Review: Yakuza: Like a Dragon – Nadat SEGA met Yakuza 6: The Song of Life het verhaal van Kazuma Kiryu had beëindigd was het even stil omtrent hoe de serie verder zou gaan. In de tussentijd kregen we het meer dan prima Judgment voorgeschoteld, een spin-off binnen het Yakuza universum. Met Yakuza: Like a Dragon keren we terug naar de hoofdserie, maar met deze game wordt alles anders. Ergens voelt Like a Dragon ook aan als een spin-off, maar toch ook weer niet. Met een nieuw hoofdpersonage in de vorm van Ichiban Kasuga is ook de gameplay volledig op de schop gegaan. Like a Dragon is een klassieke turn-based JRPG geworden, maar met genoeg unieke elementen en dat lekkere Yakuza-sausje er overheen om er een totaal unieke ervaring van te maken. Dit met als resultaat het te mogen benoemen tot één van de beste games die we dit jaar voor onze kiezen hebben gehad.

Het jochie wat durfde te dromen

Ichiban heeft altijd in het duister getast over zijn afkomst. Opgevoed door de eigenaar van een bordeel heeft hij weinig manieren met zich mee gekregen en hij was als kind altijd een jongen van de straat. Veelal onschuldig kattenkwaad, totdat hij zich met de verkeerde mensen ging bemoeien: de yakuza. Deze mannen zien de, op dat moment, 16 jarige Ichiban aan voor een infiltrant. Ichiban bluft en zegt een bekende te zijn van Masumi Arakawa, het hoofd van een familie binnen de Tojo clan. Arakawa komt opdagen en hakt een van zijn vingers af om Ichiban te redden, zonder de jongen ook maar te kennen. Voor maanden blijft de jonge Ichiban voor het kantoor van Arakawa wachten om zijn dankbaarheid richting hem te tonen tot hij eindelijk toegelaten wordt binnen de familie.

Een paar jaar later is Ichiban een loopjongen geworden voor de Arakawa familie en hij doet dit met veel plezier, tot irritatie van Sawashiro, de rechterhand van Masumi Arakawa. Naast de klusjes die Ichiban doet voor de familie, zorgt hij ook voor Masumi’s enige zoon, Masato. Door een aandoening zit deze vast aan zijn rolstoel. Wanneer Ichiban terugkomt van een avondje op stap met Masato treft hij Masumi Arakawa in een depressieve staat. Sawashiro heeft een andere officier binnen de Tojo clan doodgeschoten. Dit zou de verhouding van de Arakawa familie binnen de Tojo clan niet ten goede komen. Masumi vraagt Ichiban of hij de schuld op zich wil nemen, wetende dat hij minstens vijftien jaar zal moeten brommen. Ichiban stemt ermee in en gaat de gevangenis in.

Tijdens Ichiban’s verblijf in de gevangenis raakt hij in conflict met andere gevangenen die Arakawa als een zwakkeling zien. Door een gevecht met deze mannen moet Ichiban nog eens vijf jaar langer blijven zitten. Hij ontvangt nog een brief van Masumi Arakawa die zijn teleurstelling hierover uit, maar hij belooft wel Ichiban op te halen op de dag dat hij vrijkomt. Vijf jaar passeren en Ichiban is eindelijk vrij, om te zien dat niemand hem staat op te wachten behalve een man genaamd Koichi Adachi. Een ex-politieagent die nu rijbewijzen goedkeurt. Adachi probeert Ichiban duidelijk te maken dat er veel is verandert en dat de Tojo clan niet meer bestaat. De Arakawa familie bestaat nog wel, maar is onderdeel geworden van de Omi Alliance. Ichiban kan dit niet geloven en gaat alsnog op onderzoek uit.

Zijn eigenwijsheid resulteert in een ontmoeting met Masumi Arakawa die hem ter plekke neerschiet. Ichiban ontwaakt in een zwerversdorp in Yokohama. Hij is verzorgd door een zwerver genaamd Nanba die, voordat hij dakloos werd, een broeder was in het ziekenhuis. Ichiban ontdekt ook een vervalst biljet van tienduizend yen in zijn borstzak, maar heeft geen idee waar het vandaan komt. Nanba vermoed dat de Ijin Three hier meer van weten, bestaande uit de lokale Yakuza, de Chinese maffia én de Koreaanse maffia. Met Nanba en Adachi aan zijn zijde gaat hij op onderzoek uit om uit te vogelen hoe hij in hemelsnaam in Yokohama is beland en waarom zijn leermeester Masumi Arakawa hem neer heeft geschoten.

