Gespeeld: Assassin’s Creed: Valhalla – Volgende maand zal Assassin’s Creed: Valhalla verschijnen die ons naar het oude Engeland brengt dat te maken krijgt met Vikingen. Een eerste kennismaking hebben we al in juli gehad, waarvan je onze uitgebreide bevindingen hier kunt lezen. Recent kregen we echter nog een kans om opnieuw in Assassin’s Creed: Valhalla te duiken en dat in een nieuwe omgeving met meer gameplay mogelijkheden. Het is tijd om zo een maand voor de release nog een keertje vooruit te blikken, want hetgeen we speelden voelde op een bepaalde manier verfrissend aan.

Bouw je eigen nederzetting op

Een van de terugkerende features in Assassin’s Creed is de mogelijkheid om eigen dingen op te bouwen. In het verleden was het mogelijk om winkels op te knappen en meer, waarna dat op een gegeven moment weer uit de franchise verdween. In Assassin’s Creed: Valhalla komt dat in een bepaalde zin terug, wat logisch binnen de context past. De Vikingen zijn immers niet voor de lol naar Engeland gereisd. Ze wilden het ‘nieuwe’ land verkennen en zich daar vestigen, wat natuurlijk niet zonder slag of stoot gaat. In de preview die we speelden was er dit keer echter al een bestaande nederzetting aanwezig, wat ons een nieuwe kijk op het latere avontuur gaf.

Het is belangrijk om de nederzetting van jouw clan verder uit te breiden en dat is waar jij een belangrijke rol in speelt. Het opbouwen, ontwikkelen en uitbreiden van je nederzetting vereist immers grondstoffen en die verkrijg je door andere kampen en plaatsen te overvallen. Her en der op de kaart kun je locaties vinden die nuttige grondstoffen huisvesten en kan je op elk gewenst moment een ‘raid’ activeren. Die komen in grote lijnen op hetzelfde neer als het klassieke ‘kampje uitschakelen’, waarbij je dus een x-aantal vijanden moet doden en wat kisten moet looten. Weinig origineel, maar binnen het kader van je nederzetting uitbouwen en de mindset van een Viking natuurlijk logisch.

Zodra je genoeg materiaal verzameld hebt in de game, kun je terugreizen naar jouw vaste locatie en her en der kun je vervolgens upgrades tegen bestaande panden aangooien. Dit levert je dan weer meer op in de zin van mogelijkheden. Ook is het mogelijk om je nederzetting verder te customizen, zo kan je op verschillende plekken beelden neerzetten, een waterput aanleggen en meer. Het is cosmetisch van aard, maar het geeft je de illusie dat het een ontwikkeling doormaakt. Naarmate de nederzetting groeit, krijg je zoals al aangehaald meer mogelijkheden. Zo is er een kerel die zich bezighoudt met vissen en je kan specifiek voor hem op zoek naar bepaalde vissen, wat je weer een beloning oplevert.

Maar dat geldt ook voor de jacht, wat eveneens belangrijk is. Ga langs de jagershut en zie welke (legendarische) dieren gewild zijn en zet je speurdersinstincten maar aan. Het zijn de traditionele zijmissies die je geheel optioneel kan oppakken. Het is niet bijzonder, maar het geeft wel iets meer dat gevoel van levendigheid binnen je nederzetting. Daarnaast is het mogelijk om met de voorman van je clan te spreken met betrekking tot je crew, die je zal ondersteunen bij de raids. Je rechterhand kan je dan weer geheel naar eigen smaak vormgeven.   Ook kun je op bezoek bij de tattoo artist voor een nieuw plaatje, kun je in de stal nieuwe paarden kopen en meer. Het zijn allemaal leuke extra details om het meer sfeer te geven.

Samenwerken met elkaar

Naar goede gewoonte tref je in de nederzetting ook een ‘townhall’, de locatie waar de leiders van de clan zich ophouden, waar de feesten gevierd worden én waar je regelmatig zult aankloppen voor belangrijke zaken. Nieuw is de mogelijkheid om naar de kaart van de wereld te kijken met je clanleider om te zien waar mogelijkheden tot verbonden liggen of welk gebied aangepakt moet worden. Door dat te activeren, ga je naar een bepaalde provincie waar een nieuwe questlijn gestart wordt en zodoende kregen we de opdracht om een bepaalde koning op te zoeken en uit te schakelen, dit zodat een andere koning naar voren geschoven kon worden. Uiteraard is de koning die je naar voren schuift iemand die onder invloed van de Vikingen staat, wat je dus helpt in je queeste om steeds meer voet aan de grond in Engeland te krijgen.

