Alweer een Cyberpunk 2077 artikel? Ja, aan de soap rondom de game is niet te ontsnappen en we kunnen ons goed voorstellen dat iedereen er ondertussen moe van wordt. Heel eerlijk gezegd, geldt dat ook voor ons. Waarom dan toch een column? Heel simpel, ik moet de teleurstelling van mij afschrijven zodat ik met een schone lei het nieuwe jaar in kan gaan. Dat klinkt wellicht overdreven, want er zijn immers zoveel controverses in de gamesindustrie. Denk maar aan Anthem of Fallout 76. Toch ligt het dit keer anders, omdat het voor mij een stuk persoonlijker is. Ik ben te nuchter om in een hype mee te gaan, maar naar Cyberpunk 2077 keek ik echt uit. Sterker nog, ik heb zelfs tegen mijn eigen principes in een pre-order geplaatst, zodat ik de Collector’s Edition niet kon mislopen. Ongeduldig door het vele uitstellen, had ik mij op onze Cyberpunk 2077 Alles Wat We Weten gestort.

Toen het duidelijk werd dat 10 december toch echt de releasedatum ging worden, was ik er helemaal klaar voor. Ik vond het een beetje verontrustend dat we alleen reviews van de pc-versie kregen te zien. Dat gevoel werd versterkt doordat we pas op het laatste moment een console code kregen voor onze Cyberpunk 2077 review. Maar dit is CD Projekt RED! Een geweldige ontwikkelaar die ik eerder op de site heb verdedigd en het is nou niet alsof The Witcher 3: Wild Hunt zo’n stabiele release had. Het is een openwereldgame en bugs horen daar helaas nou eenmaal een beetje bij. Dat is vast na een paar patches opgelost. Ik bedoel, hoe erg kan het nou zijn? Nou blijkbaar helemaal niet zo erg, want eenmaal ik de game op mijn PlayStation 5 geïnstalleerd had, liep het perfect. Eindelijk kon ik beginnen.

Op het internet begon de eerste kritiek te verschijnen en in de reacties klaagden mensen over de hoeveelheid bugs en de slechte performance. Nou, ik merkte daar helemaal niets van en als het bij mij goed gaat, dan zullen die andere reacties wel overtrokken zijn, toch? Natuurlijk kwam ik ook wel wat tegen. Een wapen dat in de lucht bleef hangen of een auto die vast zat in de grond, maar niets ernstigs. Tenminste, de eerste paar uren niet. Daarna kwam ik de eerste bugs tegen die ervoor zorgde dat ik een opdracht niet kon afronden en een heel stuk opnieuw moest spelen. Hoe meer ik speelde, hoe meer problemen ik tegenkwam. Ik schakelde regelmatig met mijn collega Nando, die de review aan het doen was, en het werd helaas al snel duidelijk dat de game verre van af was. Prima, ik vraag gewoon een refund aan en stap over naar de pc-versie, aangezien die het beste zou moeten presteren.

Dat bleek absoluut niet gelogen te zijn en al heel snel had ik een betere ervaring dan op de PlayStation 5, laat staan op mijn PlayStation 4 Pro. Je zou denken dat dit goed nieuws is, maar daardoor begon juist iets anders heel erg op te vallen. Waar zijn alle features die ons vooraf zijn beloofd? Wat dacht je van het ‘Wanted’ systeem waarin de politie corrupt is en steekpenningen aanneemt. Daar is niets van terug te zien. Afhankelijk van het gebied, zou er juist wel meer of minder politie zijn. Nee, als je wat fout doet verschijnt de politie uit het niets ineens naast je en aan achtervolgen in de auto doen ze niet. Dynamisch weer met zure regen, unieke dagelijkse routines en AI voor NPC’s, diepgaande romantische relaties met andere personages en een betekenisvolle dag- en nachtcyclus ben ik ook nog steeds niet tegengekomen. Het zijn slechts een paar voorbeelden, die nauwelijks benadrukken hoeveel features er op het laatste moment uitgeknipt zijn.

De grootste onzin is echter de belofte dat je dezelfde vrijheid hebt als in de tabletop variant om echt je eigen personage te maken. V is, net zoals Geralt, een vooraf gedefinieerd personage waar jij geen controle over hebt. Ik heb het niet over je speelstijl of hoe jij je personage uitbouwt, ik heb het over het karakter. Het maakt niet uit welk Life Path je kiest, knipper met je ogen en je bent bij hetzelfde beginpunt. V is een Street Kid die een legende wil worden in Night City. Leuk die paar dialoogopties afhankelijk van je Life Path, maar dat verandert helemaal niets aan wie V is of wat hij/zij wilt. IGN beweerde dat je keuze een enorme impact had op V en de personages om je heen. We hebben dat uitgebreid met drie man getest en nooit op die manier kunnen reproduceren. Nee, je Life Path, je penislengte en andere dialoogopties veranderen nauwelijks iets aan de rechte lijn die je van begin tot eind volgt.

Inmiddels ben ik dus bij het punt aanbeland dat ik die reacties niet meer zo overtrokken vind. Natuurlijk heb je op het internet weer mensen die compleet doorslaan in het afbranden of verdedigen van de game, maar dat er iets goed mis is, valt door niemand meer te ontkennen. Afhankelijk van het platform waarop je speelt, is de game buggy of verre van af. Wat ik hierboven kort omschrijf is slechts de top van de ijsberg, waardoor ik mij steeds meer afvraag wat daar in Polen toch is fout gegaan? Ondertussen zijn er al meerdere patches uitgebracht, maar een bevredigend eindresultaat is nog lang niet in zicht. De fan in mij hoopt ergens volgend jaar op een PlayStation 5-versie die wel doet wat het oorspronkelijk allemaal beloofd had. Tot die tijd is het een bittere pil om te slikken. Want Cyberpunk 2077 is een pareltje, met helaas veels te ruwe randen, waar CD Projekt RED zich momenteel lelijk aan openhaalt.