Een hele mond vol

Zo, de introductie van een nieuw hoofdpersonage in de Yakuza-serie heb je niet zo maar even in een paar zinnen uitgelegd. En we zijn nog niet klaar, want Yakuza: Like a Dragon kent zoals eerder benoemd een geheel nieuwe gameplay ervaring. Hoewel veel dingen nog steeds de typische Yakuza stempel met zich meedragen, zoals het verkennen van de stad, de diverse minigames en allerlei winkeltjes waar je van alles kunt kopen, is het vechtsysteem totaal anders geworden. In plaats van een real-time beat-em-up is Like a Dragon een heuse turn-based JRPG. Beurt voor beurt dus een aanval kiezen, waarbij de ene vijand zwak is voor bijvoorbeeld mêlee-aanvallen, maar de ander zwak is voor “magische” aanvallen. Goed, magie is het niet echt. Zo kan Nanba bijvoorbeeld vuur spugen middels wat alcohol en een aansteker.

Het vechten is echter niet rechttoe, rechtaan aanvalletjes kiezen. Er zit wel degelijk meer tactiek in de gameplay. Alle personages bewegen tijdens een gevecht namelijk gewoon. Je moet dus goed in de gaten houden waar jouw vijanden zich op elk moment begeven. Door jouw aanvallen slim te plannen kan je zo meerdere vijanden tegelijk raken. Door snel te handelen kan je een vijand die op de grond ligt nog even een trap nageven voor extra schade. En, zoals het hoort bij een JRPG, zijn er natuurlijk ook absurde ultimate-attacks die je kan gebruiken. Voor elk personage is er minstens één, maar voor sommigen zelfs meer. Deze moet je wel op een bepaalde manier vrijspelen, maar hier later meer over.

Het hele idee achter deze gameplay stijl is erg leuk bedacht. Ichiban speelde als kind namelijk heel veel Dragon Quest. Nu hij op pad is met zijn “party” voelt hij zich echt de held van het verhaal. Veel elementen zijn odes aan de grootheden binnen het JRPG genre met hoofdzakelijk Dragon Quest, Final Fantasy en zelfs wat verwijzingen naar Star Ocean. En ook Pokémon mag natuurlijk niet vergeten worden. Wanneer jij op straat vijanden tegenkomt, transformeren deze tijdens het gevecht vaak in andere gedaantes, zogenoemde Sujimon. Zo heeft Ichiban op zijn smartphone een app genaamd Sujidex. Hierin kan hij bijhouden welke Sujimon hij tot op heden al is tegengekomen. Totaal krankzinnig, maar het past perfect bij de persoonlijkheid van Ichiban en zijn levendige fantasie.

You’ve got a friend in me

Heel Yokohama zit weer bomvol met allerlei side stories, maar ook hebben we nu iets genaamd Part Time Hero. Middels een app kan Ichiban in Yokohama zien waar mensen in de problemen zitten om ze uit de brand te helpen voor een beloning. Deze opdrachten bestaan uit simpelweg mensen die in het nauw gedreven zijn helpen door de criminelen in elkaar te slaan, maar ook het verzamelen van specifieke spullen die mensen nodig hebben. Ook zijn er speciale plekken in Yokohama waar Ichiban in gesprek kan gaan met mensen uit zijn party. Dit versterkt zijn band met deze specifieke personages. Wanneer jij jouw band tot het maximale hebt weten te brengen, krijgen de mensen in jouw party ook een ultimate-attack tot hun beschikking.

Day job, night job

Ichiban en zijn vrienden kunnen ook van baan wisselen. Standaard is Ichiban “hero” van beroep, maar hij kan ook bodyguard worden of zelfs waarzegger. Door te wisselen van baan kan Ichiban andere type wapens gebruiken. Als hero is hij beperkt tot slagvoorwerpen zoals knuppels, maar als bodyguard kan hij bijvoorbeeld zwaarden gebruiken. Alle personages hebben de mogelijkheid om van baan te wisselen. Naast de standaard levels die ze omhoog kunnen gaan door te vechten en experience te verkrijgen, heeft hun baan ook een level waarmee ze nieuwe aanvallen kunnen vrijspelen. Ook is de ene baan effectiever tegen specifieke vijanden dan de ander, dus het loont om zo nu en dan van baan te wisselen en deze ook wat krachtiger te maken.

