Review: Empire of Sin

Review: Empire of Sin – Empire of Sin neemt je mee terug in de tijd naar de jaren ’20 van Amerika. Hier probeerde de regering het toenemende alcoholisme tegen te gaan door alcohol illegaal te maken. Dit zorgde er niet voor dat de vraag naar het inmiddels verboden goedje minder werd. Er waren mensen die illegaal alcohol gingen stoken, waaronder criminele organisaties. Jij staat in Empire of Sin aan het hoofd van zo’n criminele familie en de bedoeling is om niet alleen zoveel mogelijk alcohol te verkopen om geld in het laatje te brengen, maar ook om de stad over te nemen waarin je woont: Chicago. De game heeft dus een toffe setting die veel gamers zal aanspreken, maar dat is niet genoeg voor een leuke game.

Wie wordt het?

Als je aan het spel begint mag je eerst bepalen als welk personage je wilt spelen. Er zijn aardig wat figuren waaruit je kunt kiezen en elk heeft zijn/haar eigen verhaallijn. Dit laat direct zien dat de game in ieder geval een hoge replaywaarde heeft en dat is altijd goed. Heb je een keuze gemaakt, dan is het niet zo dat je de andere personages niet meer zal zien. Zij worden bestuurd door de CPU en willen precies hetzelfde als jij. Om je doel te halen kan je twee dingen doen: samenwerken met je ‘conculega’s’ of ze met de grond gelijk maken. Door gesprekken te voeren met je rivalen kun je onderhandelen en zakelijke afspraken maken, maar je kan ook besluiten om oorlog met ze voeren. Je hebt je eigen lot volledig zelf in handen.

The King of Chicago

Hoofdzakelijk ben je in Chicago rond aan het lopen, dat is opgedeeld in een aantal wijken. Deze zijn niet met elkaar verbonden, dus je zal met een taxi moeten reizen als je ze wilt bezoeken. Dat de stad niet een geheel is, is misschien wat vreemd, maar toch is dit een goede keuze. Zo is het namelijk goed duidelijk welke omgeving onder welke wijk valt en wie het daar voor het zeggen heeft. Je kan wanneer je maar wilt in- en uitzoomen om een beter overzicht te krijgen van de stad, waardoor je in één oogopslag kan zien welke gebouwen van wie zijn en welke eventueel nog te koop staan. Om je imperium te laten groeien zal je deze in moeten nemen, zodat je je eigen (ongure) bedrijven kan opzetten, waaronder brouwerijen en bordelen. Deze leveren weer geld op, waarmee je je bedrijven weer kan beveiligen en verbeteren, zodat deze meer klanten aantrekken. De gebouwen in Chicago zijn grotendeels echter voorzien, dus je zult geweld moeten gebruiken om deze over te nemen.

De gevechten in Empire of Sin zijn turn-based en te vergelijken met XCOM. Je kunt per beurt een bepaald aantal vakjes voortbewegen en/of je kan een actie uitvoeren. Zo kan je natuurlijk schieten op een vijand, maar je kan ook speciale aanvallen of verdedigingen gebruiken. Het is hierbij wel zaak dat je je goed moet verschuilen, zodat de vijand jouw team niet kan raken. Het is een oude en vertrouwde mechaniek en er wordt niets origineels toegevoegd om het geheel op te leuken, Toch blijft het tactische schaakspel dat ontstaat erg leuk. Het is alleen jammer dat er heel weinig variatie is in de maps. Hierdoor wordt de game op den duur toch wat repetitief.

Bergafwaarts

In het begin lijkt er ook niet veel mis te zijn met Empire of Sin, maar hoe langer je speelt, hoe meer dingen er gaan opvallen die niet positief uitpakken. Zo maakt het tijdens gevechten soms niet uit of je beschut staat of niet. Als er wordt aangegeven dat je volledig beschut staat, kan je af en toe alsnog geraakt worden door iemand die recht achter het desbetreffende object staat. Wat ook niet altijd klopt is het aangegeven percentage dat je iemand raakt. Je kan soms letterlijk vlak voor iemand z’n neus staan, waarbij je slagingskans dan onder de zeventig procent is. Nu zijn sommige personages slecht met richten, maar je ziet op momenten als vijanden wel beschut staan, dat je met hetzelfde personage wel boven de zeventig procent kans hebt dat je iemand raakt. Ook al sta je in een onmogelijke hoek, wat vreemd is. Hierdoor voelen de gevechten af en toe meer aan als een kansspel dan als een strategische uitdaging, wat het eigenlijk moet zijn.

Het management-gedeelte lijkt door de tutorial ook een grote strategische uitdaging te zijn. Empire of Sin voorziet je met gigantisch veel informatie. Er zijn tabbladen vol die onder andere laten zien wat mensen in de stad drinken qua alcohol en hoeveel elk gebouw oplevert qua inkomsten. Het is echt overweldigend hoeveel bakken met cijfers je over je heen krijgt. Voor deze game geldt echter: schijn bedriegt. Je hoeft nagenoeg geen gebruik te maken van deze informatie. Het enige wat je goed in de gaten moet houden is wat de populairste drank is om te brouwen en verkopen. Voor de rest is het simpelweg zaak om je bedrijven op te waarderen, zodat deze meer inkomsten genereren. Er blijft zodoende weinig over van het management-gedeelte.

Geen afwisseling

Je zal je dus hoofdzakelijk richten op het vergaren van gebouwen om je familie groter te laten worden. Als je meer geld hebt kan je weer betere huurmoordenaars aantrekken die je kunnen helpen bij het vechten. Je kan niet zomaar iemand kiezen, want niet elk personage kan met iedereen overweg. Het kan zo zijn dat iemand zich niet bij je aan wil sluiten, omdat hij/zij één van jouw familieleden niet uit kan staan. Het kan ook zo zijn dat één van jouw teamleden niet wil helpen om een andere familie om te leggen, omdat er een vriend/vriendin bij deze groep is aangesloten. Het is een kleine feature, maar het geeft je wel het idee dat je deel uitmaakt van een levende wereld en dat is tof. Tijdens je avontuur kom je ook mensen tegen die om je hulp vragen en er zijn verschillende verhaal gerelateerde missies om voor wat variatie te zorgen.

De game kan echter wat meer afwisseling gebruiken en daar hadden meer dingen voor moeten zorgen. Zo is er politie aanwezig, maar daar heb je nagenoeg geen last van. Op andere momenten frustreert de game weer, zo wordt elk bedrijf bewaakt door personen die jij niet zelf toewijst. Het komt daardoor soms voor dat als een rivaal één van je bedrijven aanvalt, je aan het begin al ziet dat je niet gaat winnen, maar je kan dit soort momenten niet overslaan. Je kan deze gebouwen overigens wel weer gemakkelijk terugveroveren, want dan ga jij als baas zelf met je eigen gekozen huurmoordenaars er op af. Onnodige tijdvulling dus. Het meest vervelende in de game zijn de bugs die er voor zorgen dat je een oude savegame weer moet opstarten. En die momenten komen net even te vaak voor, wat het plezier dat de game nog biedt in de weg zit. Kunnen deze problemen worden opgelost? Ja, maar je koopt een game niet bij of rond launch om deze pas weken/maanden later goed te kunnen spelen/ervaren, omdat dan pas de vervelendste bugs eruit zijn.