strategische aspect van de gameplay. Dit kan je uittesten in twee verschillende modi: Dogfights en Fleet Battle die je zowel ranked als unranked kan spelen. Veel is het niet en dat is ook wat teleurstellend aan de game is. Hoewel je leuke maps hebt en je je goed kan vermaken met Fleet Battles, is het allemaal erg karig voor een multiplayer game. Natuurlijk, je kan je piloot customizen net zoals je schip en dat zowel aan de binnen- als buitenkant, maar veel meer heeft de multiplayer niet te bieden.

Het goede nieuws is dat we geen lootboxes en microtransacties tegen zijn gekomen, bovendien kost de game maar €40,-. Maar goed, wat speel je dan in deze multiplayer? Dogfights spreken voor zich, elkaar achterna zitten en kapot knallen. Fleet Battles zijn een stuk interessanter. Hierin heeft elke partij een groot schip om te verdedigen en dat schip wordt weer verdedigd door twee kleinere schepen die volop dekking geven. Het is aan elk van de partijen om eerst de twee verdedigende schepen uit te schakelen om daarna vier onderdelen van het grotere schip kapot te schieten. Lukt dat? Dan is de overwinning binnen. Geloof ons, het is een hoop getouwtrek online dat bijzonder actievol is waar veel strategie bij komt kijken. Je schip door en door kennen is zeker bij de Fleet Battles geen overbodige luxe, want het kunnen zeer heftige potjes zijn.

Smooth voor het oog, rommelig onder de kap

Hoewel de game zeer sfeervol is, is het geen grafisch wonder. Het doet wat het doen moet, maar verwacht geen grafische bijzonderheden. In vr worden de graphics vanzelfsprekend wat gedowngrade, maar de charme en sfeer van de game gaan ondanks de mindere kwaliteit niet verloren. Sterker nog, de game komt qua sfeer nog altijd beter tot z’n recht in vr. Maar dat gezegd hebbende, op zowel de PS4 als de PS4 Pro draait de game op een locked 60 fps. Wij speelden de game op een PS4 Pro en zowel via de tv als via PlayStation VR hebben we geen framedrop of stutter kunnen bespeuren, daarnaast draait de game op de PS4 op een dynamische 1080p en op de PS4 Pro op een dynamische 1800p.

Hoewel er qua grafische prestaties weinig op te merken valt, is dat op technisch vlak een wat ander verhaal. We spreken hier overigens eerder van schoonheidsfoutjes. Zo heb je weleens in het menu van de schepen dat er hier en daar een texture aan het flikkeren is, ook de anti-aliasing is niet altijd even soepel wat voor een onrustige presentatie zorgt. Daarnaast wil de AI nog weleens rare fratsen uithalen, zo botsen ze tegen je aan of ze hangen met hun schip in de muur of een stuk schroot. Verder kun je ze nog orders geven, maar daar lijken ze wat onverschillig op te reageren met wisselvallige vervolgacties. De game wil sporadisch weleens crashen en iets te vaak worden we terug naar het hoofdmenu gegooid terwijl we zoeken naar een online match. Het zijn van die slordigheden die nog wat gepolijst moeten worden.