Ook is craften nu een ding geworden. Op den duur ontgrendel je de Romance Workshop waar je nieuwe wapens en armor kan craften én bestaande wapens van upgrades kan voorzien. Zo kan de standaard knuppel van Ichiban op een gegeven moment bijvoorbeeld erg sterk worden. Hiervoor heb je grondstoffen nodig en die vind je door middel van veel vijanden te verslaan, maar het is ook bij sommige winkels te koop. Voor bepaalde upgrades heb je echter wat zeldzamere dingen, zoals saffieren en robijnen nodig die je weinig tegenkomt. Hier moet je soms even voor grinden, maar ook dit is iets wat we eigenlijk wel gewend zijn van JRPG’s.

Ster van de show

Wat is Yakuza zonder minigames? Geen Yakuza. Natuurlijk zijn er weer verschillende minigames tot onze beschikking. Klassiekers zoals karaoke en de SEGA Arcade mogen natuurlijk niet ontbreken, maar er is ook genoeg nieuws. Zo kan Ichiban de baas worden van een klein bedrijfje genaamd Ichiban Holdings. Het doel is om dit bedrijf naar de top te helpen en het best lopende bedrijf van Yokohama te worden. Ook kan je alleen of samen met een vriend naar de film, alleen heeft Ichiban de nare gewoonte om in slaap te vallen in de bioscoop. Door de schapen die hij ziet een voor een neer te slaan probeert hij wakker te blijven… De ster van de show is echter Dragon Kart, wat eigenlijk gewoon een Mario Kart rip-off is. Maar ook met bizarre power-ups erin verwerkt, zoals het hoort. Er is meer dan genoeg te doen in Yokohama.

Klaar voor een nieuwe generatie?

Yakuza: Like a Dragon komt op het randje van de next-gen uit en toekomstige PlayStation 5 bezitters moeten zelfs nog wat langer wachten alvorens Like a Dragon een daadwerkelijke upgrade krijgt. Hoewel de hoofdpersonages er allemaal top uitzien, blijft een terugkomende kwaal dat overige personages er vaak niet echt goed uitzien. De stad Yokohama is daarentegen prachtig en een welkome afwisseling van het bekende Kamurocho. Maar storend zijn sommige laadtijden, want het pakken van een taxi van de ene kant van de stad naar de andere kant resulteert soms in laadschermen van ruim een halve minuut. Dit zal straks met de SSD van de PlayStation 5 wellicht verleden tijd zijn, maar het kan het tempo nu behoorlijk indammen. Het is gewoonweg vervelend om naar laadschermen te kijken als je slechts even snel met iemand moet praten aan de andere kant van de stad.

De voice cast is wederom uitmuntend. In de Japanse versie hoorden we direct al wat bekende stemmen die we eerder in bepaalde anime-series gehoord hebben, maar ook de Engelse nasynchronisatie verdient wat ons betreft een complimentje. SEGA blijkt de smaak hiervoor goed te pakken te hebben, want ook bij Judgment waren we goed te spreken over de nasynchronisatie. Daarbij zijn overige geluidseffecten ook prima te noemen. Het geluid van de knuppel van Ichiban die het hoofd van een tegenstander raakt kan zo’n lekker effect met zich meebrengen, waardoor je met de juiste geluidsinstallatie de klap haast zelf kan voelen. Prima werk.

Conclusie

Hoewel we in het begin misschien nog wel onze twijfels hadden bij deze totale make-over van de klassieke Yakuza-gameplay, zijn wij nu verkocht. Nota bene de wissel naar een genre wat al ruim dertig jaar oud is zorgt er voor dat Yakuza: Like a Dragon bijzonder fris aanvoelt. Dat heeft alles te maken met de aandacht voor detail die SEGA heeft gehad bij deze titel. Yokohama zit, net als Kamurocho, bomvol activiteiten die gegarandeerd staan voor tientallen uren speelplezier. Het verhaal is schitterend uitgewerkt met diverse plottwists die je simpelweg niet aan ziet komen, maar door de mafheid van Ichiban blijft het allemaal luchtig genoeg zodat je tijdens het spelen ook nog genoeg te lachen hebt. Op een paar technische tekortkomingen na is Yakuza: Like a Dragon precies de frisse wind die de serie nodig had en daarmee zelfs een van de beste delen in de serie. Punt. Yakuza fan, JRPG fan, het maakt niet uit; Yakuza: Like a Dragon moet je gespeeld hebben.

Pluspunten

  • Prachtig uitgewerkt verhaal
  • Vechtsysteem brengt genoeg diepgang
  • Gigantisch veel te doen in Yokohama
  • Ichiban brengt veel humor met zich mee
  • Grafisch prima…

Minpunten

  • …met kleine technische tekortkomingen

9.5