De questlijn die we speelden zullen we verder niet inhoudelijk behandelen, want dat moet je vooral zelf ervaren. Wel kunnen we erover kwijt dat het best boeiend was om te volgen en dat het gevoelsmatig ook meer impact had dan normaliter het geval in Assassin’s Creed is. Dan doelen we vooral op de laatste twee games, die je nogal vaak op inhoudsloze missies stuurde. Het is moeilijk om in schrift even scherp te duiden, maar de impressie die we kregen is dat de storyline meer body heeft. Dat merkten we eerder al op en werd nogmaals tijdens deze speelsessie bevestigd, dus dit schept hoop voor een boeiend avontuur. Een leuk detail is dat je hierin niet als een soort einzelgänger opereert, maar dat je echt samenwerkt met andere clans. Zo kwamen we wat bekende namen tegen gaandeweg het avontuur waarbij de karakteristieken van de personages nogal verschilden. Interessant, dat geeft het immers meer diepgang.

Ontdek de wereld

Vanzelfsprekend is ook in Assassin’s Creed: Valhalla exploratie een vrij belangrijk onderdeel. Gezien de preview zich dit keer meer landinwaarts afspeelde, kregen we met een andere omgeving te maken. Zo was het vooral wat heuvelachtig en vol met kleine en grote rivieren. Hierbij kan je jezelf zowel te voet, te paard of per boot verplaatsen, het is maar net wat je zelf het meest prettige vindt. Gezien de Romeinen in de tijd waarin de game zich afspeelt ook al op bezoek zijn geweest, kom je naast typische oude Engelse plaatsen, abdijen, muurtjes en bruggen ook vervallen Romeinse tempels tegen, waardoor de horizon altijd gevarieerd oogt. Wederom werden we met de neus op het feit gedrukt dat het Engeland in Assassin’s Creed: Valhalla bijzonder groot is en dan te bedenken dat we enkel dat land gezien hebben.

Er zijn meer locaties aanwezig, dus dat betekent dat er weer enorm veel te ontdekken valt. In vergelijking met Assassin’s Creed: Odyssey lijkt het er echter wel op dat de hoeveelheid zijactiviteiten wat is bijgeschaald. Naar beneden. De provincie waarin we rondtrokken kende zeker de nodige ‘dots’ met activiteiten, kisten of andere zaken, maar het waren er een stuk minder dan we zo langzamerhand gewend zijn van de franchise. Of dit voor de gehele game geldt, is wat onduidelijk, maar het wekt de indruk dat Assassin’s Creed: Valhalla niet zo ramvol zit met tijd slurpende activiteiten die niet zoveel bijdragen aan de algehele gameplayervaring en dat is een gezonde ontwikkeling wat ons betreft. Desalniettemin kom je de nodige interessante zaken tegen en Animus anomalies ontbreken uiteraard niet, wat Ubisoft op een alternatieve manier in de game verwerkt heeft. Het is in bepaalde zin nieuw, maar doet ook denken aan vergelijkbare manieren van implementeren wat we in eerdere delen zagen, maar dat mag je straks zelf ontdekken.

Daarnaast heb je natuurlijk de kampjes hier en daar die je kunt overvallen, de grotere plaatsen die je kunt ‘raiden’, maar ook krijg je te maken met Zealots. Die zijn vergelijkbaar met Mercenaries uit Assassin’s Creed: Odyssey, die buitengewoon sterk zijn en je aanvallen wanneer ze je zien. Ook kun je op zoek naar Romeinse artefacten, bezoek je ondergrondse gangenstelsels en nog veel meer. Het is wat dat betreft vooral meer van hetzelfde, maar leuk is het geheel nieuwe ‘flyting’. Hierbij is het de bedoeling dat je door de juiste woorden in een zinsconstructie te gebruiken de tegenstander als het ware doet beledigen. Zie het als een soort middeleeuwse versie van elkaar dissen in rapbattles, waarbij de focus hoog op het rijmen ligt. Een geinige zij-activiteiten die bij succes je charmelevel doet stijgen en dat levert je nieuwe optionele keuzes voor dialogen op.

Voorlopige conclusie

Assassin’s Creed: Valhalla is in de kern vooral meer van hetzelfde, maar dan wel met verschillende aanvullende elementen. Het opbouwen van je nederzetting is niet heel bijzonder, maar wel een leuke extra die ook logisch in het geheel past. Daarnaast ziet de wereld er uitnodigend uit om te verkennen en de verschillende andere nieuwigheden voelen goed aan. Vooral het verhaal lijkt wat meer aandacht te hebben gekregen en dat samen met de nieuwe omgeving doet het fris aanvoelen. Het voelt als een mooi nieuw jasje voor iets wat we al kennen. Ubisoft lijkt niet echt hele bijzondere nieuwigheden te brengen, maar wat staat dat staat en daar is niks mis mee. Tot slot is het belangrijk om te vermelden dat we sterk de indruk krijgen dat het gehele avontuur wat meer op de ervaring gericht is in plaats van een kwantiteit aan nietszeggende activiteiten. Of die indruk correct is, dat zien we volgende maand. Dat idee stemt ons in ieder geval alvast positief over het avontuur van Eivor!