Column: Mijn eerste week met de PlayStation 5 – Het is inmiddels op een paar dagen na zeven jaar geleden dat ik de review publiceerde van de PlayStation 4. Ongeveer drie jaar later kwam daar de PS4 Pro bij en dit was de allereerste keer dat er een ’tussenconsole’ op de markt verscheen. De review van de PS4 Pro voelde toen dan ook minder speciaal aan, omdat het vooral meer van hetzelfde was. Zo kende het vooral verbeteringen op het vlak van beeldverwerking. Dat is nu anders, want de afgelopen week heb ik heel veel tijd kunnen doorbrengen met de PlayStation 5 – de directe opvolger van de PS4 en PS4 Pro. Dat is best bijzonder, want dit speciale gevoel komt immers niet zo vaak voor. Maar ik kan mij elk moment nog heel goed herinneren, van de eerste PlayStation in 1995  tot nu: de PlayStation 5 in 2020.

De tijd vliegt voorbij als je het naar je zin hebt

Het is zo lang geleden, die allereerste PlayStation console, maar het voelt zo recent. Ik weet nog heel goed dat ik als klein jochie vol bewondering zat te kijken naar de watervallen in Ridge Racer; een groter contrast met hoe games er vandaag de dag uitzien kan bijna niet. Games waren toentertijd relatief nieuw en voor mij als vijfjarige knaap een nog totaal onbekende wereld. Alvorens de originele PlayStation had ik de SEGA Megadrive, waar voornamelijk Aladdin en de Lion King op werden gespeeld, maar de PlayStation was toch wel andere koek. Games zagen er plots realistischer uit dan ooit tevoren en dat was ook het moment waarop mijn liefde voor PlayStation en diens franchises begon.

Als ik terugkijk op mijn liefde voor de PlayStation heb ik waarschijnlijk mijzelf het meest vermaakt met de PlayStation Portable en PlayStation 2. Deze brachten zo veel prachtige games; er kwamen nieuwe werelden en innovatieve ervaringen, en dit waren toch wel de hoogtijdagen van games voor mij. Grand Theft Auto ging plots 3D, platformers als Ratchet & Clank waren een meesterwerk, Tony Hawk werd volwassen, Metal Gear Solid 3 tilde stealth gameplay naar een ongekend niveau en een fighter als Tekken stal mijn hart.

De huidige stand van zaken

Nu is het jaren later en is de PS5 hier. In de tussentijd is er veel veranderd, maar echt hele grote sprongen worden er niet meer gemaakt. De technologie is immers dermate doorontwikkeld dat het vooral minuscule aanpassingen zijn, die moeten zorgen voor een betere ervaring. Toen de PS4 uitkwam, was het nog maar de vraag of we ooit nog weer een traditionele console zouden zien. Dat antwoord hebben we nu: Ja. Native consoles zijn nog lang niet ingehaald door streaming technieken, maar er zijn zeker leuke pogingen geweest zoals Google Stadia. Toch gaat er nog altijd niets boven een toegewijde ervaring op een console of pc.

Sony heeft natuurlijk ook een eigen streaming service, namelijk PlayStation Now en Xbox heeft op zijn beurt XCloud. Leuke en boeiende technieken die voor de toekomst heel erg interessant zijn, maar we zijn er nu simpelweg nog niet, waardoor het meer als een toevoeging aanvoelt op het bestaande establissement. De thuiservaring blijft op de klassieke manier nog altijd van een hevige voorkeur aan native games genieten en voor nu lijkt streaming meer iets wat je doet op mobiele apparaten, zoals smartphones en tablets.

De PS5 is vooral een modernisering en verbetering van de ervaring die je op de PS4 hebt. De grootste sprongen worden vooral gemaakt op terreinen die in het verleden een ergernis vormden of net een stukje beter konden. Het zijn de welbekende dingen als lange laadtijden, een wat goedkoop aanvoelende controller, karige 4K-prestaties of progressies voor Trophies. Stuk voor stuk ergernissen/beperkingen die met de loop van de tijd zijn ontstaan en het leidt allemaal tot één conclusie: het is tijd voor wat nieuws.

