Review: Kingdom Hearts: Melody of Memory

Review: Kingdom Hearts: Melody of Memory – Hier zijn we weer: een nieuwe spin-off van de Kingdom Hearts franchise is onder ons. Tetsuya Nomura bewees in het verleden al dat hij niet rechttoe rechtaan tot drie kan tellen, aangezien tussen Kingdom Hearts I en Kingdom Hearts III een hele resem aan andere games ligt met de meest verwarrende titels ooit. Nu Kingdom Hearts III de ‘Dark Seeker Saga’ heeft afgerond, is het afwachten welke richting de reeks nu uitgaat. In afwachting van de volgende saga vol verwarrende verhaallijnen, kunnen we echter eerst even een muzikaal uitje maken met Kingdom Hearts: Melody of Memory. Een schaamteloze cashgrab of een waardevolle toevoeging aan de franchise? Het antwoord op die vraag zal sterk van jezelf afhangen…

Muziek Maestro Mickey

Het concept van Melody of Memory is eigenlijk simpel: je doorloopt de verschillende verhaallijnen uit alle ‘Dark Seeker’ games opnieuw, maar ditmaal aan de hand van de soundtrack van de game. Bijna elke (Disney)wereld die je in de voorbije games hebt bezocht, is hier opnieuw te vinden en elke wereld schotelt je één of twee nummers voor uit de uitgebreide catalogus aan songs uit de soundtrack van de franchise. Het verhaal wordt verteld aan de hand van korte cut-scènes die je vrijspeelt door bepaalde werelden te voltooien. Deze scènes zijn echter erg kort en geven je louter de essentie van enkele specifieke gebeurtenissen. Als je wil kan je zelfs bepaalde werelden skippen, want de game geeft je erg veel vrijheid in waar je naartoe gaat.

Het verhaal was van tevoren al moeilijk te volgen, maar als je nog nooit een Kingdom Hearts game gespeeld zou hebben, dan lijkt het ons een onmogelijke klus om het verhaal aan de hand van deze scènes aan elkaar te plakken. Dit hoeft echter geen nadeel te zijn, want Melody of Memory focust zich allerminst op het verhaal van de franchise. Centraal staat echt wel de muziek, die even magistraal klinkt als tevoren. Werelden betreden en sfeer opnieuw beleven aan de hand van de specifieke muziek uit die werelden: daar draait deze game om. Dit is alvast één reden waarom nieuwkomers deze titel beter links laten liggen.

‘Simple and Clean’

Werelden doorlopen aan de hand van muziek: hoe werkt dat eigenlijk? Wel, Melody of Memory is in essentie een ritmegame. Dat wil zeggen dat de gameplay bestaat uit het correct uitvoeren van bepaalde manoeuvres op het ritme van de muziek. Verwacht je hier echter niet aan halsbrekende bewegingen, want voor een ritmegame is Melody of Memory erg toegankelijk. Je hebt een beperkt aantal moves tot je beschikking: een normale aanval die je met drie verschillende knoppen kan uitvoeren, een zware aanval die je op sommige momenten moet activeren met driehoekje en ten slotte kan je ook springen en zweven met de cirkelknop. Soms moet je meerdere knoppen tegelijk indrukken, maar het design van de levels is in het algemeen ‘Simple and Clean’.

Het merendeel van de levels is opgebouwd volgens dat stramien, maar soms speel je ook ‘Dive levels’ vrij. Ook hier moet je knoppen indrukken op het ritme van de muziek, maar de combinaties zijn hier ietwat anders. Deze levels hebben namelijk ook knoppen die je voor een langere tijd dient in te houden en ook knoppen waarbij je je stick in een bepaalde richting moet duwen. Ten slotte zijn er ook een paar baasgevechten terug te vinden, die hetzelfde concept delen met de ‘Dive levels’, maar dan gecentreerd zijn rond één bepaalde slechterik. De muziek is telkens leuk gesynchroniseerd, alhoewel in sommige gevallen wel wordt gekozen voor wat vreemde ritmes. Dit kan soms wel eens frustreren, vooral als je voor een hoge score wilt spelen.