Eerste impressies

Mijn uiteindelijke review van de PlayStation 5 volgt pas op 11 november, omdat we dan letterlijk over alles mogen praten en er geen embargo’s meer van toepassing zijn. Op dit moment is dat wel het geval, waardoor we niet de volledige review kunnen brengen. Dus nog even geduld, maar ik wil toch al wel mijn eerste indrukken delen, want ik heb inmiddels Astro’s Playroom en Marvel’s Spider-Man: Miles Morales uitgespeeld, alsook de eerste backwards compatible games opgestart. De reviews van de twee native PS5-games check je hier en hier, daar ga ik uitgebreid op beide titels in.

Backwards compatibility is, zoals je weet, aanwezig, maar ik heb gemerkt dat het per game verschilt hoe de ondersteuning is. Zo was er in inFAMOUS: Second Son het probleem dat we de DualSense touchpad niet konden gebruiken en met Red Dead Redemption 2 hadden we last van sound lag. Toch zijn er ook positieve ervaringen, zoals met Grand Theft Auto V dat lekker snel laadt en nagenoeg geen framedrops meer kent. Games die een uncapped framerate hebben, zoals Sekiro: Shadows Die Twice draaien vloeiend op 60 fps en zijn een stuk scherper. Dat laatste tref je overigens bij alle PS4-games aan, op de een of andere manier wordt er iets gedaan met de games waardoor ze er allemaal een stuk helderder en scherper uitzien.

Alhoewel we wat opstartproblemen hadden dankzij HDMI 2.1 – ik test de PS5 op een LG OLED C9 van 65″ – werden die gelukkig snel verholpen. Dit probleem lag bij de televisie van LG, waarbij de C9 problemen gaf met HDMI 2.1. Dit is iets wat je mogelijk bij andere modellen ook kunt ervaren dus bij dezen een tip: zorg dat je altijd de laatste firmware update hebt. HDMI 2.1 is nieuwe technologie en je ziet dat nu de eerste apparaten met HDMI 2.1 verschijnen, zoals de PS5, Xbox Series X en ook de 30XX-serie van Nvidia. Voor deze apparaten geldt dat er wat problemen naar voren zijn gekomen, maar dat lost zich op korte termijn vanzelf op. Verder draait de PS5 erg stabiel. Zo hebben we geen enkele crash meegemaakt en alles werkt als een tierelier.

Het OS is prettig om mee te werken, maar mist nog wel enkele basis features, zoals het aanmaken van folders of het reorganiseren van je games flow. Mogelijk wordt dit alsnog in een later stadium toegevoegd. Buiten dat voelt het OS hier en daar nog wat kaal aan. Gezien de PS4 de afgelopen jaren heel veel functies erbij heeft gekregen, zou je verwachten dat het overgeheveld wordt naar de PS5, maar dat is nog niet het geval. Toch ligt er nu een prachtige basis, maar we hopen wel dat Sony dit op rap tempo gaat uitbreiden.

Voorlopige conclusie

De komende tijd zal je op PSX-Sense aardig wat content zien verschijnen over de PS5 en de ervaringen van ons, maar ook van technische vaklui zoals Digital Foundry. Dit gaat allemaal super interessant worden en je zult merken dat vooral de SSD een belangrijke factor is. Het opstarten van Miles Morales duurt namelijk slechts 6 seconden, vanaf menu tot in de game – dit is bizar. Fast travel? Nagenoeg direct. Grafisch weet de PS5 zeker indruk te maken met games als Miles Morales, maar vermoedelijk zal het echte geweld pas losbarsten bij true next-gen games zoals Ratchet & Clank en Horizon: Forbidden West. Voor nu ben ik in ieder geval heel erg gelukkig met de PS5 en ik kan niets anders zeggen dan dat er ons weer een hele mooie generatie te wachten staat. Gelukkig dit keer een PlayStation met een SSD, want die laadtijden begonnen de laatste jaren toch wel erg vervelend te worden. Mijn volledige review lees je – zoals aangegeven – op 11 november, waarbij we de PS5 uitgebreid tot in detail zullen bespreken.