Als de frustraties je wat te veel worden, kan je echter altijd op een lagere moeilijkheidsgraad spelen, of je kan items inzetten. Items zoals health potions, XP-verdubbelaars en zelfs de assistentie van King Mickey behoren tot je arsenaal. Die items kan je ofwel verdienen door levels uit te spelen, maar er is ook een Moogle shop waar je ze kan ruilen voor grondstoffen. In die shop kan je bovendien ook nieuwe songs en collectables verkrijgen. We merkten echter wel dat deze items op den duur wat overbodig werden, zeker aangezien de gameplay niet erg moeilijk is. Ook het levelsysteem, dat ervoor zorgt dat je minder schade oploopt, is nu niet bepaald een nuttige toevoeging. Het is wel leuk om getallen te zien stijgen, maar dat is het dan ook.

De nostalgiefactor

Het begin van de Kingdom Hearts franchise dateert intussen al van 2002 toen de eerste game op de PlayStation 2 verscheen. In de daaropvolgende jaren werden we getrakteerd op hopen nieuwe games, elk met hun eigen soundtrack en elk met hun eigen identiteit. Beeld je even in dat je anno 2020 bepaalde muziekstukken opnieuw hoort die je jaren geleden voor het eerst hoorde. Muziek die herinneringen ophaalt van tijden lang gelee, muziek die je doet verlangen naar vroegere (en misschien betere) tijden. Nu we er even over nadenken: is dat niet waarom vele volwassenen vandaag de dag nog steeds Disneyfilms kijken (mezelf inclusief)?

Bijna elk nummer overspoelt je eigenlijk met een golf van nostalgie. Dit eerst en vooral dankzij de muziek, maar ook de omgevingen waar je doorheen gaat komen letterlijk uit de eerdere games. Ook de grafische stijl van die games is overgenomen, waardoor het nostalgische prentje helemaal compleet is. Daarnaast speel je ook hopen collectables vrij, die de vorm aannemen van stilstaande scènes uit allerlei games of verzamelkaarten met prentjes van vijanden of keyblades. Blader gerust eens door je catalogus en opnieuw zal je de nostalgie voelen. Opnieuw een reden waarom deze game niet voor nieuwkomers is: je zal dit nostalgische aspect dan hoogstwaarschijnlijk niet meekrijgen.

Een symfonie van meerdere spelers

Melody of Memory heeft verschillende modi. De standaard ‘World Tour’ modus, die je het verhaal voorschotelt aan de hand van de verschillende werelden, is er slechts één van. Daarnaast heb je ook een vrije modus waarin je elk vrijgespeeld nummer vlot kan opzoeken en opnieuw kan spelen. Een leuke toevoeging is echter de multiplayer modus. Je hebt de mogelijkheid om lokaal coöp te spelen en je kan het ook online tegen andere spelers of een AI-gestuurde speler opnemen. Deze competitieve battles hebben zogenaamde ‘tricks’ die je kan activeren, om het je tegenstander wat moeilijker te maken. Denk zo bijvoorbeeld aan vijanden die onzichtbaar worden voor een paar seconden of vijanden die plots enorm klein worden. Baanbrekend is het niet, maar amusant is het zeker wel!

Melody of Memory heeft dus heel wat te bieden, maar overschakelen tussen alle verschillende modi en menu’s is wel wat onhandig. Zo heeft bijna elk deel van de game een apart menu en het is even zoeken vooraleer je doorhebt waar je wat kan vinden. Voeg daar nog eens een kort laadscherm aan toe dat je krijgt telkens wanneer je verandert van menu en je begrijpt onze lichte frustratie wel. Het maakt de game niet per se slechter, maar het is wel wat vervelend.